Το συνονθύλευμα των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που στηρίζει, είτε ανοιχτά είτε συγκαλυμμένα την επέμβαση του Πούτιν στην Ουκρανία έρχεται, για μια ακόμα φορά, να «ξεβολέψει» εκείνους που επιμένουν στις σημερινές συνθήκες να χωρέσουν τις αντιθέσεις του σημερινού κόσμου στην αντιπαράθεση της Δεξιάς με την Αριστερά. Πρόκειται, με προσθαφαιρέσεις και ανάλογα με την περίσταση, για το ίδιο συνονθύλευμα που διαμόρφωσε το αντιμνημονιακό μέτωπο των «αγανακτισμένων» και στήριξε την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην οικονομική κρίση καθώς και το αντιεμβολιαστικό κίνημα στην υγειονομική.
Σε μια εποχή που η ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με πρωτοφανείς προκλήσεις, ο παγκόσμιος Τραμπισμός απειλεί να ακυρώσει τις μεγάλες κατακτήσεις της δημοκρατίας και της επιστήμης γυρνώντας την ιστορία δεκαετίες πίσω. Η Ακροδεξιά προσπαθεί να επωφεληθεί από τα νέα προβλήματα που συσσωρεύονται από τις μεταναστευτικές ροές, την κλιματική αλλαγή κ.λπ. ενώ η Αριστερά αρνείται να εγκαταλείψει τις ιδεοληψίες της και να αποδεχθεί ότι ο κόσμος δεν χωράει στο προκατασκευασμένο καλούπι της εικονικής της πραγματικότητας.
Στο στόχαστρο και των δύο πλευρών μπαίνουν οι αρχές και οι αξίες της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Η υπεράσπιση αυτών ακριβώς των αξιών απέναντι στον λαϊκισμό, χαράσσει τη βαθιά διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στα μέτωπα των δυνάμεων της προόδου και των δυνάμεων της οπισθοδρόμησης. Από την έκβαση αυτής της αναμέτρησης, σε παγκόσμιο επίπεδο θα κριθεί η μελλοντική πορεία της ανθρωπότητας. Η ολοένα και πιο έντονη παρουσία αυταρχικών καθεστώτων και ο συντονισμός της δράσης τους (βλ. ψηφοφορία στον ΟΗΕ για την εισβολή στην Ουκρανία) καθώς και η απειλή της επιστροφής του Τραμπισμού στην ηγεσία των ΗΠΑ φανερώνουν, με τον πιο εύγλωττο τρόπο, το μέγεθος του κινδύνου.
Η κατηγορηματική καταδίκη ή η στήριξη και ανοχή της παράνομης και απάνθρωπης εισβολής του Πούτιν στην Ουκρανία τοποθετεί τις πολιτικές δυνάμεις στη μια ή στην άλλη πλευρά της διαχωριστικής γραμμής μεταξύ της φιλελεύθερης δημοκρατίας και των εχθρών της, ανεξαρτήτως ιδεολογικής προέλευσης. Δεν πρόκειται για το «τέλος» ούτε για το «ξαναγράψιμο» της ιστορίας αλλά για την τοποθέτηση ή μη της κάθε πολιτικής δύναμης στη σωστή της πλευρά.