Λες και μια ατέλειωτη σκυταλοδρομία εκτυλίσσεται επί μήνες με μοναδικό στόχο να μην χτιστεί το πολυπόθητο τείχος της ανοσίας που θα μας επιτρέψει να επιστρέψουμε άφοβα στους ρυθμούς της καθημερινότητάς μας. Στις παράλογες αντιδράσεις των κάθε λογής αρνητών που θυσιάζουν άσκοπα τις ζωές τους και τις ζωές των άλλων, έρχονται τώρα να προστεθούν και κλάδοι που προτάσσουν τα συντεχνιακά τους συμφέροντα από την δημόσια υγεία.

Την Τρίτη 16 Νοεμβρίου θα απεργήσει ο κλάδος της εστίασης σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα μέτρα περιορισμού των μη εμβολιασμένων. Ας υποθέσουμε ότι τους εστιάτορες δεν τους νοιάζει για  τις υγειονομικές επιπτώσεις ούτε για το τείχος της ανοσίας. Να μην αντιλαμβάνονται ότι τα μαγαζιά τους, με την ελεύθερη είσοδο όλων θα μετατρεπόντουσαν σε εστίες μόλυνσης και μετάδοσης της πανδημίας; Να μη συνειδητοποιούν ότι θα έχαναν αυτομάτως όλους τους εμβολιασμένους πελάτες τους και λίγο αργότερα το σύνολό τους μια και θα έκλειναν υποχρεωτικά; Ή μήπως πιστεύουν, αν κρίνουμε κι από τα οικονομικά αιτήματα της απεργίας, ότι η πολιτεία έχει τη δυνατότητα να επιδοτεί τις καραντίνες εσαεί, όταν η οικονομία δεν λειτουργεί;

Η προοπτική εξόδου από την υγειονομική κρίση απομακρύνεται ξανά, την ώρα που πιστεύαμε ότι το ανέλπιστο δώρο του εμβολίου θα έφερνε την άμεση λύση. Δυστυχώς, ο δρόμος θα είναι ακόμα μακρύς καθώς η πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα διαψεύδει καθημερινά τις προσδοκίες. Τα αδιανόητα κόλπα και οι κομπίνες των απατεώνων καθώς και οι βλέψεις των διαφόρων καιροσκόπων έχουν καταργήσει κάθε έννοια εύνομης λειτουργίας της χώρας. Αν αποφασίσουν και οι συντεχνίες των επαγγελματιών να πάρουν μέρος στη σκυταλοδρομία του χειρότερου παραλογισμού, τίποτα το αισιόδοξο δεν προμηνύεται για τη χώρα.