Η ιστορία της Μεταπολίτευσης λέει ότι η δεύτερη ευκαιρία-τετραετία που κέρδισαν οι περισσότερες από τις κυβερνήσεις, ήταν χειρότερη από την πρώτη των ίδιων κυβερνήσεων. Χαρακτηριστική ήταν η περίπτωση της κυβέρνησης Σημίτη η οποία στην δεύτερη θητεία της αύξησε τα ποσοστά της κατά 2,30 (από 41,49 σε 43,79), ενώ στις άλλες δύο του Κωνσταντίνου και του Κώστα Καραμανλή τα ποσοστά μειώθηκαν σημαντικά.

Βέβαια η κυβέρνηση Σημίτη, με την οποία έχει νόημα να υπάρξει σύγκριση της προσπάθειας του Κυριάκου Μητσοτάκη, μιας και αφορούν τον εκσυγχρονισμό και τις ανάλογες με την κάθε εποχή μεταρρυθμίσεις, είχε δύο σοβαρά μειονεκτήματα:

Η ΝΔ ερχόταν δεύτερη, μετά από σχεδόν μια επταετία κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, με μια μονάδα μόνο πίσω (43, 79% έναντι 42,74%), ενώ, στην περίπτωση της ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, η διαφορά με την αξιωματική αντιπολίτευση προβλέπεται τεράστια.

Ο έλεγχος και η επιρροή που είχε στο ΠΑΣΟΚ ο Κ. Σημίτης και οι εκσυγχρονιστές του ήταν ελάχιστη σε σύγκριση με την επιρροή και την μεγάλη προσωπική νίκη του Κ. Μητσοτάκη. Η νομενκλατούρα του τότε ΠΑΣΟΚ έψαχνε αφορμή για να κοντύνει τον πρωθυπουργό. Μάλιστα ο τελευταίος μαζί με τον Τάσο Γιαννίτση έφεραν στη Βουλή το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, χωρίς την καλύτερη προετοιμασία, δίνοντας την ευκαιρία σε παν-κομματική συμμαχία νομενκλατούρας του ΠΑΣΟΚ, της αριστεράς και της δεξιάς για μια εύκολη νίκη. Να σημειωθεί ότι το ασφαλιστικό ήταν η κορυφαία μεταρρύθμιση που επεδίωκε η τότε κυβέρνηση για το δεύτερο, όπως το ονομάζαμε, κύμα εκσυγχρονισμού.

Πολλοί θυμόμαστε την ενημέρωση του αείμνηστου Νίκου Θέμελη, μετά την απόσυρση του ασφαλιστικού, ότι δυστυχώς θα περιοριστούμε σε άλλες πλευρές της κυβερνητικής προσπάθειας με πρώτη την ένταξη της Κύπρου και στην υλοποίηση του σχεδίου Ανάν και γενικότερα στην εμβάθυνση της σχέσης με την Ε.Ε. και την ΟΝΕ. Συνέπιπτε τότε και το εξάμηνο της ελληνικής προεδρίας στην Ε.Ε., χαρακτηριστικά επιτυχημένης, παράλληλα με δύσκολες διεθνείς εξελίξεις (Ιράκ κ.λπ.)

Πηγή: www.athensvoice.gr