Δυστυχώς!
Η ανακοίνωση του πρωθυπουργού, για το ζήτημα της παρακολούθησης πολιτών από την ΕΥΠ, δεν διέλυσε την αμηχανία πολλών καλοπροαίρετων υποστηρικτών της κυβέρνησης.
Όχι, των "οπαδών", οι οποίοι αυγατίζουν "επίδομα στο επίδομα". Αλλά αυτών που θεωρούν ότι η Δημοκρατία δεν είναι ένα παιχνίδι πλειοψηφιών, επικοινωνίας, οριακής διαχείρισης κρίσιμων καταστάσεων, αλλά ένας αγώνας για ποιοτική καθημερινότητα με αξιοπρέπεια, ελευθερίες και ασφάλεια και για τον τελευταίο "νόμιμο" κάτοικο της χώρας.
Δεν είναι ένα "στιγμιαίο λάθος" η "ατυχής" παρακολούθηση του τηλεφώνου του προέδρου ενός δημοκρατικού κόμματος.
Έρχεται σαν αποτέλεσμα μιας "περίεργης" επιλογής λειτουργίας της ΕΥΠ από την επομένη των εκλογών. Και αυτό ανησυχεί!
Βεβαίως, στις Δημοκρατίες μας, που τις στολίζουμε με μεγαλοστομίες περί "διαύγειας", "αξιοκρατίας", "αλληλεγγύης", "ισονομίας", δικαιοσύνης", κτλ κτλ, υπάρχουν τομείς που λειτουργούν στο ημίφως έως σκοτάδι, όπως ο στρατός, το υπουργείο εξωτερικών, η ΕΥΠ, αλλά και αυτοί οι τομείς θα πρέπει να οργανωθούν με όσο το δυνατόν δημοκρατικά εποπτευόμενη λειτουργία, διότι η εποπτεία τους αποτελεί δείκτη ποιότητας της δημοκρατίας, εξασφαλίζει την εμπιστοσύνη του πολίτη στο κράτος του και οδηγεί τους πολίτες σε υψηλό βαθμό ατομικής υπευθυνότητας.
Εάν θεωρούμε ότι οι Δημοκρατίες έκλεισαν τον κύκλο τους ως πολίτευμα και δεν μπορούν να βελτιωθούν περαιτέρω, απλά κινδυνεύουμε.
Στη χώρα μας, από το ΔΝΤ και μετά σκληρύναμε μέσα στις διαρκώς αντίξοες καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε. Αιφνιδιαστήκαμε, ψαχτήκαμε, χτυπηθήκαμε, τρομάξαμε, μαλώσαμε, αλλάξαμε κυβερνήσεις, ματώσαμε.
Ας πέσει και άλλο αίμα στην εσωτερική μας πολιτική σκηνή.
Φτάνει να αξίζει το αποτέλεσμα!
Η Δημοκρατία δεν κάνει μπάνια και διακοπές, είμαστε εδώ, παρακολουθούμε, περιμένουμε.