Δυστοπία,

η κοινωνία που είναι ανεπιθύμητη ή τρομακτική, που χαρακτηρίζεται από απανθρωπισμό, ολοκληρωτισμό, εγκληματικότητα, περιβαλλοντική καταστροφή. Το αντίθετο της ουτοπίας…

Χώρα των άλλων πολιτικών και των πολιτικών των άλλων … των απροστάτευτων πολιτών και των προστατευμένων πολιτικών … των κομματικών ηγεμόνων και των υποτελών τους … των πολιτικών δυναστειών και των κληρονόμων τους.
Δυστοπία;
Χώρα που βαδίζει μπροστά με το κεφάλι στραμμένο στους εμφυλίους του παρελθόντος της … που ζει με το οξυγόνο των προγόνων της αντί να σχεδιάζει αφήγημα για το μέλλον της … που γερνά … που αιμορραγεί τα παιδιά της … που εχθρεύεται τον εαυτό της.
Δυστοπία;
Χώρα της εμπορευματοποίησης των σχέσεων της εξουσίας με τον πολίτη … του πολίτη πελάτη … της αθέμιτης επιβολής του κόμματος στο κράτος … του εμείς ή αυτοί … του αυτοί ή εμείς.
Δυστοπία;

Χώρα της ιβρυδικής μοναρχίας … του μεταρρυθμιστικού λαϊκισμού … της αποθέσμισης … της αβελτηρίας … του μιθριδατισμού … των στερεότυπων … της προπαγάνδας … της υποκρισίας … της αυταπάτης.
Δυστοπία;
Χώρα που όλοι ξέρουν την λύση του προβλήματος κάνεις όμως την εκφώνηση του … που ξέρει να μιλά αλλά δεν ξέρει να ακούει … που θέλει να ξέρει αλλά δεν θέλει να μάθει.
Δυστοπία;

Χώρα αυτών που ξέρουν αλλά δεν μιλούν … αυτών που μπορούν αλλά δεν θέλουν … αυτών που θα ‘πρεπε αλλά κωφεύουν … αυτών που έρχονται αντί να φεύγουν … αυτών που χάνουν μα και αυτών που κερδίζουν.
Δυστοπία;

Χώρα της Μόριας … δυστοπία.