Οευρωπαϊκός μήνας του μέλιτος κράτησε όσο η απειλή του covid-19 αποσταθεροποιούσε την οικονομική και κοινωνική ζωή του πλανήτη. Μια απειλή που λειτούργησε σαν συναγερμός αφυπνίζοντας από τον βαθύ λήθαργό τους τις ηγεσίες και τους μηχανισμούς της «ωραίας κοιμωμένης» των Βρυξελλών.

Η από κοινού αντιμετώπιση κρίσιμων υγειονομικών ζητημάτων, όπως η προμήθεια των εμβολίων και η απόφαση για τη σύσταση του γενναίου οικονομικά «ταμείου ανασυγκρότησης» αποτέλεσαν απτά δείγματα των μεγάλων πλεονεκτημάτων που μπορεί να εξασφαλίσει στους Ευρωπαίους πολίτες η πορεία προς την ολοκλήρωση του ομοσπονδιακού οράματος.

Η περίοδος της ευφορίας διεκόπη απότομα από την παράνομη εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία φέρνοντας στην επιφάνεια όλες τις αδυναμίες που βιώσαμε στο παρελθόν, στις οποίες η ενεργειακή κρίση ήρθε να προσθέσει πολύ περισσότερες.

Οι ελπίδες ότι το «ταμείο ανασυγκρότησης» της πανδημίας θα άνοιγε το δρόμο σε νέες κοινές μορφές δράσης και αλληλεγγύης, στον τομέα της εξασφάλισης της ευρωπαϊκής ενεργειακής επάρκειας αυτή τη φορά, αποδείχτηκαν φρούδες.

Η κοινή αποφασιστική καταδίκη της εισβολής εξελίχθηκε στο «ο σώζων εαυτόν (ενεργειακά) σωθήτω». Οι πολύμηνες διαπραγματεύσεις κορυφής κατέληξαν μόλις την περασμένη Πέμπτη σε έναν «οδικό χάρτη» και βλέπουμε…

Το σύνθημα της «λύσης των ζυγών» το έδωσε με εμβληματικό τρόπο η ατμομηχανή της ΕΕ. Η νέα ηγεσία της Γερμανίας δεν φέρνει βέβαια την ευθύνη της πλήρους, μονομερούς σχεδόν ενεργειακής εξάρτησης της χώρας από τη Ρωσία.

Διαβάστε τη συνέχεια

Πηγή: liberal.gr