Με υπόβαθρο την αποκάλυψη (των ΦαϊνάνσιαλΤάιμς, 4/10/) ότι η ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ θα στοιχίσει 186 δις ευρώ και όλων των εννέα υποψηφίων χωρών συνολικά 256,8 δις για την επταετή δημοσιονομική περίοδο διεξάγεται στη Γρανάδα της Ισπανίας ένα δύσκολο διήμερο Ευρωπαϊκού επανασχεδιασμού με διασκέψεις κορυφής της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας( ΕΠΚ) των 47 κρατών μελών( 5/10) και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ΕΕ (6/10).Η ΕΠΚ( ιδέα του προέδρου Μακρόν) ωστόσο δείχνει ήδη να δυσλειτουργεί αφού δύο ηγέτες, Τουρκίας και Αζερμπαϊτζάν (Ερντογάν και Αλίεφ), δεν συμμετείχαν και έτσι οι κρίσιμες συνομιλίες για το Ναγκόρνο Καραμπάχ ματαιώθηκαν.
Το ενδιαφέρον εστιάζεται έτσι στη σύνοδο των ηγετών της Ένωσης με κύριο θέμα συζήτησης τη διπλή πρόκληση της διεύρυνσηςμε εννέα νέες χώρες και τον επανασχεδιασμό/ μεταρρύθμιση/εμβάθυνση ώστε να μπορέσει η ΕΕ να λειτουργεί ομαλά με 36 κράτη-μέλη ( μαζί με το αναπόφευκτο θέμα της μετανάστευσης) . Για τις έξι από τις εννέα χώρες, αυτές των Δ. Βαλκανίων (Αλβανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Β. Μακεδονία, Κόσσοβο, Μαυροβούνιο, Σερβία) τη διαδικασία ένταξης τους άνοιξε , ως γνωστόν, το 2003 η Ελλάδα ( Ατζέντα Θεσσαλονίκης) . Αλλά σήμερα, 2023, είκοσι χρόνια μετά, είναι η Αυστρία η οποία εμφανίζεται να πρωταγωνιστείγια τα Δ. Βαλκάνια υποστηρίζοντας με γραπτή πρότασήτης την άμεση «σταδιακή ενσωμάτωσή» (gradualintegration) τους στην ΕΕ «χωρίς να περιμένουμε να ολοκληρωθεί η διαπραγματευτική διαδικασία πάνω στα τριαντα-πέντε κεφάλαια που θα πάρει πολλά χρόνια». Η Αυστρία κατανοεί κάτι που οφείλει να κατανοήσει πλήρως και η ελληνική πλευρά: ότι δηλαδή όσο καθυστερεί η ενσωμάτωση της περιοχής των Δ. Βαλκανίων τόσο οι χώρες αυτές απομακρύνονται από την Ένωση. Ενώ άλλες δυνάμεις, όπως Ρωσία, Κίνα, Τουρκία, ακόμη και Σ. Αραβία επιχειρούν να αυξήσουν την επιρροή τους στην περιοχή με αρνητικές γεωπολιτικές συνέπειες για Ευρώπη και Ελλάδα.
Αλλά η Ελλάδα, παρά την ρητορική της εμφανίζεται μάλλον απρόθυμη να διατυπώσει γραπτώς εναολοκληρωμένο σχέδιο στον άξονα διεύρυνση , μεταρρύθμιση/εμβάθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης( πέρα από το θέμα της μετανάστευσηςκαι φύλαξης των εξωτερικών συνόρων) .
Ενώ άλλες χώρες μέλη σπεύδουν να καταθέσουν γραπτές συγκεκριμένες προτάσεις. Γαλλία και Γερμανία, παρά τις διαφωνίες τους κατάφεραν και παρουσίασαν από κοινού το πλέον φιλόδοξο μεταρρυθμιστικό σχέδιο για το μέλλον της ΕΕ . Το ίδιο οφείλει να κάνει και η Ελλάδα. Να τοποθετηθεί αναλυτικά πάνω στο κρίσιμο αυτό ζήτημα ως χώρα του εσωτερικού πυρήνα της ΕΕ. Άποψή μου είναι ότι, ενώ θα πρέπει να υποστηρίξει τη «σταδιακή ενσωμάτωση», θα πρέπει να συνδέσει την τελική, πλήρη θεσμική ένταξη των νέων χωρών με την προηγούμενη μεταρρύθμιση θεσμών, πολιτικών και την ουσιαστική αύξησητου προϋπολογισμού της Ένωσης για να μη βγεί οικονομικά χαμένη από τη διαδικασία. .
Πηγή: www.tanea.gr