Σήμερα διαβάσαμε ένα συμβάν, που εντάσσεται στην «κανονικότητα» της πανεπιστημιακής ζωής εδώ και χρόνια. Αυτή συνεχίστηκε ίδια και απαράλλακτη ακόμη και μετά το ν.4623/9.8.2019, που προστάτευε το ακαδημαϊκό άσυλο, επαναφέροντας σε ισχύ το άρθρο 2 του ν.4009/2011. «Ξυλοδαρμός καθηγητή εντός του αμφιθεάτρου, κατά τη διάρκεια του μαθήματος, μώλωπες στο πρόσωπο. Ξυλοδαρμός φοιτητών που προσπάθησαν να προστατέψουν το καθηγητή τους». Η πληροφορία ότι ο εν λόγω καθηγητής είναι υπόδικος είναι αρμοδιότητα της Δικαιοσύνης και αυτή θα επιληφθεί. Το γεγονός, όμως, ότι η βία ζει και βασιλεύει στα Πανεπιστήμια αφορά όλη την κοινωνία.
Η επαναφορά του πανεπιστημιακού ασύλου, δηλαδή της προστασίας της ελεύθερης διακίνησης ιδεών, η οποία είχε μεν προβλεφθεί από το άρθρο 2 του ν.4009/2011, αλλά καταργήθηκε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, απαιτεί ριζοσπαστικές λύσεις. Η εφαρμογή του ν.47777/17.2.2021, που προβλέπει την υπαγωγή των Πανεπιστημίων στην Ελληνική Επικράτεια, την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την προστασία της ανθρώπινης ζωής και της αξιοπρέπειας των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας, αλλά και την προστασία της περιουσίας των ιδρυμάτων, εξαρτάται απολύτως από την υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου πλαισίου για την ασφάλεια και την προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας. Αυτό περιλαμβάνει ελεγχόμενη είσοδο στα ΑΕΙ, εκπόνηση σχεδίων ασφαλείας, σύσταση Επιτροπής Ασφάλειας και Προστασίας, καθώς και δημιουργία Ομάδας Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων (ΟΠΠΙ).
Τα 400 μέλη, που θα στελεχώσουν τις ΟΠΠΙ έχουν ήδη προσληφθεί και αναμένεται η άμεση έναρξη της εκπαίδευσής τους. Όμως, αυτό δεν αρκεί. Η έναρξη λειτουργίας του μέτρου εξαρτάται από την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος, το οποίο όμως δεν μπορεί να υπογραφεί πριν την εκδίκαση των δύο προσφυγών, που έχουν κατατεθεί στο ΣτΕ από τους δικηγόρους Ξενοφώντα Κοντιάδη και Ευάγγελο Μάλλιο εξ ονόματος κάποιων πανεπιστημιακών καθηγητών υπό την κάλυψη όλων των κομμάτων της Αριστεράς.
Σήμερα ο Μανώλης Χριστοδουλάκης, γραμματέας της ΚΕ του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, εξέδωσε σχετική ανακοίνωση: «Απαράδεκτες και αποκρουστικές οι εικόνες ξυλοδαρμού καθηγητή της ΑΣΟΕΕ. Προσβάλλουν τη δημοκρατία μας. Προσβάλλουν το δημόσιο Πανεπιστήμιο. Η βία έχει μόνο μια απάντηση. Την παραδειγματική τιμωρία και την εφαρμογή του νόμου». Ευπρόσδεκτές και επαινετές οι ανακοινώσεις. Όμως, η ακεραιότητα των καθηγητών και των φοιτητών δεν προστατεύεται με ευχολόγια και λεκτικές καταδίκες μόνον. Όταν ήρθε προς ψήφιση ο ν.4777/2021, η αντιπολίτευση τον καταψήφισε.
Από τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και το ΜΕΡΑ25 δεν περιμένουμε να στηρίξουν την εφαρμογή του νόμου. Τα Πανεπιστήμια για εκείνους είναι χώροι ζύμωσης και ανατροφής «αγωνιστών». Από το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, όμως, έχουμε την απαίτηση να αναθεωρήσει την τότε απόφασή του και να στηρίξει, αντιλαμβανόμενο ότι η υλοποίηση του νόμου δεν πρωτοτυπεί, ούτε παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και το ακαδημαϊκό άσυλο. Αντιθέτως, το προστατεύει και αντιγράφει τη διεθνή πρακτική για την προστασία των ναών της γνώσης. Στην αντίθετη περίπτωση, ανακοινώσεις αυτού του τύπου θα χαρακτηριστούν ως υποκριτικές.