Γίνεται κάθε μέρα κατανοητό, ότι η εκλογή νέας ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ, είναι πια πολύ πέρα από μια απλή διαδικασία ,αλλά λόγω της έκτακτης συγκυρίας , γίνεται μια εξαιρετική ευκαιρία επιστροφής .Και αυτό όχι τόσο σαν δικαίωση της στάσης 10-12 και επαναφορά  ,όσο σαν μια κρίσιμη προσφορά στην χώρα την στιγμή που τα δυο μεγάλα -μέχρι χθες- κόμματα, βυθίζονται στις αντιφάσεις τους .Ωστόσο με ένα προαναγγελθέν εθιμοτυπικό σκηνικό διεξήχθη πανηγυρικά σε διευρυμένη  Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ ,την Κυριακή, η παρουσίαση πλαισίων με τις θέσεις των υποψήφιων για την  νέα ηγεσία .Είχε γίνει από όλους αποδεκτό   στην σεμνή τελετή -20 μέρες πριν τις εκλογές- να γίνει μόνο η εκφώνηση έξη διαφορετικών (?) πλαισίων  προτάσεων, άλλοτε ολοκληρωμένης ,άλλοτε τμηματικής μορφής Ταυτόχρονα και παράλληλα η εικόνα, η ευχέρεια, το στίγμα των απόψεων, το παρελθόν και οι δυνατότητες του καθενός υποψηφίου ήταν εδώ, και οι παρόντες κατέγραφαν. Όλοι αυτοί ωστόσο από αμηχανία, αδράνεια, ίσως αδιαφορία η οπαδισμό δεν διεκδίκησαν την όποια πέραν της σιωπηλής παρουσίας,  παρέμβαση ,τοποθέτηση, ανταπόκριση -πλην χειροκροτήματων -η αλλού τύπου συμμετοχή .

 Κανένα μέλος είτε της Κεντρικής επιτροπής, είτε  των Νομαρχιακών , είτε άλλα  θεσμικά πρόσωπα από χώρους ,ακόμα και παλαιά μεγαλοστελέχη Νέστορες και Κιγκινάτοι ,δεν κρίθηκε αναγκαίο η ικανό να παρέμβουν, να τοποθετηθούν , να σχολιάσουν έστω. Η  μάχη των εντυπώσεων φαίνεται ότι δεν επιτρέπει ,δεν ριψοκινδυνεύει την ελεύθερη, ίσως και απρόβλεπτη έκφραση, την απ τα κάτω αντίληψη, την αποδοχή η απόρριψη κάποιων προτάσεων η τάσεων, πέρα από τα γενικόλογα και πυκνά, που μοιραία θα είχαν οι τοποθετήσεις. .Και γιατί πχ οι γραμματείς των 35 (!!)τομέων να μην μπορούν  να προβούν σε ένα απολογισμό, η ένα σχέδιο παράπλευρο και συνθετικό από δέσμες ιδεών και  προτάσεων, μια συνέχεια και μια προοπτική  με απόψεις από τα κάτω, για τα γενικά  η τα επιμέρους Γιατί άραγε δεν μπορούσε να γίνει ένα κανονικό και όχι ένα» άτυπο» άφωνο ντιμπειτ με συντονιστές προσωπικότητες κοινής αποδοχής από τον χώρο ,τι καλύτερο δείγμα εσωτερικής λειτουργίας θα ήταν και γιατί να παραβλέπονται και απαξιώνονται τα στελέχη, γιατί  να εγκλωβίζονται και αποθαρρύνονται οι νέοι? Είναι σαν να επαφίονται με αυτό τον τρόπο, σε όλους αυτούς τους παράγοντες του βαθέως ΠΑΣΟΚ, στους  «τεχνικούς» των παρασκήνιων παντός καιρού και προσώπου , οι εσωτερικές διεργασίες με τις ίδιες πάντα μεθόδους των ζυμώσεων ,της κομματικής ιδιολέκτου ,του κομματικού σωλήνα,  και της ομαδοποίησης στα πηγαδάκια

 Έτσι δυστυχώς ,η προσφυώς, από τους διοργανωτές για δικούς τους λόγους, δεν υπήρξε η πρόβλεψη για τοποθέτηση, και κανενός είδους διαβούλευση στο κορυφαίο όργανο, αυτήν την ίσως ιστορική στιγμή .Άπειρα προσκόμματα ανεφύησαν στο πιο στοιχειώδες, σε μια από τα κάτω έκφραση πρόσληψης, συναντίληψης, αποδοχής η απόρριψης ,κανένα ελεύθερο πέταγμα η ανάγκη αναστοχασμού η και απόρριψης των υποψηφιοτήτων κανένας εμπλουτισμός με πιθανές νέες αφίξεις . Μόνο αβλαβής διέλευση υποψηφίων ,όπου αυτοί αναγκαστικά  αποδέχτηκαν και εκφωνήσαν. Άλλοι δοκίμασαν ένα ευμενή απολογισμό, άλλοι συμπεριφορισμό (ποιος έκανε η δεν κάνει και γιατί) η καταγγελτισμό, άλλοι την κλασική ασθένεια μεγάλων συμμαχιών (με ποιους ,για ποιους και γιατί) Κάποιοί δοκίμασαν και τα πιο δύσκολα: απόψεις, προσεγγίσεις εναλλακτικό  σχέδιο ,συγκεκριμένες προτάσεις.

