Η ευθύνη του Ισραήλ

Παναγιώτης Ιωακειμίδης 01 Αυγ 2024

Η δολοφονία του πολιτικού ηγέτη της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγια  στην Τεχεράνη (κατά πάσα βεβαιότητα από το Ισραήλ) κλιμακώνει σε ακραίο βαθμό τη σύγκρουση στη Μ. Ανατολή με άμεσο τον κίνδυνο γενικευμένης περιφερειακής ανάφλεξης.Ο φαύλος  κύκλος της  βίας και αιματοχυσίας διευρύνεται απελπιστικά. Οι συνομιλίες για εκεχειρία στη Γάζα  - στις οποίες έπαιζε κεντρικό ρόλο ο πραγματιστής Χανίγια - προφανώς τερματίζονται. Ο φανατισμός σε όλες τις πλευρές οξύνεται. Η προοπτική οποιασδήποτε ειρηνικής επίλυσης του προβλήματος απομακρύνεται  ακόμη περισσότερο.  Και - δυστυχώς -  η θεμελιακή αφετηριακή  ευθύνη για τη δυστοπική αυτή κατάσταση ανήκει  στη  σημερινή πολιτική του ηγεσία  του Ισραήλ , με τη στρατηγική της   που κάθε άλλο παρά εξυπηρετεί τον πάγιο  στόχο  για επιβίωσή του Ισράηλ  σε περιβάλλον ειρήνης και ασφάλειας. Ειδικότερα:

          Πρώτον, τρομοκρατικές φρικαλέες ενέργειες είτε προέρχονται από τη Χαμάς είτε τη Χεζμπολάχ  είναι  κατηγορηματικά καταδικαστέες. Το Ισραήλ έχει το νόμιμο δικαίωμα να αμυνθεί, να προστατεύσει τους πολίτες του και γενικώς την ασφάλειά του. Αλλά...

          Δεύτερον, η αυτοάμυνα  με πολεμικές επιχειρήσεις (Γάζα) θα πρέπει να ασκείται σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, το δίκαιο του πολέμου, το σεβασμό όλων των διεθνών Συνθηκών για την αποφυγή εγκλημάτων πολέμου, γενοκτονίας, κλπ.  Ωστόσο το Ισραήλ εδώ και δέκα  μήνες διεξάγει ένα πόλεμο στη Γάζα χωρίς να σέβεται το δίκαιο. Καταπατά βάναυσα όλους τους κανόνες του.  Έχει προκαλέσει το θάνατο 39.000 Παλαιστινίων (15.000παιδιά) και την ολική σχεδόν καταστροφή της Γάζας. Το Ισραήλ παρανομεί. Το Διεθνές Δικαστήριο έχει διατάξει τον τερματισμό  των πολεμικών επιχειρήσεων σε Γάζα (Ράφα) ενώ ο Γενικός Εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου έχει προτείνει την έκδοση εντάλματος σύλληψης για τον πρωθυπουργό Β. Νετανιάχου και άλλους αξιωματούχους για εγκλήματα πολέμου.

          Τρίτον, το Ισραήλ είναι δύναμη κατοχής. Κατέχει παράνομα σύμφωνα με  ψηφίσματα του ΟΗΕ τη Δυτική Όχθη από το 1967 (Πόλεμο Έξι Ημερών) και τα Υψίπεδα του Γκολάν τα οποία παρανόμως προσάρτησε το 1981.  Στοχεύει στην  προσάρτηση και  της Δ. Όχθης και για το σκοπό αυτό παραβιάζει  τα δικαιώματα των Παλαιστινίων. Πρόσφατη συμβουλευτική Γνώμη (18/7) του Διεθνούς Δικαστηρίου (μετά από αίτημα της Γενικής Συνέλευσης ΟΗΕ) επισημαίνει ότι η συνεχιζόμενη κατοχή της Δ. Όχθης από το Ισραήλ είναι απολύτως παράνομη και θα πρέπει να την τερματίσει αμέσως όπως και τους εποικισμούς και την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

          Τέταρτον, ο πρωθυπουργός Β. Νετανιάχου και η ακροδεξιά κυβέρνησή του  απορρίπτουν κατηγορηματικά τη λύση των δύο κρατών με τη δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους, λύση που υποστηρίζει ο ΟΗΕ, η ΕΕ και συνολικά η διεθνής κοινότητα . Είναι η μόνη λύση που θα μπορούσε να φέρει την ειρήνη και σταθερότητα στην περιοχή. Η απόρριψή της από το Ισραήλ ενισχύει  και την απορριπτική στάση ακραίων Παλαιστινιακών οργανώσεων (Χαμάς, κλπ.) που στοχεύουν στην εξαφάνιση του Ισραήλ. Συντηρείται έτσι ένας φαύλος κύκλος φανατισμού και αδιεξόδου. Πιστεύει ότι θα λύσει το πρόβλημα με τον παραμερισμό των Παλαιστινίων (μέσω συμφωνιών Αβραάμ, και άλλων έκνομων μέσων). Δεν θα το λύσει.

          Πέμπτον, το Ισραήλ ξεκίνησε με την άσκηση ενός νόμιμου δικαιώματος αυτοάμυνας  και εξελίχθηκε σε μηχανή που σπέρνει το θάνατο και καταστροφή στη Γάζα και επέκεινα  με την ανοχή της Δύσης. Υποκριτική στάση που υποσκάπτει τη νομιμοποίησή της. Όπως και  τη  νομιμοποίηση του Ισραήλ ως προπύργιου των αξιών της Δύσης στην περιοχή . 

          Το Ισραήλ (με νέα ηγεσία) έχει τη μέγιστη ευθύνη να σπάσει  το φαύλο κύκλο. Η ασφάλειά του δεν θα κατοχυρωθεί μέσω της ισχύος. Αλλά με την (ειρηνική) συνύπαρξη με την Παλαιστίνη ως ανεξάρτητο κράτος.  Η ρίζα του προβλήματος δεν βρίσκεται ούτε  στις θηριωδίες της Χαμάς ούτε στο Ιράν. Βρίσκεται στην άρνηση του Ισραήλ να συμπράξει στη μόνη δίκαιη λύση - των δύο κρατών...

Πηγή: www.tanea.gr