Δεν πέρασαν παρά μερικές μέρες από τη νίκη των «αντισυστημικών» δυνάμεων της Γαλλίας και η χώρα άρχισε ήδη να πληρώνει τον λογαριασμό της λαϊκής ετυμηγορίας. Η πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης που κατέθεσε «με το καλημέρα» ο αρχηγός της «Ανυπόταχτης Γαλλίας» ήταν ένα πρώτο δείγμα του τύπου της αντιπολίτευσης που πρόκειται να ασκήσει μετά την αποτυχία του να γίνει πρωθυπουργός.
Ήταν μια πρόταση δυσπιστίας καταδικασμένη να απορριφθεί εκ των προτέρων και η οποία δεν κατάφερε τελικά να συσπειρώσει ούτε τις ψήφους των βουλευτών του αριστερού συνασπισμού. Μοναδικό ίσως κέρδος για τον Μελανσόν η θετική ψήφος ενός εκ των ακροδεξιών ηγετών που μάλλον φιλοδοξεί να γίνει ο Γάλλος Καμμένος, σε περίπτωση που παρουσιαστούν οι κατάλληλες συνθήκες.
Ο ιδεολογικός και πολιτικός κατήφορος των παραδοσιακών κομμάτων της Αριστεράς, που επί Μιτεράν είχαν συγκυβερνήσει τη Γαλλία στη βάση του «Κοινού Προγράμματος», είχε ξεκινήσει από πολύ νωρίτερα, όταν σοσιαλιστές και κομμουνιστές, απογοητευμένοι από τη συρρίκνωση της εκλογικής τους απήχησης, επέλεξαν να ακολουθήσουν «αντισυστημικά» μονοπάτια.
Ο εγκλωβισμός, των σοσιαλιστών κυρίως, στην αντιπολίτευση των «κίτρινων γιλέκων» τους απομάκρυνε οριστικά από τους ψηφοφόρους τους και τους παρέδωσε ολοκληρωτικά στην αγκαλιά του Μελανσόν. Η ουσιαστική τους εξαφάνιση από το πολιτικό σκηνικό ήρθε σαν φυσιολογική συνέπεια της στάσης τους αυτής. Η άμεση αποχώρηση του Σοσιαλιστικού κόμματος από την «Ανυπόταχτη Γαλλία» μπορεί να αποτελέσει ένα πρώτο βήμα για την εκλογική του ανάκαμψη και την πολιτική του επιβίωση.
Το θέμα δεν είναι βέβαια η - προδιαγεγραμμένη από καιρό - πολιτική συμπεριφορά του Μελανσόν αλλά οι επιπτώσεις της στις προοπτικές της Γαλλίας και πιθανότατα και της Ευρώπης. Από την πολιτική αστάθεια που έχει δημιουργηθεί, η μόνη επωφελούμενη είναι η Μαρίν Λεπέν που ήδη προβάρει την προεδρική φορεσιά εν όψει των επόμενων προεδρικών εκλογών. Η Ακροδεξιά είναι σήμερα η ουσιαστική αξιωματική αντιπολίτευση απέναντι σε μια κυβέρνηση σχετικής πλειοψηφίας. Η απόρριψη από σύσσωμη την αντιπολίτευση του πρώτου νομοσχεδίου που κατατέθηκ από την κυβέρνηση - προστασία των πολιτών από τον κορωνοϊό - είναι ενδεικτική των προθέσεων των κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις πολιτικές εξελίξεις στη Γαλλία. Όποιες και να ‘ναι, ωστόσο, η μάχη με την καθημερινή αβεβαιότητα μόνον καλά δεν προμηνύει για την βασική ιστορική πολιτική και πολιτιστική χώρα της Ευρώπης. Όποιες και να είναι όμως αυτές οι εξελίξεις, η Γαλλία θα βγει βαθιά πληγωμένη από τη λαϊκιστική αυτή περιπέτεια. Ιδιαίτερα αν η Ακροδεξιά κατορθώσει να ανέβει στην εξουσία την επόμενη φορά…