Φαίνεται πως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Ν. Ανδρουλάκης έχει των πραγμάτων στριμωχτεί από την επερχόμενη, άκρως πολωτική και τοξική, πολιτική πραγματικότητα. Σύμφωνα με τις σφυγομετρήσεις η θέση του να μη δεχτεί να γίνουν πρωθυπουργοί ο Μητσοτάκης ή ο Τσίπρας αν το κόμμα του βγει 1ο στις εκλογές, δεν έχει με τίποτα την επιδοκιμασία της πλειοψηφίας του κόσμου, ούτε καν του κεντροαριστερού και πασοκικού.

Λέγεται πως μετά τις πρώτες εκλογές, ο Ν.Ανδρουλάκης θα ζητήσει τρικομματική κυβέρνηση. Μπορεί όμως μια τέτοια κυβέρνηση να παίρνει αποφάσεις ή θα ακινητοποιηθεί πλήρως όπως η παλαιή, τρικομματική κυβέρνηση Ζολώτα του 1989;

Ο Ν.Ανδρουλάκης δεν πρέπει εκ των προτέρων να δηλώσει πως θέλει να συνεργαστεί στην κυβέρνηση με τον Α ή τον Β αρχηγό του ενός ή του άλλου μεγάλου κόμματος.

Μπορεί και πρέπει απλά να διαμορφώσει μια δέσμη δημοκρατικών μεταρρυθμιστικών όρων που θα είναι δεσμευτικοί για τον αυριανό κυβερνητικό του εταίρο, αν γίνει μαζί του συνεργασία πάνω σε ένα εκσυγχρονιστικό πρόγραμμα προς υλοποίηση, όποιος κι αν είναι αυτός, και να προσελκύσει έτσι ένα ποσοστό των πολιτών που θα προσέβλεπαν στην υλοποίησή τους.

Καταρχάς ο Ν.Ανδρουλάκης και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ πρέπει να πουν πως δεν μπορούν να ξέρουν από τώρα ποιο κόμμα θα αναδειχτεί 1ο στις βουλευτικές, όπως δεν ξέρει και κανείς άλλος τι ακριβώς αποτελέσματα θα γεννήσουν οι κάλπες. Κατ΄αυτό τον τρόπο μπορούν απλά να πουν πως θα στείλουν ως υπουργούς στην κυβέρνηση του 1ου κόμματος, όποιο κι αν είναι αυτό, ορισμένα φιλοπασοκικά, ανένταχτα στελέχη της κεντροαριστεράς, που θα εκφράζουν τη διάθεση άτυπης, ανεπίσημης συνεργασίας του ΠΑΣΟΚ με το 1ο κόμμα, για να μην επέλθει ΑΚΥΒΕΡΝΗΣΙΑ, ΑΚΙΝΗΣΙΑ ΚΑΙ ΒΑΛΤΩΜΑ και για να προωθηθεί ένα αναγκαίο για τη χώρα, εκσυγχρονιστικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, τουλάχιστον μετά τις δεύτερες εκλογές. Αυτές οι δεσμεύσεις αρκούν και οι περισσότερες συνιστούν μια παγίδευση...

Από το Facebook