A lα manière de Ν. Κ.

Από το Κέντρο Αριστερά πάμε πορεία

ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και ΣΥΡΙΖΑ τραβέρσο

Στη γέφυρα παλεύουν για πρωτεία

Ενώ στο στόκολο μετρούν το νιτερέσο.

Μακριά η στεριά, τ’ άλμπουρο τρίζει

Στα ύφαλα μπουκάρει το νερό,

Αλλά το νου των καπετάνιων τριβελίζει

Ποιος το δοιάκι θα κρατήσει στον καιρό.

Όρτσα προστάζει ο καπετάνιος, πόντζα ο άλλος,

Κι οι δεύτεροι δε μένουν σιωπηλοί

Στο κάσσαρο γελάει ο παπαγάλος

Κι όλο και πλησιάζει η απειλή.

Ο μπούσουλας σαν παλαβός τώρα γυρίζει

Οι ύφαλοι παραμονεύουν σκοτεινοί

Του καρχαρία το φτερό μας τριγυρίζει

Κι η αδελφή του Αλέξανδρου θρηνεί.

Της Κεντροαριστεράς το πλοίο μπάζει

Όλοι κοιτάνε αν καμιά στεριά θα δουν

Η τραμουντάνα όσο πάει και μανιάζει

Κι οι ναύτες τα σωσίβια φορούν.

Για πού το βάλαμε; Για ποιο κινούμε πόρτο;

Ποιος θα μας πει πού έχουμε βρεθεί;

Χωρίς σημάδια απ’ τη στεριά, χωρίς ραπόρτο,

Κι ο πορτολάνος ο παλιός έχει χαθεί.

(Καλή η Ιθάκη, πού’ λεγε κι ο άλλος

Μα στο ταξίδι είν’ η ομορφιά.

Δεν είχε κάτσει στο καμπούνι ο μεγάλος

Να τόνε φάει το σαράκι κι η σκουριά).

Οι δόκιμοι, ψάχνουν γαλόνια να φορέσουν

Μα ο μπούσουλας ξαναγυρίζει σαν τρελός

Ποιόν τα βελόνια άραγε θα δείξουν

Ποιος θα ‘ναι, τελευταίος και τυχερός;

Η εξουσία, η εξουσία, όλα τα σβήνει

Μας πήραν είδηση πως πάμε στα τυφλά,

Στα παταράτσα οι γλάροι έκατσαν σμήνη

Κι απ’ τη στεριά γελάνε φωναχτά.

Εδώ θα μείνουμε, στη μέση του πελάγου,

Με Νίκο, Στέφανο και τ’ άλλα τα παιδιά,

Σε ρόλο μαθητευομένου μάγου

Να παίζουνε το μπάρκο στα χαρτιά.

Κι έτσι, στα μεσοπέλαγα χαμένοι

Σε βάρδιες απανωτές, νυχτερινές,

Η αγωνία μας όλο και βαθαίνει,

Κι εσύ μαρκόνη στείλε το SOS.