Η επανεκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ κλείνει το κεφάλαιο αμφισβήτησης που άνοιξε μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Ωστόσο, η παραμονή του στην ηγεσία του κόμματος δεν οδηγεί στην υποβάθμιση της διαδικασίας που κάθε άλλο παρά αχρείαστη και περιττή αποδείχτηκε. Κι αυτό γιατί το πολιτικό τοπίο άλλαξε ουσιαστικά στη δημοκρατική παράταξη δημιουργώντας νέες, ευνοϊκότερες συνθήκες για την επίτευξη των στόχων της. Αρκεί τα μηνύματα της διπλής εσωκομματικής κάλπης να βρουν ευήκοους παραλήπτες στα πρόσωπα των υποψηφίων και των υποστηρικτών τους.
Το πρώτο μήνυμα είναι ότι η ανθρωπογεωγραφία της επόμενης μέρας είναι διαφορετική πλέον στο ΠΑΣΟΚ. Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου είναι χαρακτηριστικό από την άποψη αυτή. Τέσσερεις υποψήφιοι συγκέντρωσαν - με προηγούμενο τον Νίκο Ανδρουλάκη - ισότιμα σχεδόν ποσοστά αποδοχής που εκφράζουν και διαφορετικές αντιλήψεις για την ανασυγκρότηση, το εύρος και την πορεία της δημοκρατικής παράταξης. Όπως είπε και η Άννα Διαμαντοπούλου, το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου, στη διαμόρφωση του οποίου πήρε μέρος και σημαντικό τμήμα των ψηφοφόρων των υποψηφίων που είχαν αποκλειστεί, δεν σημαίνει ότι στο ΠΑΣΟΚ της επόμενης μέρας υπάρχουν μόνο δύο πόλοι.
Το δεύτερο μήνυμα είναι η εντολή για ενωτική πορεία που εκφράστηκε όχι μόνο από το αποτέλεσμα της κάλπης αλλά και από το κλίμα μέσα στο οποίο διεξήχθη η προεκλογική αντιπαράθεση. Ωστόσο είναι ανάγκη να διευκρινιστεί το περιεχόμενο της επιζητούμενης ενότητας που σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να παραβιάζει τα πολιτικά μηνύματα της κάλπης. «Ενότητα» δεν σημαίνει λίγο απ’ όλα. Σημαίνει επιδίωξη συναινέσεων στη διαμόρφωση της ιδεολογικοπολιτικής κατεύθυνσης στη βάση των αρχών της σοσιαλδημοκρατίας και στη λήψη των αποφάσεων οι οποίες δεν μπορεί να οδηγήσουν σε προγραμματική ασάφεια και θολές ή μεσοβέζικες θέσεις.
Δεν υπάρχουν περιθώρια αμφισβήτησης του πολιτικού μηνύματος που εξέπεμψε η κάλπη. Το ΠΑΣΟΚ και η δημοκρατική παράταξη έχουν εντολή να προχωρήσουν με πολιτική αυτονομία, χαράσσοντας διαχωριστική γραμμή τόσο απέναντι στη συντηρητική παράταξη όσο και απέναντι στα κόμματα της συριζαϊκής Αριστεράς και τα στελέχη που αναζητούν σανίδα πολιτικής επιβίωσης. Και επίσης έχουν εντολή να προχωρήσουν σε μια τολμηρή διεύρυνση με στόχο να εκφράσουν τον πολιτικό χώρο από το φιλελεύθερο πολιτικό κέντρο μέχρι την μεταρρυθμιστική Αριστερά.
Από την άποψη αυτή το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου ήταν καταλυτικό. Η πορεία του ΠΑΣΟΚ προς τη διακυβέρνηση της χώρας θα στηριχτεί σε μια σύγχρονη εναλλακτική πρόταση εξουσίας και όχι σε λαϊκιστικές διακηρύξεις και αλλοπρόσαλλες, κεντροαριστερές δήθεν, συμμαχίες.