Ζήτω ο Διαφωτισμός! Τηλέγραφος: Όμικρον Λάμδα Μι. Εψιλον! Για μένα ΕΡΕ. Σημειώνω πως οι ενστάσεις μου είναι πολλές και καίριες για την αξιολόγηση όπως δρομολογείται στην εκπαίδευση. Πολλά σημεία της θα αντιπολιτευόμουν.
Όμως τα σχολεία ανήκουν στην οργανωμένη κοινωνία, την Πολιτεία (να πω πως ανήκαν στους μαθητές/τριες, αυτό θα είχε ορισμένη βάση)! Δεν ανήκουν στους «λειτουργούς» αυτών όπως οι οικονομικές εφορίες δεν ανήκουν στους εφοριακούς και οι αστυνομικοί δεν «αυτοελέγχονται». Ποια ανυπακοή, ποιος δίχως επιπτώσεις ακτιβισμός;
Το έχω δεδομένο απέναντι στους αντινοηματοδότες, τους καθύλην μάρτυρες και αρνητές. Το υπερασπίζομαι. Το υπενθυμίζω: Ζούμε σε Δημοκρατία (κι ας ζήσαμε το 2015!). Για αυτό όσοι/ες διαφωνούν/με με την αξιολόγηση στη Μέση Εκπαίδευση μόνο δρόμο έχουν/με το διάλογο ή την απεργία. Τα άλλα είναι αντίδραση και λουδισμός: Ναι: τους ψηφίσαμε το 2019 και όσο το Σύνταγμα τηρούν τούς υπακούμε (κι ας μη συμφωνούμε).
Εκείνοι/ες που οραματίζονται κοινωνίες όπου ο νόμος δεν προορίζεται ως δόκιμη λειτουργία αλλά ως πίστη, εκείνοι που νομίζουν πως η νομική τάξη συνεπάγεται την ηθική κατάπτωση, πως οι νόμοι αγγίζουν κάποιους και όχι τους ίδιους, εκείνοι/ες εκφράζουν τον επονείδιστο φασισμό, είναι έτοιμοι να δεχθούν και να επιβάλουν κάθε ολοκληρωτισμό ασχέτως προφατικών επικλήσεων και συνθημάτων.
Για να ζήσω τα παιδιά μου υποχρεούμαι να κατατάσσομαι μαζί σας ως «συνάδελφος», κύριοι και κυρίες της ΟΛΜΕ. Να με παίρνει η μπάλα δικαίως και αδίκως υπό την περιεκτική πρακτική και φαντασιακή υπαγωγή μου στους «καθηγητές» της Μέσης Εκπαίδευσης, εφόσον υποτίθεται πως αντιπρόσωποι και εμού δηλώνετε. Σε σας, κύριοι κυρίες συνάδελφοι λοιπόν είμαι ανυπάκουος, καθώς είναι δυσβάστακτο σε μια δημοκρατική κοινωνία να ομνύουμε στην αποκλειστικότητα της συνδικαλιστικής εκπροσώπησης, να εφαρμόζουμε τον αντιδημοκρατικό κορπορατισμό της ιδέας τού ενός και μόνου συνδικάτου. Εν τοις πράγμασι η Διακοσαετής μας ημιφασίζει στους θεσμούς της.
Ελέγξτε με εσείς ΟΛΜΕ=ΕΡΕ, ανεξέλεγκτοι/ες όπως θέλετε να παραμείνετε εις τον αιώνα, εις βάρος και των δικών σας τέκνων (εκτός αν όπως τόσοι/ες των κομματικών μας εκπροσωπήσεων, και του κου Τσίπρα περιλαμβανομένου, τα δικά σας παιδιά εξαίρονται, προορίζονται στην ιδιωτική εκπαίδευση).
Ευτυχώς, που ο λύκος αισωπείως ως όφειλε δεν εμφανίζεται. Ψέμα στο ψέμα. Καταδικασμένος ένας κλάδος (και οι μαθητές/τριες μαζί του) στην ανυποληψία και τη φενάκη. Δεν την πιστεύετε τη δημόσια εκπαίδευση. Στη δημοκρατία σάς ζητούμε, παρακλητικά έστω, να την υπηρετήσετε, ας είναι και μετρίως –δίχως να κακοποιείτε τις συνειδήσεις και την αξιοπρέπεια, ως μπούληδες φερόμενοι/ες σε όσους/ες σκέφτονται διαφορετικά από εσάς, όμως φοβούνται: εσάς περισσότερο από το «κράτος». Αμήν;