Η συζήτηση για τους λόγους της πτώσης της χούντας αναθερμάνθηκε και φέτος, όπως γίνεται σχεδόν σε κάθε επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας. Κατέρρευσε υπό το βάρος των ανομημάτων της και κυρίως της κυπριακής προδοσίας; Ήταν αποτέλεσμα ενός πολιτικού συμβιβασμού μεταξύ των δυνάμεων που την στήριξαν; Υπήρξε αντίσταση του ελληνικού λαού; Τι ρόλο έπαιξε το Πολυτεχνείο; Μια συζήτηση που περιείχε και φέτος ιστορικές αλήθειες αλλά και πολιτικές σκοπιμότητες.
Το σύνθημα «Η χούντα δεν τελείωσε το ‘73» δεν εξέφρασε ποτέ παρά ορισμένους γραφικούς και ανιστόρητους «επαναστάτες» και κυρίως αυτούς που δεν πίστεψαν και δεν σεβάστηκαν ποτέ τη δημοκρατία. Όλους εκείνους που αξιοποίησαν τις δημοκρατικές ελευθερίες τις υποθάλψουν αμφισβητώντας τα πιο στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα ακόμα και το δικαίωμα στη ζωή. Το σύνθημα αυτό αποτέλεσε το «ιδεολογικό» υπόβαθρο της τρομοκρατίας στην οποία κάποιοι «αριστεροί» αναγνώρισαν ανθρώπινα κίνητρα.
Το γεγονός είναι ότι η χούντα τελείωσε οριστικά τον Ιούλιο του 1974 και ότι σήμερα γιορτάζουμε τη συμπλήρωση 48 χρόνων δημοκρατίας, την πιο μακρά περίοδο σταθερότητας και ομαλότητας που γνώρισε το σύγχρονο Ελληνικό κράτος. Η δημοκρατία που κληρονόμησαν οι γενιές της μεταπολίτευσης δεν ήταν δεδομένη και οι ελευθερίες που απολαμβάνουν επί δεκαετίες δεν ήταν και δεν είναι αυτονόητες. Η μεγάλη αυτή αλήθεια δεν λέγεται παρά για να θέσει σε επαγρύπνηση τις συνειδήσεις των νέων ανθρώπων μπροστά στις σύγχρονες απειλές που αντιμετωπίζει η δημοκρατία σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Οι διαδοχικές οικονομικές κρίσεις, η πανδημία, η κλιματική αλλαγή, ο πόλεμος και πρόσφατα η ενεργειακή κρίση κλονίζουν την εμπιστοσύνη των πολιτών προς τις αρχές της δημοκρατίας, δημιουργώντας τάσεις απογοήτευσης, αδιαφορίας και αποχής. Αυτές τις τάσεις έρχονται να εκμεταλλευτούν μια σειρά από αυταρχικούς και λαϊκιστές ηγέτες για να υπονομεύσουν τους θεσμούς και να επιβάλλουν την εξουσία τους. Τα δημοκρατικά καθεστώτα μειώνονται σταθερά τα τελευταία χρόνια, η ίδια η Ευρώπη βιώνει την εμπειρία «αντισυστημικών» κινημάτων που αμφισβητούν τις δημοκρατικές αξίες.
Η επέτειος της πτώσης της χούντας το ´74 είναι η γιορτή της αποκατάστασης της δημοκρατίας, η γιορτή της αποκατάστασης των ατομικών ελευθεριών και των πολιτικών δικαιωμάτων του ελληνικού λαού. Η σταθερή υπεράσπιση των δημοκρατικών θεσμών και αξιών, ο αγώνας κατά του εθνικισμού, του ρατσισμού και κάθε μορφής αυταρχισμού και λαΐκισμού είναι η μόνη εγγύηση για την αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων με στόχο την κοινωνική πρόοδο και ευημερία.