Δεν θεωρώ εύκολο τον σχηματισμό της πλειοψηφίας των δύο τρίτων, που απαιτεί το άρθρο 51 του Συντάγματος για την τροποποίηση του καθεστώτος της ψήφου των αποδήμων, για να μην αναφερθώ στους τριακόσιους, που ευχήθηκε ο Πρωθυπουργός.

Για τον σχηματισμό της πλειοψηφίας των 200 βουλευτών απαιτείται η ψήφος της ΝΔ (158 έδρες), του ΠΑΣΟΚ (32 έδρες), της ΠΛΕΥΣΗΣ (8 έδρες) και    κάποιου άλλου.

Οι δύο απόψεις που σχηματίζονται, χωρίς ακόμη να έχουν αποσαφηνιστεί οι μετέχοντες, προκύπτουν από τους περιορισμούς που τίθενται ή δεν τίθενται.

Κανέναν περιορισμό, πλην της εγγραφής στους εκλογικούς καταλόγους η άποψη της Κυβέρνησης. Λιγότερους ή  περισσότερους  περιορισμούς   τα αντιπολιτευόμενα κόμματα, ιδίως εκείνα της Αριστεράς. Ήδη το ΚΚΕ τοποθετήθηκε αρνητικά. Δεν ξέρουμε ακόμη την θέση των άλλων κομμάτων, ιδίως των μικρών. Δεν έχουμε ακόμη δείγματα του εάν θα πορευθούν στην κατεύθυνση της κυβερνησιμότητας ή της ιδεοληψίας.

Η πρόταση είναι ότι κάθε έλληνας υπήκοος εγγεγραμμένος στους εκλογικούς καταλόγους  ψηφίζει στην χώρα διαμονής του. Τέλος.

Όμως  ήδη το ΚΚΕ δηλώνει, ότι έτσι  υπάρχει κίνδυνος να δημιουργηθεί ένα πολύ πλατύ εκλογικό σώμα, που θα επηρεάζει το αποτέλεσμα ενώ δεν θα έχει καμία σχέση με τη χώρα και δεν θα έχει καμία συνέπεια των πολιτικών επιλογών που κάνει. Παρόμοιες εικάζω θα  είναι και των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης, -όσων εναντιώνονται- οι  αντιρρήσεις.

Το πρόβλημά των κομμάτων αυτών      δεν είναι κατ’ αρχάς το «πλατύ» του εκλογικού σώματος,    αλλά η αδυναμία τους να το επηρεάζουν με την πολιτική τους, τις προεκλογικές δράσεις και πρακτικές τους, όπως ισχύει για τους εκλογείς του εσωτερικού.   Αυτό όμως ισχύει για όλα τα κόμματα.

Ομοίως   όλα τα κόμματα αφορά  το γεγονός, ότι ο απόδημος που ψηφίζει δεν έχει τις συνέπειες των πολιτικών επιλογών του, όπως ο μόνιμος κάτοικος της χώρας. Το ίδιο δεν ισχύει όμως και όταν ο μόνιμος κάτοικος εξωτερικού  παίρνει το αεροπλάνο και έρχεται στην Ελλάδα για να ψηφίσει;  Κανείς δεν ισχυρίστηκε ότι ο κάτοικος εξωτερικού, ο   εγγεγραμμένος στους εκλογικούς  καταλόγους,  δεν πρέπει να ψηφίζει στο  εσωτερικό, αν δεν πληροί τις προϋποθέσεις που τίθενται για την ψήφο των κατοίκων εξωτερικού στο εξωτερικό.

Εξ άλλου, στις τελευταίες εκλογές το ποσοστό αποχής κινήθηκε στο 47% των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους.  Αυτή η τεράστια αποχή δεν έχει συνέπειες, στο βαθμό που  είναι   πολιτική επιλογή, συνέπειες ανάλογες με την διαμόρφωση των εκλογικών αποτελεσμάτων και από την ψήφο μη μόνιμων κατοίκων της Ελλάδας ;  Στην οποία αποχή  συμπεριλαμβάνονται   και οι εγγεγραμμένοι κάτοικοι εξωτερικού, που δεν ψήφισαν επειδή δεν μπορούν ή επειδή δεν θέλουν.  Όμως, αν    σχηματιστεί  το «πλατύ εκλογικό σώμα» που φοβάται το ΚΚΕ   η αποχή θα είναι μικρότερη.

Η διάθεση να συμμετάσχει στις ελληνικές εκλογές ένας έλληνας υπήκοος, μόνιμος κάτοικος πχ Ηνωμένων Πολιτειών ή Αυστραλίας, η οποία  σε κάθε περίπτωση συνεπάγεται  πρακτικές ενέργειες, πιθανόν όχι αμελητέες,   αρκεί για να του παράσχει  το δικαίωμα και την  δυνατότητα να το ασκήσει. Είναι βέβαιο, ότι την διάθεση αυτή δεν θα την έχουν όλοι οι εγγεγραμμένοι  στους εκλογικούς καταλόγους κάτοικοι εξωτερικού και η αποχή τους ποσοστιαία θα είναι μεγαλύτερη  των κατοίκων εσωτερικού. 

Και πάλι, η διάθεση αυτή λογικό είναι να κατανέμεται σε όλο το πολιτικό φάσμα. Αν τυχόν υπάρχουν διαφοροποιήσεις, λογικό επίσης είναι να φανταστεί κανείς, ότι οι οπαδοί των κομμάτων του αριστερού φάσματος, θα έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον συμμετοχής.

Τί απομένει ; Η απαρχαιωμένη αντίληψη, ότι σε αυτό τον κόσμο, τα κόμματα που δεν κάνουν   «πολιτική δουλειά», δεν ασκούν επιρροή.  Διότι δεν έχουν οργανώσεις, δεν έχουν συνδικάτα, οι απόδημοι δεν βλέπουν  τις αφίσες και τα πανώ τους, δεν τους ακούν   στα κανάλια νυχθημερόν, δεν έρχονται στις  μικρές ή μεγαλύτερες προεκλογικές τους συγκεντρώσεις.

Υποθέτω λοιπόν κάτι άλλο,  ουσιαστικό  : Καθώς ο λόγος κατά κανόνα είναι για κατοίκους δυτικών χωρών, ξέρουν ότι οι απόδημοι, ως αταξινόμητο σύνολο, είναι αλλού, έχουν άλλες αξίες και προτεραιότητες και ζουν σε πραγματικότητες που τους καθιστούν  ι άτρωτους  στην προπαγάνδα τους.

Συμπερασματικά, τα κόμματα που θα εναντιωθούν δεν  ενδιαφέρονται  να ψηφίζουν όσο γίνεται περισσότεροι Έλληνες υπήκοοι, όπου γης, δηλ. όλοι οι εγγεγραμμένο στους εκλογικούς καταλόγους, αλλά όσο γίνεται λιγότεροι και μόνο όσοι από αυτούς μπορούν να γίνουν δυνάμει ψηφοφόροι τους, μέσω των καθιερωμένων μεθόδων προεκλογικής δράσης, έτσι ώστε να έχουν τρόπους άμεσης επιρροής και χειραγώγησής τους.

Καλές οι εκλογές όταν είναι προς το συμφέρον μας, σκέφτονται.

Διότι δεν είναι οι εκλογές φετίχ, συμπληρώνω  εγώ!