Ευρωεκλογές χωρίς Ευρώπη είναι αυτό που ζούμε αυτές τις μέρες. Καμία σοβαρή συζήτηση δεν γίνεται για το ποιες είναι οι αιτίες που το όραμα της ενωμένης Ευρώπης έχει γίνει βαρετό. Πλέον οι Συνθήκες του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας που τότε φάνταζαν σαν ένας συμβιβασμός υπέρ των νεοφιλελεύθερων θέσεων, σήμερα μοιάζουν σαν σούπερ σοσιαλδημοκρατικές. Και οι δύο Συνθήκες περιείχαν πολύ θετικές θέσεις σε σχέση με όλα όσα λέγονται και γράφονται σήμερα για την Ευρώπη. Τρανό παράδειγμα το δήθεν Μανιφέστο των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών (PES) που δημοσιεύτηκε πρόσφατα. Το Μανιφέστο των βαρετών bullets θα έλεγα, αφού δεν υπάρχει κανένας ιδεολογικός κορμός που να το συνέχει, παρά μόνο μια σειρά από «ευχές» που προκαλούν «τα πιο βαθιά χασμουρητά». Αυτό το κείμενο αποτελεί μεγάλη οπισθοδρόμηση σε σχέση με τις παλαιότερες θέσεις των Ευρωπαίων Σοσιαλδημοκρατών.
Είναι ένα άψυχο κείμενο ατάκτως ερριμμένων προτάσεων, χωρίς συνοχή μεταξύ τους και χωρίς να τις ενώνει κάποια ανάλυση της υπάρχουσας κατάστασης, χωρίς καμία αναφορά στις τάξεις και τα κοινωνικά στρώματα που δυνητικά μπορούν να αποτελέσουν τους συμμάχους στην πορεία προς τις αλλαγές που χρειάζεται η Ευρώπη για να μη συνεχίσει να είναι «βαρετή» για την πλειοψηφία των πολιτών της. Στο κείμενο υπάρχουν μόνο ευχολόγια (τα must και must be υπάρχουν 38 φορές), ενώ και τα θετικά που προτείνονται δεν φαίνεται πώς και από ποιους μπορούν να γίνουν. Δεν υπάρχει καμία νέα ιδέα, δεν υπάρχει κριτική στη βασική αρχή της Κεντροδεξιάς που είναι η συσσώρευση του πλούτου στα υψηλά πατώματα κι από εκεί ό,τι πέσει κάτω από το τραπέζι καλοδεχούμενο. Καμία ιδεολογία, καμία φρέσκια ιδέα, μόνο διαχείριση.
Στο ο Θεός να το κάνει Μανιφέστο δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά στην ομοσπονδιακή Ευρώπη, το ευρωομόλογο, την προοδευτική φορολογία. Υπάρχει μόνο μια αναφορά στους φορολογικούς παραδείσους, χωρίς ρητή δέσμευση για την κατάργησή τους. Οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές συμφωνούν με το ανεπαρκέστατο νέο Σύμφωνο για το Ασυλο και τη Μετανάστευση. Μήπως όλα αυτά συμβαίνουν γιατί οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές θέλουν να καταλάβουν τον χώρο του Κέντρου; Κοινότοπη προσέγγιση. Το «Κέντρο» ως απάντηση σε κάθε ερώτημα. Οπως στην ατάκα του Γούντι Αλεν: «Εχω μια απάντηση, μου κάνεις το ερώτημα;». Αυτά συμβαίνουν γιατί οι «σοσιαλιστές» φοβούνται να δηλώσουν πως είναι υπέρ της φορολόγησης των Μεγάλων Εταιρειών, ενώ δεν αμφισβητούν και την αρχιτεκτονική της διακυβερνητικής Ευρώπης.
Ταυτοχρόνως αρνούνται να δείξουν πόσο ρηχή είναι η ιδέα που θεωρεί τη μετανάστευση ως κύρια αιτία για την άνοδο της Ακροδεξιάς. Ενώ όλοι ξέρουν πολύ καλά πως η μετανάστευση είναι το πρόσχημα και οι ανισότητες η αιτία. Οι «σοσιαλιστές και δημοκράτες» δεν μιλούν για την ομοσπονδιακή Ευρώπη και την προοδευτική φορολογία, γιατί έχουν «πειστεί» από τους τεχνικούς της εξουσίας («δημοσκόπους» και «επικοινωνιολόγους») πως αυτά δεν «πουλάνε». Οι δημοσκοπήσεις κατευθύνουν τις ιδέες. Τι κατάντια για τους σοσιαλδημοκράτες που έγιναν απολιτικοί και ξενέρωτοι «σοσιαλιστές και δημοκράτες»!!!
Μόλις κυκλοφόρησε το βιβλίο του «Τι δημοκρατίες θα υπάρχουν το 2050; Μεταδημοκρατία, μεταπολιτική, μετακόμματα» (Αλεξάνδρεια
Πηγή: www.tanea.gr