* Παρά την οκτάχρονη κρίση, υπάρχει ένα είδος που εξακολουθεί να ευδοκιμεί στο Δημόσιο: οι διάφοροι ετερόφωτοι σύμβουλοι, ειδικοί και μη. Κατακλύζουν διαχρονικά τα πάσης φύσεως γραφεία της εξουσίας έχοντας, κατά δήλωση, αξιόλογους τίτλους σπουδών. Σπάνια, όμως, ξεχώρισαν για τη δυνατότητά τους να κινηθούν με ρεαλιστικό και πραγματιστικό στόχο. Σαν να είναι εικονολάτρες, αποφεύγουν την ώσμωση με τη διοίκηση. κατά κανόνα, επιδιώκουν να την υποκαταστήσουν και να την αντικαταστήσουν.

Διαρκούν ένα δωδεκάμηνο ή ένα εξάμηνο ανάλογα με τον χρόνο που η πηγή της εξουσίας τους –υπουργός ή υφυπουργός– μένει στη θέση της. Συνήθως αποχωρούν όπως ακριβώς έρχονται, την ίδια μέρα αποπομπής ή μετακίνησης του υπουργού. Αν ο υπουργός μετακινείται σε άλλο θώκο, τον ακολουθούν ως οιονεί «κατά πάντα και δια πάντα» γνώστες και ικανοί.

Την επόμενη μέρα έρχονται άλλοι, καινούργιοι, που πρεσβεύουν νέα πολιτική –συνήθως με κατασταλαγμένες απόψεις για ριζική αλλαγή όταν πρόκειται για αναδόμηση στην ίδια κυβέρνηση– ανατρέποντας την προηγούμενη. Ακολουθώντας πιστά την προσωπική γραμμή του νέου υπουργού στον προθάλαμο του οποίου έχουν εγκατασταθεί. «Όλα ξεκινούν σήμερα», είναι συνήθως το γενικό πρόσταγμα.

Αυτά συμβαίνουν δυστυχώς ακόμη και σήμερα. Σε βαθμό, μάλιστα, ασύμβατο με την εικόνα της ανέχειας, της κρίσης και της ανάγκης για περιστολή των λειτουργικών δαπανών του δημοσίου. Μπορεί να διασφαλισθεί με τον τρόπο αυτό συνέχεια και συνέπεια;

Η μείωση του δημοσίου τομέα, χωρίς ανάλογη μεταβολή των όρων λειτουργίας και συμπεριφοράς του πολιτικού μας συστήματος, δεν θα μπορέσει και δεν θα αρκέσει να φέρει την υπέρβαση,την αλλαγή και την ελπίδα.-

*Κειμενο  προσαρμοσμένο από το βιβλίο ‘’Οράματα και Χίμαιρες-διαδρομές  ενός διπλωμάτη’’( Ι.ΣΙΔΕΡΗΣ)