(Ε)ίμαστε ω(Ρ)αίοι (Τ)ύποι, που λέει και το διαφημιστικό σλόγκαν. Και στην περίπτωση της ΕΡΤ, αποδεικνύεται ότι λείπει το μέτρο και περισσεύουν οι κραυγές και η υποκρισία. Κυρίως από τους αδελφοποιτούς πολιτικούς, συνδικαλιστές και διορισμένους «δημοσιογράφους», οι οποίοι -για να παραλλάξουμε άλλο ένα διαφημιστικό σλόγκαν- και μιλούσαν και μασούσαν. Κατά πολλούς εξάλλου, η τηλεόραση είναι …τσίχλα για το μυαλό.
Μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς την ΕΡΤ, μπορεί και η δημοκρατία μας να αντέξει χωρίς τη συγκεκριμένη -το υπογραμμίζω- ΕΡΤ στον ενημερωτικό τομέα. Σίγουρα ΔΕΝ θα μα λείψουν στιγμές όπως το «τρίλεπτο αφιέρωμα», στο κεντρικό δελτίο, σε δεξίωση που παρέθεσε εκδότης με καλεσμένη όλη τη ΝΔ. Σίγουρα όμως θα μας λείψουν σειρές όπως το Μπόργκεν και ο Καρυωτάκης -αν θυμάται κάποιος ότι υπήρχε τέτοια σειρά- και εκπομπές όπως το Μονόγραμμα, το Παρασκήνιο και το εξαιρετικό «Σαν σήμερα».
Η ουσία είναι αλλού. Η μεθόδευση δείχνει ότι δεν υπάρχει μέθοδος. Όλα στο πόδι. Ο Σαμαράς είναι κλασσικός δεξιός, αλλά δεν είναι χουντικός, «χειρότερος από τον Παπαδόπουλο», όπως άκουσα σε ραδιοφωνική εκπομπή από το εξεγερμένο Ραδιομέγαρο. Στο κάτω-κάτω, μια χαρά είχε καταφέρει να ελέγξει την ΕΡΤ με το Ράδιο…Καλαμάτα. Γιατί λοιπόν αποφασίζει να βάλει λουκέτο στο …μαγαζάκι, το οποίο έχει ανάγκη και για προπαγανδιστικούς λόγους; Τα περί άντρου διαφθοράς και αδιαφάνειας που εξεστόμισε ως νεοθατσερικός, ο σοβιετικής παιδείας κυβερνητικός εκπρόσωπος, δεν πείθουν κανέναν.
Τα πράγματα είναι απλά. Οι τροϊκανοί ζήτησαν να πέσουν κεφάλια εδώ και τώρα, βάσει της συμφωνίας την οποία έχουμε υπογράψει για τις αποχωρήσεις στο δημόσιο εντός του Ιουνίου. Το Μαξίμου, επειδή οι ίδιοι οι υπουργοί του μήνες τώρα παίζουν την κολοκυθιά με το θέμα των απολύσεων, στριμώχθηκε στη γωνιά. Και επέλεξε την ΕΡΤ για να κόψει τον Γόρδιο Δεσμό κα να εμφανιστεί ο πρωθυπουργός ως ο νέος Αλέξανδρος ο Μακεδονομάχος. Αναμενόμενη επιλογή, δεδομένου του αρνητικού φορτίου που κουβαλάει η ΕΡΤ στην κοινωνία, έστω και ως αποτέλεσμα μιας στερεοτυπικής, ισοπεδωτικής αντίληψης. Και αν οι άνθρωποι του Τύπου μπορέσουμε να ξεφύγουμε λίγο από τον μικρόκοσμό μας, θα αντιληφθούμε ότι ένα μεγάλο ποσοστό των πολιτών συμφωνούν με τον «ξαφνικό θάνατο», ή τουλάχιστον δεν είναι κατηγορηματικά αρνητικοί.
Η καταφυγή όμως από την κυβέρνηση σε επικοινωνιακά τερτίπια, δείχνει την έλλειψη μεθόδου και σχεδίου. Τσαπατσουλιές. Και καμιά φορά, η ουσία κρύβεται σε λεπτομέρειες. Πρώτη λεπτομέρεια: Το Μαξίμου κάλεσε τον συνταγματολόγο Νίκο Αλιβιζάτο να αναλάβει τη διαχείριση του νέου φορέα, για να εισπράξει την άρνηση του διακεκριμένου επιστήμονα. Με άλλα λόγια, κατέβηκε να παίξει «ξαφνικό θάνατο» χωρίς να έχει βρει προπονητή. Και δεύτερη λεπτομέρεια: Λόγω… αμέλειας της κυβέρνησης, ιδιώτης έσπευσε να κατοχυρώσει το διαδικτυακό όνομα (domain name) nerit.gr του νέου φορέα που θα αντικαταστήσει την ΕΡΤ. Πλέον η κυβέρνηση, αν θέλει το nerit.gr, θα πρέπει να πληρώσει τον ιδιώτη που το κατοχύρωσε.
Έστω και έτσι όμως, το στοίχημα πλέον είναι η μετάβαση από μια μονοκομματική, δικομματική ή τρικομματική τηλεόραση, σε μια πραγματικά δημόσια τηλεόραση. Αλλά εδώ να υπενθυμίσουμε τη θύελλα αντιδράσεων στο σχέδιο Μόσιαλου από «πρώην συμμάχους», που τώρα έχουν οχυρωθεί στα δύο Μέγαρα. Στο Μέγαρο Μαξίμου και στο Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής. Στην υγειά μας ρε παιδιά! (Ε)ίμαστε ω(Ρ)αίοι (Τ)ύποι.