Σε κανονικά και λειτουργικά, ελληνικά ΑΕΙ, νομίζω πως αυτοί που θα ήταν επιφορτισμένοι να τα προστατεύουν από έκνομες και εγκληματικές πράξεις θα έπρεπε να είναι οι σεκιουριτάδες. Τα ελληνικά ΑΕΙ, όμως, συχνά είναι κοινωνικοί χώροι όπου συμβαίνουν παράνομες, ακόμη και αντιδημοκρατικές πράξεις: ΔΥΣΤΥΧΩΣ διακινούνται ναρκωτικά, αλλά και όπλα/εργαλεία που χρησιμοποιούνται σε επιθετικές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις, π.χ. για επιθέσεις στα σώματα ασφαλείας, προπηλακίζονται ή υβρίζονται ή δέρνονται(!) ή και χτίζονται(!) καθηγητές, και δέρνονται σκαιότατα φοιτητές άλλων απόψεων από αυτές των φορέων της ακροαριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ και των αντιεξουσιαστών... Πώς μπορούν να εκλείψουν αυτά τα φαινόμενα παρανομιών, ποινικών αδικημάτων και κατάφορα ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ τραμπούκικων, νεοσταλινικών και χουλιγκάνικων συμπεριφορών ολοκληρωτισμού; Όλοι οι λογικοί - και μη φανατισμένοι - άνθρωποι, πιστεύω, θα προτιμούσαν αυτό να γίνει από υπαλλήλους εταιρειών security, μα πώς μπορούν οι σεκιουριτάδες να δίνουν μάχες σώμα με σώμα και τελικά να κάθονται να τρώνε ξύλο από τους ακροαριστερούς κι αναρχικούς για μια μέτρια αμοιβή; Απλά δεν γίνεται... Ο μέχρι σήμερα υπάρχων τρόπος για να κληθεί η αστυνομία για να επιβάλλει την τάξη όπου διαπράττονται αξιόποινες πράξεις, καταστροφές και παρανομίες, δεν έχει αποδώσει, όλα γίνονται με δισταγμούς, καθυστερήσεις κι αναβολές γιατί αυτός ο τρόπος είναι εντελώς δυσλειτουργικός κι αναποτελεσματικός, οι πρυτανείες δυσκολεύουν πολύ να πάρουν την απόφαση, απαιτείται η συμφωνία κι άλλων συνιστωσών των ΑΕΙ, φοιτητών, κ.λπ... Σε έναν πανεπιστημιακό κοινωνικό χώρο, άρα, όπου οι παρανομίες και οι ακροαριστερές επιθέσεις δίνουν και παίρνουν, δεν μπορεί παρά να χρησιμοποιηθεί, υποχρεωτικά, θέλοντας και μη, μια ομάδα ειδικά εκπαιδευμένων αστυνομικών, πρόκειται για αναγκαίο κακό, δυστυχώς... Μα ποιοι φταίνε γι'αυτό; Αυτοί που παράγουν ή υποθάλπουν ή ανέχονται αυτά τα κρούσματα αντιδημοκρατικής κι αυθαίρετης, παράλογης βίας. Επίσης, τo αριστερό και συντεχνιακό, συμβιβασμένο καθηγητικό κατεστημένο ευθύνεται για τη, βολική προς το ίδιο, αδιαφορία ή ανοχή του στις αξιόποινες παράνομες πράξεις των λογιών-λογιών ψευτοπολιτικοποιημένων μπαχαλάκηδων... Οπότε όλοι όσοι γκρινιάζουν, διαμαρτύρονται ή ουρλιάζουν για την υιοθέτηση αυτών των μέτρων επίβλεψης και εφαρμογής της κανονικότητας, δεν έχουν δίκιο, θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην εύρυθμη λειτουργία των ΑΕΙ λόγω δημοκρατικής ευαισθησίας όπως θα όφειλαν, μα δεν το κάνουν...
Φυσικά τα μεγάλα προβλήματα των ΑΕΙ δεν εξαντλούνται στην ασφάλεια και την εφαρμογή των νόμων. Υπάρχουν ζητήματα επιλογής των καθηγητών και διδασκόντων και το πώς αυτή μεθοδεύεται. Για να επιλυθούν απαιτούνται αξιοκρατία, αξιολογήσεις και πάταξη της κομματοκρατίας, της οικογενειοκρατίας και όσων άλλων προβληματικών μεθόδων πρόσληψης ανεπαρκών διδασκόντων εφαρμόζονται. Υπάρχει ανάγκη επανεκπαίδευσης όσων έχουν μείνει πίσω. Χρειάζεται εφαρμογή εσωτερικών κωδίκων δεοντολογίας για να αποφεύγονται τα παρατράγουδα... Υπάρχουν ακόμη σημαντικά προβλήματα σχετικά με τις μεθόδους διδασκαλίας και εκμάθησης. Για να μη μιλήσουμε για τα πολλά και ίσως περιττά τμήματα πάνω στο ίδιο γνωστικό αντικείμενο και τη συνοπτικότατη διαδικασία μετατροπής από τον ΣΥΡΙΖΑ των ΤΕΙ σε ΑΕΙ... Συναντώνται και άλλα προβλήματα που δεν μπόρεσα να αξιολογήσω. Όταν ήμουν για 4 χρόνια εξωτερικός συνεργάτης σε ένα μεταπτυχιακό του ΕΚΠΑ με ενοχλούσε ακόμη και το ότι όταν στεκόμουν στο ουρητήριο έβλεπα στα 40 εκατοστά έναν φουκαρά, κρεμασμένο “αντιδραστικό” 'η “δεξιό” σε μια απαίσια κρεμάλα, σχεδιασμένο στον τοίχο με μαρκαδόρο! Μα εγώ ήμουν μυγιάγγιχτος, φαίνεται. Ίσως οι επαναστάτες, “προοδευτικοί” κι “αντισυστημικοί” του συστήματος είναι πιο χοντρόπετσοι και δεν επηρεάζονται εύκολα.