Η δημοκρατική αντεπίθεση της πολιτικής

Γιάννης Μεϊμάρογλου 16 Νοε 2024

Με την επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, το καταστροφικό σενάριο για το μέλλον της ανθρωπότητας έκανε ένα καθοριστικό βήμα προς την υλοποίηση των χειρότερων προβλέψεών του. Το συντριπτικό για τους Δημοκρατικούς εκλογικό αποτέλεσμα συνιστά μια ακόμα νίκη του αντισυστημικού λαϊκισμού που γέρνει οριστικά την πλάστιγγα του παγκόσμιου συσχετισμού δυνάμεων προς την πλευρά του. Ταυτόχρονα, σηματοδοτεί μια ηχηρή ήττα της πολιτικής που έπεσε στην παγίδα της αντιπαράθεσης άναρθρων κραυγών αφήνοντας τις αγωνίες των Αμερικανών στο έλεος του αδίστακτου Τραμπ. Στην Ευρώπη άνοιξε ακόμα περισσότερο ο δρόμος για την Ακροδεξιά με πρώτο υποψήφιο θύμα τη Γερμανία μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης συνασπισμού του Όλαφ Σολτς.

Στη χώρα μας, το καμπανάκι του κινδύνου για τη δημοκρατία έχει σημάνει από καιρό και το υπενθυμίζουν με τον πιο προκλητικό τρόπο οι εγχώριοι θαυμαστές του Τραμπ χορεύοντας, δημόσια, στους ρυθμούς του. Το λάθος που κάνουν όσοι αγνοούν τον κίνδυνο, μπορεί να αποβεί μοιραίο. Οι ραδιοτηλεοπτικοί και διαδικτυακοί τίτλοι φαίνεται να υποτιμούν τα ποσοστά των δυνάμεων δεξιότερα της ΝΔ, τα οποία αυξάνονται απειλητικά. Οι «καθησυχαστικές» δηλώσεις περί ασυμβατότητας αυτών των δυνάμεων και έλλειψης ηγετικής προσωπικότητας στον ακροδεξιό χώρο αποτελούν υπεκφυγές από την ουσία του προβλήματος. Η αλματωδώς αυξανόμενη αποχή από τις εκλογικές διαδικασίες ενισχύει τους φόβους για τις πολιτικές εξελίξεις.

Στις συνθήκες αυτές, η επιστροφή της πολιτικής στην «πολιτική ζωή» της χώρας είναι η μοναδική ελπίδα για την άρση του διαφαινόμενου αδιεξόδου. Πολιτική σημαίνει, πρώτα και κύρια, ρεαλιστικό και πειστικό αφήγημα για την κοινωνία και τη χώρα ικανό να ευαισθητοποιήσει και να κινητοποιήσει τους πολίτες. Το αφήγημα της παρούσας κυβέρνησης έχει ξεθωριάσει καθώς οι ιδεολογικές της εμμονές την κρατούν δέσμια συντηρητικών επιλογών. Η επιδοματική πολιτική δεν οδηγεί στη μείωση των ανισοτήτων αλλά στη μονιμοποίησή τους. Η αδυναμία αντιμετώπισης της ακρίβειας οφείλεται στην έλλειψη βούλησης να ελέγξει τη λειτουργία των καρτέλ. Ούτε βέβαια ο αλγόριθμος για τον κατώτατο μισθό μπορεί να υποκαταστήσει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.

Η - κατ’ όνομα πλέον - αξιωματική αντιπολίτευση είδε το λαϊκιστικό της αφήγημα να ακυρώνεται με το τέλος των μνημονίων, τα οποία την έφεραν στην εξουσία. Αυτή είναι και η αιτία που οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ στις διαδοχικές διασπάσεις και στην ουσιαστική εξαύλωσή του. Δυστυχώς, οι τίτλοι τέλους γράφονται με τον πιο δραματικό τρόπο για την Αριστερά. Η ευθύνη για ένα νέο, σύγχρονο και προοδευτικό αφήγημα περνάει πλέον στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και στη συμμαχία της Σοσιαλδημοκρατίας με τις μεταρρυθμιστικές, κεντρώες και κεντροαριστερές πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις. Η μοναδική ευκαιρία που παρουσιάζεται, χάρη στην πολιτική συγκυρία, και αποτυπώνεται ως προσδοκία των πολιτών στις τελευταίες δημοσκοπήσεις δεν πρέπει να χαθεί.

Η δημοκρατική αντεπίθεση της πολιτικής οφείλει πρωτίστως να απαντήσει στα κρίσιμα ζητήματα που τρέφουν την ακροδεξιά προπαγάνδα. Να καλύψει την αβεβαιότητα, την ανασφάλεια και τον φόβο που νιώθουν οι πολίτες μπροστά στους νέους κινδύνους και τις σύγχρονες προκλήσεις. Να πείσει ότι, παράλληλα με την αντιπαράθεση διαφορετικών ιδεολογιών, το πολιτικό σύστημα είναι ικανό να εξασφαλίσει τις αναγκαίες συναινέσεις και τους συμβιβασμούς σε κρίσιμα για τη δημοκρατία και τους θεσμούς ζητήματα καθώς και στα εθνικά θέματα. Τότε μόνο θα υπάρξει ελπίδα η κοινωνία να αποφύγει την παγίδα του λαϊκισμού και οι πολίτες να αναθεωρήσουν την απόφαση της αποστασιοποίησής τους από την πολιτική.

Το άρθρο δημοσιεύεται στην εφημερίδα τα ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ 16/11/2024

Πηγή: www.tanea.gr