Λίγες μόλις μέρες μετά τη βράβευσή του στο Παρίσι, ο πρωθυπουργός φρόντισε να αποδείξει με τον πιο ηχηρό τρόπο ότι ήταν απόλυτα αντάξιος της απονομής και της διεθνούς αναγνώρισης του «πολιτικού σθένους» του.

Δεν είναι μόνο ότι απαίτησε να είναι παρών στη συζήτηση που αφορούσε τον Πάνο Καμμένο, δείχνοντας και έμπρακτα την συντροφική του αλληλεγγύη προς τον ακροδεξιό συνεταίρο του, είναι ότι κατά τις χθεσινές παρεμβάσεις του στη Βουλή ανέλαβε ο ίδιος προσωπικά την υπεράσπιση – επομένως και την ευθύνη – των εμπορικών συναλλαγών του υπουργού Άμυνας.

Ναι, πουλάμε όπλα στη Σαουδική Αραβία γράφοντας στα παλιά μας τα παπούτσια τις διεθνείς απαγορεύσεις, ναι, τα πουλάμε μέσω μεσαζόντων γράφοντας στα παλιά μας τα παπούτσια τους νόμους της χώρας, ναι, θα συνεχίσουμε να κάνουμε ότι μας γουστάρει και να γαντζωνόμαστε μαζί στην εξουσία γράφοντας στα παλιά μας τα παπούτσια τις έντονες αντιδράσεις, ακόμα και μέσα στους βουλευτές μας. Προφανώς ένα βραβείο πολιτικού θράσους θα ήταν ακόμα πιο ταιριαστό.

Είναι φανερό από καιρό ότι το φαινομενικά παράδοξο στην αρχική τουλάχιστον συγκρότηση της συγκυβέρνησης έχει πλέον εξαφανιστεί και ότι μετά και τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή, οι Καμμένοι είναι και επισήμως δύο.