Στο ΠΑΣΟΚ θα έχουν εκλογή ηγεσίας του στις 6 Οκτωβρίου.

Η Διαμαντοπούλου, έχοντας κατά νου ένα σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων που είναι διατεθειμένοι να την ακολουθήσουν ως ηγέτιδα, τους μεταρρυθμιστές, τους εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ και τους κεντρώους, βαδίζει με μια πολιτική ρεαλιστική, πραγματιστική κι υλοποιήσιμη, χωρίς να χτίζει πύργους στην άμμο.

Ας κάνουμε λοιπόν τον κόπο να πάμε να ψηφίσουμε την Άννα Διαμαντοπούλου για αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, για να υπάρξει μια ΥΠΕΥΘΥΝΗ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΚΙ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΗ, ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΑΙ ΜΟΝΤΕΡΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΦΩΝΗ με μεγάλη γνώση των οικονομικοκοινωνικων προβλημάτων της χώρας, που θα αποβλέπει στο κτίσιμο περισσότερων θετικών δεδομένων στην πατρίδα μας και όχι στη στείρα και ανέξοδη γκρίνια και στον μηδενισμό, όπως κάνουν οι πολιτικάντηδες... Θα πάω να ψηφίσω στην εκλογή προέδρου του ΠΑΣΟΚ, την Άννα Διαμαντοπούλου γιατί νοιάζομαι να αποκτήσουμε σύγχρονη, θετική, αξιόλογη κι αξιοπρεπή, δημιουργική, φερέγγυα και υπεύθυνη αντιπολίτευση (που ακόμη δεν έχουμε εδώ και χρόνια).

Η Άννα Διαμαντοπούλου είναι η καταλληλότερη και σοβαρότερη υποψήφιος για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, έχει εναντιωθεί με επιχειρήματα στον λαϊκισμό, έχει θητεύσει με επιτυχία και θετικότητα σε πολλές υπεύθυνες θέσεις, διαθέτει αξιοπιστία και μεγάλη κυβερνητική εμπειρία. Είναι γυναίκα με προσόντα, ικανότητες, πολλές γνώσεις, νηφαλιότητα και μετριοπάθεια, έργο, σοσιαλδημοκρατικό όραμα και σχέδιο, με άποψη υπέρ του περαιτέρω εκσυγχρονισμού της Ελλάδας και της ενωτικής πορείας της Ευρώπης. Είναι από τις λίγες υποψηφιότητες που θεωρούν αναγκαία την προώθηση συντεταγμένων, καλοσχεδιασμένων κοινωνικών, πολιτικών και οικονομικών  μεταρρυθμίσεων.

Το Δίκτυο για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, που ίδρυσε η Α.Διαμαντοπούλου, «ακόμη και εν καιρώ βαθιάς κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής κρίσης, τότε που επικρατούσαν οι μανιχαϊσμοί και οι αφορισμοί, εμπλούτισε με τις αναλύσεις του την εγχώρια δημόσια σφαίρα, προσφέροντας ισχυρά επιχειρήματα σε όλους όσοι ήσαν αταλάντευτα υπέρ του φιλοδυτικού προσανατολισμού και της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας. Παραπέμπουμε τον ενδιαφερόμενο αναγνώστη σε μία από τις πρώτες και πιο τεκμηριωμένες επιστημονικές μελέτες για την σχέση της τεχνητής νοημοσύνης με την Δημοκρατία, την οποία κατήρτισε το Δίκτυο της Άννας Διαμαντοπούλου. Με αυτόν τον τρόπο,  μπορούμε να αντιληφθούμε πληρέστερα πως η ίδια, απαλλαγμένη από κομματικές δεσμεύσεις, έθετε επί τάπητος ζητήματα τα οποία δεν ενδιέφεραν όσο θα έπρεπε τους νυν υποψηφίους για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής. Η Α.Δ. από καιρού εις καιρόν, με αρθρογραφία της αφενός μεν έχει υπερασπιστεί την Ευρωπαϊκή Ένωση και κεντρικές της επιλογές, και, αφετέρου δε, θεωρεί πως ο προσανατολισμός των κυριότερων ελληνικών πολιτικών κομμάτων πρέπει να είναι πάντα ευρωπαϊκός... Ότι οι αμφιταλαντεύσεις και η επίδειξη ευρωσκεπτικισμού, ενισχύουν μόνο τις υπαρκτές αντιευρωπαϊκές φωνές εντός της χώρας. Μπορεί και συνδυάζει την απαρίθμηση αριθμών και δεδομένων (τεχνοκρατική πλευρά) με την ύπαρξη ενός καθαυτό πολιτικού αισθητηρίου» γράφει ο Σ.Ανδρονίδης.

Το ρεύμα που θέλει συνεργασία με τον χαοτικό ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζουν οι παπανδρεϊκοί και ο δήμαρχος Αθήνας, Δούκας. Απελπισμένοι από τις αποτυχίες, πιστεύουν πως θα βρουν ένα γενναιόδωρο δεκανίκι στον ΣΥΡΙΖΑ (ο οποίος μάλλον θα διευθύνεται από τον ανεμοδούρα Κασσελάκη), μα η ψευδαίσθησή τους είναι εμφανέστατη: Για να ευοδωθούν τα σχέδια του Δούκα και ορισμένων άλλων στελεχών του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ και για να διεκδικήσουν το bonus των 50 του πρώτου κόμματος, θα πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ να ενωθούν σε ένα κόμμα, γιατί ο εκλογικός νόμος δεν δίδει bonus σε συνασπισμούς κομμάτων.

