Μπορεί το βιβλίο «ο Γατόπαρδος» να γράφτηκε από τον Ντι Λαμπεντούζα στη Σικελία μιας άλλης εποχής ωστόσο η πιο διάσημη φράση του ήρωά του αποτυπώνει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τη νοοτροπία που σφραγίζει επί δεκαετίες την πολιτική και κοινωνική ζωή στη χώρα μας: «Αν θέλουμε να μείνουν όλα όπως είναι, τότε πρέπει όλα ν’ αλλάξουν».

Οικονομικές κρίσεις, υγειονομικές πανδημίες, εθνικές συμφορές και ανθρώπινες τραγωδίες οδηγούν σε διαδοχικά αδιέξοδα που αναγκάζουν τις πολιτικές ηγεσίες να δεσμεύονται ότι «αυτή τη φορά όλα θ’ αλλάξουν». Για να διαπιστώσουμε, την επόμενη φορά, ότι όλα έμειναν όπως ήταν.

Η δημόσια διαπίστωση του Κώστα Σημίτη ότι «αυτή είναι η Ελλάδα», ούτε τυχαία ήταν ούτε επικοινωνιακή. Μια διαπίστωση που προέκυψε από την πείρα του πρώην πρωθυπουργού, όταν στη διάρκεια της κυβερνητικής του θητείας συγκρούστηκε επανειλημμένα με τη θεωρία του Γατόπαρδου και πλήρωσε ακριβά το κόστος της προσήλωσής του σε αναγκαίες και επείγουσες μεταρρυθμίσεις.

Η πενταετία Καραμανλή που ακολούθησε έβαλε τέλος στην εκσυγχρονιστική αυταπάτη. Η λαϊκ(ιστικ)ή Δεξιά επέβαλε την πελατειακή «ανασυγκρότηση του κράτους» μέχρι και την τελευταία στιγμή προχωρώντας στη μονιμοποίηση 800.000 συμβασιούχων, λίγο πριν εγκαταλείψει την εξουσία. Οι «νταβατζήδες» συνέχισαν ανενόχλητοι το έργο τους.

Διαβάστε τη συνέχεια

Πηγή: liberal.gr