Η πολιτική συναίνεση στην Ελλάδα είναι ένα θέμα που συχνά προκαλεί συζητήσεις, καθώς εξαρτάται από το πολιτικό κλίμα, τις συνθήκες της εποχής και τη φύση των θεμάτων που τίθενται προς διαπραγμάτευση.

Τελευταία και υπό την πίεση του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ, η κυβέρνηση φέρνει συχνά στον δημόσιο διάλογο το θέμα της συναίνεσης, αλλά από τη λάθος πλευρά. Όχι διότι πραγματικά πιστεύει στην ανάγκη συναίνεσης, αλλά χρησιμοποιώντας τα επικοινωνιακά της όπλα, επιχειρεί να πείσει τους πολίτες ότι αυτοί που δεν επιθυμούν την συναίνεση είναι οι πολιτικοί της αντίπαλοι και όχι η ίδια.

Όμως, ένας προσεκτικός παρατηρητής, - και τελευταία όλο και περισσότεροι πολίτες- μπορεί να διαπιστώσει, πως η αξιωματική αντιπολίτευση σε πολλές περιπτώσεις ψήφισε νομοσχέδια και προτάσεις της κυβέρνησης, σε αντίθεση με την ίδια η οποία απορρίπτει συστηματικά, οποιαδήποτε πρόταση η τροπολογία που έρχεται από την αντιπολίτευση, συχνά τεκμηριωμένες και εύλογες.

Τα παραδείγματα είναι πολλά, θα αρκεστούμε μόνο στα τελευταία:

α) η πρόταση του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ για την χρηματοδότηση των «Σπαρτιατών»

β) η πρόταση για την υπαγωγή του νοσηλευτικού προσωπικού και των πληρωμάτων ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ στα βαρέα και ανθυγιεινά ..

γ) Η πρόταση για έκτακτη φορολόγηση των υπερκερδών των τραπεζών

Οι προτάσεις αυτές ήταν πλήρως τεκμηριωμένες, αλλά η κυβέρνηση τις απέρριψε, με διάφορες έωλες δικαιολογίες και επιχειρηματολογία που δεν πείθει.

Ωστόσο, επιλέγει να αυτοεξεφτελίζεται και καταθέτει- περιμένουμε την σημερινή ομιλία του πρωθυπουργού στη Βουλή- τις δικές της αντιπροτάσεις για τα παραπάνω θέματα.

Είναι γνωστό, πως η ιστορική και πολιτική πόλωση στην Ελλάδα δυσχεραίνει την επίτευξη πολιτικής συναίνεσης, επηρεάζοντας αρνητικά την εμπιστοσύνη μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων. Η ελληνική πολιτική σκηνή φέρει το βάρος ιστορικών διχασμών, όπως ο Εμφύλιος Πόλεμος, οι πολιτικές διώξεις και οι ισχυρές ιδεολογικές συγκρούσεις.

Η έντονη κομματική αντιπαράθεση και η χρήση διχαστικού λόγου που κυριάρχησε στα χρόνια της μεταπολίτευσης δυσκολεύουν τη συνεργασία, ενώ τα μέσα ενημέρωσης συχνά ενισχύουν αυτή την πόλωση.

 Δημιουργούν ένα κλίμα καχυποψίας και δυσπιστίας, δυσχεραίνοντας την εξεύρεση κοινού εδάφους και την επίτευξη πολιτικής συναίνεσης.

Όμως, θα πρέπει επιτέλους οι πολιτικές δυνάμεις - 50 χρόνια από την πτώση της χούντας και την εδραίωση της καλύτερης δημοκρατίας που είχε ποτέ η χώρα, να συνειδητοποιήσουν την ανάγκη συναίνεσης, τουλάχιστον στα μεγάλα θέματα που καθορίζουν το μέλλον.

Θα πρέπει, επίσης να στοχαστούν πόσο μας κόστισε η παράταση των μνημονίων, γιατί αντί συναίνεσης επικράτησαν ο διχαστικός λόγος, τα προσωπικά και κομματικά συμφέροντα, σε αντίθεση με την Ισπανία, Πορτογαλία και Ιρλανδία, όπου οι αναγκαία συναίνεση που επέδειξαν εκεί οι πολιτικές δυνάμεις τις βοήθησε να απαλλαγούν πολύ νωρίτερα από τα μνημόνια.

Σήμερα, την κύρια ευθύνη για να δημιουργηθεί κλίμα συναίνεσης την έχει η κυβέρνηση. Είναι αυτή που θα πρέπει να δείξει πρώτη ότι έχει την πολιτική βούληση.

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός θα πρέπει να ηγηθεί στην προσπάθεια για συναίνεση, καλώντας σε διάλογο τα υπόλοιπα κόμματα με πρώτο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που έδωσε δείγματα γραφής ότι έχει την πολιτική βούληση.

Επίσης, οι υπουργοί πριν καταθέσουν νομοσχέδια μπορούν να επιδιώξουν συνεννόηση  με τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου, ιδιαίτερα σε τομείς όπως η παιδεία, η υγεία και η άμυνα.

Συναίνεση, δεν σημαίνει πως τα κόμματα εγκαταλείπουν τις αρχές και τα προγράμματά τους. Όμως στις δημοκρατίες, τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου, έχουν πολλά κοινά σημεία, όπου μπορούν να συναντηθούν, κυρίως στους τομείς που προαναφέραμε.

Οι πολιτικές που στηρίζονται σε ευρεία συναίνεση είναι πιο ανθεκτικές στις αλλαγές κυβερνήσεων, εξασφαλίζοντας συνέχεια και σταθερότητα στην εφαρμογή τους.

Επίσης, η συναίνεση επιτρέπει την αποτελεσματικότερη διακυβέρνηση καθώς μειώνονται οι αντιπαραθέσεις και οι καθυστερήσεις που προκύπτουν από πολιτικές διαμάχες.

Όταν τα πολιτικά κόμματα συνεργάζονται για το κοινό καλό, ενισχύεται η εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς και την πολιτική ηγεσία

Όπως φάνηκε στην οικονομική κρίση και την πανδημία, η πολιτική συναίνεση είναι απαραίτητη για την αποτελεσματική διαχείριση κρίσεων.

Η συνεργασία μεταξύ των κομμάτων επιτρέπει τη λήψη γρήγορων και συντονισμένων μέτρων, περιορίζοντας τις αρνητικές επιπτώσεις.

Θα πρέπει τέλος, τα πολιτικά κόμματα να συνειδητοποιήσουν ότι  η πολιτική συναίνεση αν και δύσκολη στην επίτευξη, φέρνει σημαντικά οφέλη. Η σταθερότητα, η κοινωνική συνοχή, η εμπιστοσύνη στους θεσμούς και η αποτελεσματική διακυβέρνηση είναι μερικά μόνο από τα αυτά

Σε αυτήν την ταραχώδη εποχή που ζούμε, όπου όλα γύρω μας αλλάζουν επικίνδυνα, η ανάγκη της συναίνεσης γίνεται ακόμα πιο επιτακτική.