Το οτι τα κόμματα, δεν νοιάζονται διόλου για την αυτοδιοίκηση, το έχουν πει και το έχουν δείξει πάρα πολλές φορές .

Έχουν δείξει πως δεν τους αφορά , ούτε η αποκέντρωση, ούτε η άμεση δημοκρατία και η σχέση του πολίτη με την πολιτική και την καθημερινή του ζωή.

Δεν θέλω να μιλάω με γενικότητες, δεν θέλω να μιλάω χωρίς συγκεκριμένες αποδείξεις.

Πάρα πολλές φορές επίσης, τα κόμματα έδειξαν την παντελή αδιαφορία τους, για το τι μπορεί να συμβεί στη Θεσσαλονίκη, ποια είναι η αυτοδιοίκηση που ταιριάζει σε αυτή την πόλη, εάν ταιριάζει σε αυτή την πόλη , πώς ταιριάζει και πάει λέγοντας.

Ήταν πολλές οι φορές τα τελευταία πενήντα χρόνια, που μας φορέσαν αυτοδιοικήσεις και υποψηφίους, που ο θεός να τους έκανε τέτοιους.

Είναι φανερό πως ούτε το ΠΑΣΟΚ , ούτε η ΝΔ και φυσικά με τραγικά σφάλματα ακολουθώντας η αριστερά, επέλεγαν τους υποψηφίους τους.

1975, η αριστερά και το ΠΑΣΟΚ που βρίσκονταν στα σπάργανα ακόμα κάνανε τραγικό σφάλμα και δεν υποστήριξαν το Δημήτρη Ζάννα για Δήμαρχο Θεσσαλονίκης. Υποστήριξαν δε το Μιχάλη Παπαδόπουλ, που ήταν πολύ μετρίων ικανοτήτων. Χάθηκε μια σπουδαία ευκαιρία τότε , γι’ αυτή τη πόλη. και τα πήρε όλα σβάρνα η αδιαφορία των κομμάτων και ο μόνος που δεν προτάθηκε για Δήμαρχος και το έφερε βαρέως, ήταν ο Δίγκας-Χαρδαλιάς.

Μην συνεχίζω με ιστορίες .

Ο «αγέρωχος» Πρωθυπουργός, γνωρίζει πως το 60% των ανθρώπων που ψήφισαν ΝΔ τον Ιούνιο, δεν θέλουν τον Ζέρβα για Δήμαρχο.

Γνωρίζει επίσης, ότι συνολικά η πόλη, και του το μεταφέρουν πολλοί αυτό, είναι τελείως απογοητευμένη από τον Ζέρβα. Τελειώνει με τα μπάνια, τις διακοπές του, την περίοδο της ραστώνης του και αντί να κάτσει να το σκεφτεί πετάει το ότι, ο Ζέρβας ήταν δημαρχάρα και γαία πυρί μιχθήτο.

Και από τους άλλους σχεδόν κανένας, δεν έστρεξε να σκεφτεί σοβαρά , για τον επόμενο Δήμαρχο.

Η Θεσσαλονίκη μετά από μια δυναμική περίοδο Γιάννη Μπουτάρη που άλλαξε, κατά πολύ, τον αέρα της πόλης , μετά από 200 χρόνια άθλιας αυτοδιοικητικής κυριαρχίας, χρειάζονταν λύση σύγχρονη, που να ξεφεύγει από το μαράζι και το βούλιαγμα της πόλης , την τελευταία τετραετία.

Δεν θα μιλήσω τώρα για την παρουσία του Πέγκα. Έχουμε καιρό να απαντήσουμε στα κενά και στα λάθη. Στα σωστά και στις αστοχίες

Και εμφανίζονται για τη δεύτερη Κυριακή, δύο υποψήφιοι, ακριβώς της ίδιας λογικής. Ακριβώς με την ίδια άλογη έπαρση.

Ο ένας πιστεύοντας οτι αφού τον είπε δημαρχάρα ο Μητσοτάκης, άρα είναι. Και ο άλλος γεμάτος έπαρση, για τους τριάντα τόσους διορισμούς, σε δημόσιες θέσεις. Ναι μεν προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ αλλά, με ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του νέου ΠΑΣΟΚ, να μην τον επιλέγει

Το κακό είναι οτι ο μεν πρώτος, δεν θα ένιωθε καθόλου ντροπή, ακόμη και αν τον ψήφιζαν έξι άνθρωποι. Ο δε δεύτερος, πανηγύριζε και φυσικό είναι, απλώς, απευθυνόμενος σε αυτούς που δεν πήγαν να ψηφίσουν, νόμισε ότι έπαθαν λάστιχο στο δρόμο ή τους έπιασε η βροχή και δεν πρόκαμαν.

Και είναι αυτό που είπε ο φίλος μου ο Σπύρος Τραυλός, «είναι η πρώτη φορά σε αυτή τη χώρα, που εμφανίζεται με τέτοιο βροντερό παρόν η σιωπηλή πλειοψηφία.

Σε αυτό λοιπόν το μεγάλο κενό, ας ελπίσουμε ότι κάπου θα βρεθεί μια φωνή λογικής, ένα φως που χρειαζόμαστε όλοι μας.