Σύμφωνα με το CNN Greece «μέσα στις επόμενες 15 μέρες ο Τ. Ερτογάν θα πραγματοποιήσει επίσκεψη στη Συρία και θα συναντηθεί με τον Αχμάντ αλ Σάαρα, τον ηγέτη της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (HTS), η οποία ανέτρεψε το καθεστώς Άσαντ. Στη Δαμασκό βρέθηκε λίγες ημέρες ο επικεφαλής της τουρκικής MİT και από τους στενότερους συνεργάτες του, Τούρκου προέδρου, Ιμπραχίμ Καλίν. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στην εφημερίδα Yeni Şafak, ο ηγέτης της οργάνωσης «Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ», Αμπού Μοχάμαντ αλ Τζολάνι υπενθύμισε ότι «η Τουρκία ήταν η χώρα που άνοιξε τις πύλες της στους Σύρους πρόσφυγες κατά τη διάρκεια του 13ετούς εμφυλίου πολέμου». Υπογράμμισε δε πως «η Τουρκία έχει πολλές προτεραιότητες στην οικοδόμηση του νέου συριακού κράτους. Εμπιστευόμαστε ότι η Τουρκία θα μεταφέρει την εμπειρία της για την οικονομική ανάπτυξη της Συρίας. Θα διατηρήσουμε τους κοινωνικούς δεσμούς. Θα μοιραστούμε τις κοινές μας στιγμές με αγάπη και ειλικρίνεια και αυτή η νίκη δεν είναι μόνο νίκη του συριακού λαού αλλά και του τουρκικού λαού».
- Με απλά λόγια, η Τουρκία, έπαιξε και κέρδισε. Με παλιές επιλογές (πλήρης ρήξη με Άσαντ), με ορατές κινήσεις (3εκ. Σύροι πρόσφυγες στην Τουρκία) και με (κυρίως) εφ’ όλης της ύλης στήριξη στις δυνάμεις του αλ Τζολάνι. Έτσι η επόμενη μέρα της πτώσης Άσαντ εκφράζεται με το μόττο «η νίκη δεν είναι μόνο νίκη του συριακού λαού αλλά και του τουρκικού». Τι έπαιξε τον καθοριστικό ρόλο σε αυτό;
1ον, Η γεωγραφική θέση και όγκος της Τουρκίας, συνιστούν ένα εξαιρετικά μεγάλο πλεονέκτημα,
2ον, Από μόνη της η γεωγραφία δεν καθορίζει εξελίξεις, χρειάζεται ισχύς, θέληση και ικανότητα να μπεις στο παιχνίδι, να αναλάβεις τα ρίσκα που σου αναλογούν, και στο τέλος να δεις την σούμα.
3ον Αυτό έκανε η Άγκυρα και, όπως εκ των υστέρων μαθαίνουμε, είχε ετοιμάσει το σχέδιό της για πλήρη στήριξη στον αλ Τζολάνι, την περίοδο που πολλές χώρες έκαναν πλάτες στην εκθεμελίωση της Γάζας από το Ισραήλ. Η αλλαγή στην Συρία ως γεωπολιτική «συγκομιδή» γέρνει προς την πλευρά της Άγκυρας.
- Από την άλλη πλευρά, ορισμένοι αντιδρούν απέναντι στις εξελίξεις δείχνοντας ότι «ανησυχούν», ενώ ούτε το μέγεθος, ούτε τα μέσα διαθέτουν για οτιδήποτε σημαντικό στο Συριακό πεδίο. Έτσι διαβάζουμε πως «μετά την ολοκλήρωση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Χριστοδουλίδης ενημέρωσαν τους ομολόγους τους «για συζητήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας ότι θα μπορούσε να καθοριστεί κάποιου είδους ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Συρίας, η οποία να παραγνωρίζει τα αναμφισβήτητα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου». (Καθημερινή 20/12).
- Η Συρία είναι διαλυμένη, προφανώς προέχουν ένα εκατομύριο άλλες ανάγκες. Εκλεγμένη εξουσία δεν υφίσταται, όλα σαν σε κινούμενη άμμο. Κατά συνέπεια, η «ενημέρωση» ΚΜ και ΝΧρ στους «ομολόγους» είναι ένα fake προϊόν. Τι τους είπαν δηλαδή; Ότι μια εφ/δα έγραψε ή ότι κάποιος δήλωσε; Το πιο σημαντικό: Ο ΚΜ αποφεύγει την Χάγην γιατί φοβάται Σαμαράν, ο δε ΝΧρ φοβάται την ευθύνη. Αλλά όταν δεν επιδιώκεις τις συνολικές λύσεις, τότε οι μη λύσεις έχουν επιπτώσεις, ΑΟΖ, ή ενεργειακά κλπ, δεν κοιμούνται. Οι «παγωμένες διενέξεις» δεν μπαίνουν στο ψυγείο και τις βγάζουμε έξω, όποτε «θέλουμε», κάποτε, οι συγκυρίες κινούνται και σε βρίσκουν γιατί στον κατάλληλο χρόνο είχες αποφύγει τα ουσιώδη