Η αδιανόητα ανήθικη ιδέα του Ντ. Τραμπ οι ΗΠΑ να αναλάβουν “στην ιδιοκτησία τους» (ή καταλάβουν με στρατιωτικές δυνάμεις;) τη Γάζα και να εκδιώξουν τους Παλαιστίνιους από την πατρίδα τους( μόνιμα ή προσωρινά) στην πλέον κτηνώδη πράξη εθνοκάθαρσης στην πρόσφατη ιστορία – εάν τελικώς υλοποιηθεί – μπορεί να τινάξει όλη την περιοχή της Μ. Ανατολής/Αν. Μεσογείου στον αέρα. Να αλλάξει πράγματι το χάρτη και ιστορία της αλλά προς το χειρότερο. Και ταυτόχρονα να φέρει την Ελλάδα μπροστά σε δύσκολες επιλογές, διλήμματα, προκλήσεις. Να τραυματίσει ίσως σε βάθος τις Ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Από συντελεστής σταθερότητας, οι ΗΠΑ εξελίσσονται σε πηγή αστάθειας σ΄όλοκληρη την περιοχή Μ.Ανατολής/Αν Μεσογειου/κόσμο και Ελλάδα. Από ιεραπόστολος της ειρήνης σε εμπρηστής καθολικής ανάφλέξης. Ολική αναξιοπιστία.
Σε επίπεδο γενικών αρχών, είναι εντελώς αδύνατο για την Ελλάδα (όπως και για κάθε πολιτισμένη χώρα ) να δεχθεί με μια γενικόλογη καταδικαστική δήλωση την τόσο βάναυση παραβίαση του συνόλου των κανόνων του διεθνούς δικαίου (των Συμβάσεων της Γενεύη,κλπ) και τον ενταφιασμό της οποιασδήποτε προοπτικής επίλυσης του Παλαιστινιακού ζητήματος στη βάση των αρχών της δικαιοσύνης (λύση δύο κρατών). Να δεχθεί μια νέα Nakba για τους Παλαιστινίους (καταστροφή, διωγμό) να κλείσει τα μάτια στην απάνθρωπη επιλογή Τραμπ σε μια λογική μη διαταραχής των Ελληνοαμερικανικών σχέσεων. Εδώ δεν χωρούν μισόλογα.
Η Ελλάδα οφείλει να αντιταχθεί εμπρακτα στη φαεινή ιδέα Τραμπ δηλώνοντας, όπως έχει κάνει η μια χώρα μετά την άλλη, ότι «η Γάζα ανήκει στους Παλαιστίνιους». Δεν ανήκει στις ΗΠΑ ή στον Τραμπ ως οικόπεδο για αξιοποίηση σε Ριβιέρα της Αν. Μεσογείου. Οι μόνοι που πανηγυρίζουν για την απόφαση Τραμπ είναι οι πλέον φανατικοί ακροδεξιοί του Ισραήλ που την βλέπουν ως «την τελική λύση» χωρίς να συνειδητοποιούν ότι πρόκειται για απόφαση που καταδικάζει το Ισραήλ στη διαρκή ανασφάλεια και παγκόσμια απομόνωση. Γιατί σε ένα τέτοιο σουρεαλιστικό ενδεχόμενο κατάληψης της Γάζας οι σχέσεις του Ισραήλ με τα Αραβικά κράτη, πρωτίστως Σ. Αραβία, όχι μόνο δεν πρόκειται να εξομαλυνθούν αλλά θα καταποντισθούν σε νέο καθεστώς εχθρότητας. Και η Ελλάδα:
Πρώτον, θα αντιμετωπίσει το επιτακτικό ερώτημα ως προς τις σχέσεις της με το Ισραήλ. Θα συνεχίσει να αναπτύσει στρατηγική σχέση με προηγμένη συνεργασία στο στρατιωτικό πεδίο με μια χώρα που θα συμπράττει τόσο ξεδιάντροπα σε εθνοκάθαρση, εγλήματα εναντίον της ανθρωπότητας, περιφρόνηση του διεθνούς δικαίου; Με μια χώρα – παρία του διεθνούς συστήματος που χρησιμοποιεί χωρίς ίχνος περίσκεψης τη στρατιωτική βία; Θα συνεχίσει την τριμερή σύμπραξη (Ελλάδα – Κύπρος – Ισραήλ) ως εάν να μη συμβαίνει τίποτα;
Δεύτερον, η σκοτεινή απόφαση Τραμπ περιπλέκει την προοπτική της σχέσης του με τον Ερντογάν και ευρύτερα το ρόλο και ισορροπία σχέσεων στην περιοχή (Τουρκία, Ισραήλ, Συρία, Κούρδοι). Ο Ερντογάν ως ένθερμος συμπαραστάτης της Χαμάς, (συγκυριακά) ορκισμένος εχθρός του Ισραήλ με φιλοδοξίες να κυριαρχήσει η Τουρκία στην περιοχή ως υπερδύναμη θα αντιμετωπίσει επίσης σκληρές επιλογές – «με ποιόν να πάει και ποιόν να αφήσει». Με τη Χαμάς, τους Παλαιστίνιους ή με τον Τραμπ με αντάλλαγμα κάποιο deal για την τύχη των Κούρδων Συρίας. Είτε έτσι είτε αλλιώς, νέες αβεβαιότητες εμπλαισιώνουν την Τουρκία με την επιθετική παρέμβαση Τραμπ/ΗΠΑ . Αβεβαιότητες που μπορεί να έχουν «εκχύλισμα» στα Ελληνοτουρκικά. Είναι ευθύνη και της Αθήνας να διασφαλίσει ότι «η εύθραυστη σταθερότητα» στην Ελληνοτουρκική σχέση θα συνεχίσει να λειτουργεί και να απαιτεί εμβάθυνσή ( ξέρουμε πως) .
Τρίτον, στην υπόθεση ότι το απάνθρωπο Τραμπικό σχέδιο υλοποιείται και οι Παλαιστίνιοι εκδιώκονται από τη Γάζα (σε Αίγυπτο, Ιορδανία ή αλλού) αναπόφευκτη συνέπεια είναι η δημιουργία νέων μεταναστευτικών ροών και εντατικοποίηση τρομοκρατικών ενεργειών.Και η Ελλάδα ειναι πολύ κοντά.
Η κατάπαυση του πυρός που επιτεύχθηκε πρόσφατα στη Γάζα δημιούργησε ελπίδες ότι θα μπορούσε να ανοίξει η προοπτική διευθέτησης του προβλήματος – οριστικό τερματισμό του πολέμου, ανοικοδόμηση Γάζας, ανάληψη της διακυβέρνησης από την Παλαιστινιακή Αρχή. Η αλλόκοτη πρόταση Τραμπ διαλύει την προοπτική αυτή. Κι αν ακόμη υποθέσουμε ότι η πρόταση δεν υλοποιείται, έχουν προστεθεί τόσες αβεβαιότητες και ανατροπές με την πλήρη ελευθερία που απέκτησε το Ισραήλ «να κάνει ό,τι θέλει στην περιοχή». Και όλη η διεθνής κοινότητα και Ελλάδα να κρατάνε την αναπνοή τους.
Πηγή: www.tanea.gr