Στις εκλογές του ΠΑΣΟΚ για επιλογή προέδρου, ακούγεται πως θα έρθουν να ψηφίσουν Δούκα, συριζαίοι και αριστεροί που απογοητεύτηκαν από την ανεπανάληπτη, παραφρονική φαγωμάρα-τσίρκο στον ΣΥΡΙΖΑ (δυστυχώς κακολογούμε έτσι τα τσίρκα), με σκοπό ύστερα να γίνει η περιβόητη συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ. Τον λαϊκιστή δημοκόπο Δούκα μπορεί ίσως να τον βγάλουν – πολύ αμφιβάλλω γι’ αυτό –, μα τη συμμαχία δεν θα την πετύχουν γιατί δεν μπορεί να θεμελιωθεί σε υπαρκτή πολιτική βάση, ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, Κασσελάκης δεν θέλει ούτε να την ακούει, άρα με ποιον ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει, του Σπίρντζη ή της Νέας Αριστεράς;

Ο δήμαρχος Αθηναίων, Δούκας, νομίζω πως εάν μπορούσε θα ξεχνούσε την αυτόνομη πορεία του ΠΑΣΟΚ υπέρ της σύμπλευσης και της σταθερής συμμαχίας με τον ΣΥΡΙΖΑ και την αριστερά, στην οποία θα έβλεπε τον εαυτό του ως τον πιθανό ηγέτη. Επειδή αυτή η εκδοχή είναι απίθανη κι οι δρόμοι των δύο κομμάτων παράλληλοι ή αποκλίνοντες και δεν συναντώνται στο ορατό μέλλον, γίνεται φανερό πως τα θεμέλια της πολιτικής Δούκα είναι έωλα.

Το κακό είναι πως ενδεχομένως η πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ και των στελεχών του δεν έχει τη διάθεση και τις απαιτούμενες γνώσεις για σοβαρές μεταρρυθμίσεις (εξαίρεση αποτελούν οι οπαδοί της Διαμαντοπούλου και της Γιαννακοπούλου). Παραμένουν προσκολλημένοι στην (φανταστική) ανασυγκρότηση μιας φανταστικής, αριστερής συμμαχίας... Ο Κασσελάκης, που δεν θέλει τη συμμαχία αυτή θα μαζεύει τις περισσότερες ψήφους στην οργανωμένη αριστερά. Άρα το εγχείρημα του ΠΑΣΟΚ θα πέσει ξανά, πιθανά, στο νερό... Ο Δούκας θα θέλει να τον αγκαλιάσει μα αν δεν θέλει η νύφη – γιατί ο Στ.Κ. να χάσει την αρχηγεία του κόμματός του; – δεν γίνεται γάμος...

Ακόμη κι ο στεγνός Ανδρουλάκη είναι προτιμότερος από τον Δούκα που με τους πρακτικά δημαγωγικούς, πολιτικούς ελιγμούς του, θέλει να γίνει σε χρόνο dt  δήμαρχος Αθήνας και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πώς; Παραμελώντας προφανώς τη δουλειά του Δήμου Αθήνας ή την εμπνευσμένη δουλειά του ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης (που σήμερα δεν γίνεται συντεταγμένα από κανέναν). Οι αντιρρήσεις μου για τον Δούκα είναι πως ουσιαστικά απεμπολεί την πολιτική της αυτόνομης διαδρομής του ΠΑΣΟΚ και επενδύει όλη την πολιτική του στο αόριστο, νεφελώδες και μη πραγματοποιήσιμο σχέδιο της συμπόρευσης με τον ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου ο πιθανότερος αρχηγός, ο Κασσελάκης, διαφωνεί με αυτή την προοπτική (εκτός εάν έχει επί κεφαλής τον ίδιο…). Ο Ανδρουλάκης κι ακόμη περισσότερο η εκσυγχρονίστρια Α.Διαμαντοπούλου της πολιτικής της αυτόνομης πορείας του ΠΑΣΟΚ είναι σαφώς προτιμότεροι.

Η υποψήφια για πρόεδρος Νάντια Γιαννακοπούλου κατεβαίνοντας στην εκλογικό στίβο κόβει ένα καθοριστικό 4% από την Άννα Διαμαντοπούλου, επικαλύπτοντας το ίδιο πολιτικό πεδίο, το εκσυγχρονιστικό μεταρρυθμιστικό. Η συμμετοχή της στη μάχη δεν έχει πλέον πολιτικό νόημα, από  τη στιγμή που δήλωσε συμμετοχή η Διαμαντοπούλου, που την επικαλύπτει πλήρως πολύ πιο πετυχημένα στο μεταρρυθμιστικό μέτωπο… Το σωστότερο μάλλον θα ήταν να παραιτηθεί γιατί οι δύο κυρίες του ΠΑΣΟΚ αλληλοκαλύπτονται με προβάδισμα της Άννας Διαμαντοπούλου.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ συνιστούμε Κασσελάκη, θα τους τα κάνει όλα ροντέο και ρημαδιό (τη βοηθεία των αμετανόητων τσιπρικών στελεχών) μέχρι να φύγουν και να μπορέσει να χτίσει την σύγχρονη, προσωποπαγή, πατριωτική αριστερά… Δεν ξέρει από νεοκομμουνιστικές διαδικασίες και καταστατικά, μα δεν πειράζει. Νόμιζα πως οι καθαιρέσεις αρχηγών κομμάτων από την κεντρική επιτροπή γίνονταν τα παλιά τα χρόνια από τα ΚΚ!... Τώρα μας πήγε εκεί κι η νεομπρεζνιεφική, ριζο-ΣΠΑΣΤΙΚΗ αριστερά...