Στα μμε φυσικά κυριάρχησε ότι παραπολιτικό:  παντού αλιευθήκαν « καρφιά» μεταξύ των υποψήφιων παντού διαγκωνισμοι, παραναγνωση δηλώσεων, παραποίηση απόψεων ,πίκρες και προσβολές ,ώστε να προκαλούν το εντυπωσιοθηρικά εθισμένο ακροατήριο .Ερωτήματα κυνικά και ευπώλητα στο ευρύ κοινό «πρωθυπουργήσιμος ,αποτυχημένος ,με η χωρίς σύριζα, τα ανώνυμα  μεγάλα συμφέροντα κλπ. «καθώς τα άλλα ,τα μεγάλα, κουράζουν και δεν ενδιαφέρουν. Έτσι όμως η σχέση με την  κοινωνία της καθημερινότητας  καταντά  φετίχ ,καθώς  όλοι την διαβάζουν ,την νοιάζονται και την εκφράζουν, ο καθένας καλυτέρα απ τον άλλο και σίγουρα τα μίντια με τις δημοσκοπήσεις καλυτέρα από όλους .Η πρόσληψη ενός τέτοιου  κεντρικού πολιτικού γεγονότος από τον κόσμο, εκφυλίζεται σε εντυπώσεις για τρέχουσα αντιδικία κακόβουλων προθέσεων η υπαινιγμών, η δημόσια σφαίρα ακυρώνεται ως μείζων διαβούλευση ενός ολόκληρου λαού ,η αύρα και το πνεύμα μιας εποχής αποπνέει κυριαρχία της μετριότητας  Φτωχαίνει φυσικά με τέτοιες πρακτικές  η αναπνοή της κομματικής ζωής ,αλλά κυρίως ενισχύεται η δημοκρατία της αποχής Καταδικάζουμε τελικά  και μετονομάζουμε μια εξαναγκασμένη σταση αφωνίας  σε ιδιώτευση ,όταν η «αυθεντική» απομάκρυνση του κόσμου από την δική μας εμμονή στα μικροκομματικά εξουσιών και η  ανεπάρκεια καλλιέργειας οριζόντων διαπαιδαγώγησης στα κοινά τον παγιδεύει σε μαρασμό.

 Εκφράζουν όμως  έστω έτσι ,οι τοποθετήσεις των υποψήφιων  ,μια ανανέωση της σοσιαλδημοκρατίας , μια νέα γονιμοποίηση της εγχώριας πολιτικής αντίστοιχη της Αλλαγής του 80? Απαντούν στα μεγάλα της χώρας με νέες καινοτόμες προτάσεις απεμπλοκής από τωρινά αδιέξοδα  και φυγής προς τα  εμπρός δείχνουν ξανά ένα ήθος σοβαρότητας και υπευθυνότητας ,την μεγάλη παρακαταθήκη της παράταξης μετα την κρίση ? Τα μείγματα πολιτικών που προτείνονται αγγίζουν την πραγματική ουσία του διακυβευματος προόδου και δικαίας ανάπτυξης  από τον λαό για τον λαό ,η είναι υβρίδια αμφιλεγόμενα που αναπαράγουν ανισότητες ,διατηρούν την τρέχουσα δομή και σχέση εξουσίας και την καλύπτουν με γραφειοκρατίες , αναγκαιότητες και πειθαρχήσεις? Ναι, αναντίρρητα  ναι ,γι’ αυτό η νέα πρόκληση ,για αυτό πάλι Πασοκ

Αυτό το Πασοκ που υπηρέτησε μια σοσιαλδημοκρατική πολιτική , χωρίς βιομηχανικούς εργάτες  αλλά με εθνική λαϊκή ενότητα πως πορεύτηκε και τι έδωσε? Τι εντυπωμα άφησε στην Μεταπολίτευση που κυριάρχησε αλλά και λόγω κρίσης φορτώθηκε και όλες τις παθολογίες και τι μπορεί να φέρει τώρα ? Και  πως πέρα από τις ιδιοτελείς σειρήνες  της παραδοσιακής αριστεράς εκτακτως, για κοινές πλατφόρμες και φαντασιακές λαϊκές συμμαχίες ,μπορεί να προκαλέσει ,να πείσει ,να διεγείρει, να εμπνεύσει για μια νέα εθνική  εγρήγορση ,μια νέα συνεγερση αναγέννησης ,μια  ουσιαστική εναλλακτική για την χώρα σε έκτακτη ανάγκη .Η τωρινή κρίση δεν είναι μόνο κομματική ευκαιρία επανόδου, το εθνικό ήταν πάντα ο ευρύς ορίζοντας αυτής  της παράταξης με όλα της τα μεγάλα λάθη και τα παθη

Ας ελπίσουμε ότι το «τυπικό» ντιμπειτ στην τηλεόραση την τρίτη, θα είναι πιο γόνιμο ,τουλάχιστον στην διαφοροποίηση των προγραμμάτων και των απόψεων των υποψήφιων, στην ανάδειξη των ουσιαστικών διακυβευματων και  στην  αποσαφήνιση προθέσεων .Θα βοηθήσει  έτσι στην  κατανόηση των πραγματικών δυνατοτήτων της εποχής και της χώρας σε ένα ραγδαία μεταλλασσόμενο διεθνές περιβάλλον. Αυτό θα ήταν  μια πραγματική προσφορά στην δημοκρατία