Στα 23 χρόνια που διδάσκω, ελάχιστες ήταν οι φορές που η ατμόσφαιρα σ’ ένα Αμφιθέατρο ήταν τόσο βαριά και μουδιασμένη. Παγωμένα πρόσωπα μ’ ένα γιατί ζωγραφισμένο στο βλέμμα τους. Αρκετές φορές, αμήχανα χαμήλωσα το δικό μου. Ντρεπόμουν, τόσο απλά. Ειδικά ως πολιτικός επιστήμονας.

Τέσσερις ημέρες πριν το δυστύχημα, περίπου ειρωνεύτηκα τη σύζυγο μου που θα συνταξίδευε με τον μικρό μας γιο. Παραπονέθηκε επειδή επέλεξα την Α΄ θέση για το πρώτο του σιδηροδρομικό ταξίδι. Από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη. Πρώτο βαγόνι, είσαι σίγουρος, κι αν συμβεί κάτι; Δεν είχα αυταπάτες για τον ελληνικό σιδηρόδρομο αλλά και πάλι στο κουβάρι που ξετυλίγεται μπροστά μας, προστέθηκαν επιπλέον άβολες αλήθειες. Εξαϋλώνοντας τα εναπομείναντα ψήγματα βολικών φαντασιώσεων. 

Μετά το μάθημα, επιστρέφοντας στο γραφείο, έπεσε το μάτι μου στο τελευταίο βιβλίο του Κίσινγκερ για την ηγεσία (Leadership: Six Studies in World Strategy, 2022). Μελετάει έξι ηγέτες από το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα που επαναπροσανατόλισαν τις χώρες τους και άφησαν αποτύπωμα με διάρκεια. Τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Σημειώνει, μεταξύ άλλων, πως η ηγεσία καθίσταται απολύτως ουσιώδης σε περιόδους μετάβασης, όταν οι αξίες και οι θεσμοί χάνουν τη σημασία τους και το περίγραμμα ενός άξιου μέλλοντος αποτελεί πεδίο σύγκρουσης και αντιπαράθεσης.

Πόσο μετράνε λοιπόν τα πρόσωπα και πόση διαφορά κάνουν; Ο Κίσινγκερ αναγνωρίζει πως είναι οι ηγέτες που αναλύουν τις πραγματικότητες πίσω από μια τρέχουσα κατάσταση. Έτσι ώστε να επιτύχουν το βέλτιστο δυνατό.

Διαβάστε τη συνέχεια

Πηγή: liberal.gr