Η κατάσταση δεν είναι τόσο άσχημη όσο φαίνεται… Είναι πολύ χειρότερη! Και θα γίνει ακόμη χειρότερη αν, παρασυρμένοι από τα εθνολαϊκά παραληρήματα αυτών που οδηγούν τη χώρα στην καταστροφή, με ψεύδη, απειλές, κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού τον οποίο έχουν αλώσει  και άθλιες μεθοδεύσεις που αποδοκίμασε ακόμη και το Συμβούλιο της Ευρώπης, οι πολίτες συμπράξουν την Κυριακή με την ψήφο τους στην ολοκλήρωση του προδιαγεγραμμένου σχεδίου για έξοδο από το ευρώ και την Ευρώπη.

Αυτό ήταν το σχέδιό τους και αυτό ελπίζουν να επιτύχουν με το δημοψήφισμα στο οποίο προχωρούν παρά την κατακραυγή που έχει ξεσηκωθεί όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, με το Συμβούλιο της Ευρώπης, αυτό που κράτησε ζωντανή την ελπίδα του ελληνικού λαού στη διάρκεια της δικτατορίας, αυτό στο οποίο προσέφυγαν οι αγωνιστές κατά της χούντας, όπως η Κίττυ Αρσένη, συμβάλλοντας με τη μαρτυρία της στην αποβολή της χουντικής Ελλάδας από τους κόλπους της δημοκρατικής Ευρώπης, να αποφαίνεται πρώτη φορά για χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ότι «οι συνθήκες διεξαγωγής του δημοψηφίσματος στην Ελλάδα, δεν πληρούν τις διεθνείς προδιαγραφές»!

Πέραν, όμως, των συνθηκών και των όρων με τους οποίους διεξάγεται το Δημοψήφισμα, το πλέον επικίνδυνο είναι το κλίμα μέσα στο οποίο καλούνται οι πολίτες να εκφράσουν τη θέλησή τους την Κυριακή. Κλίμα που είναι κατάφωρα διχαστικό. Και γι’ αυτό υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες. Του πρωθυπουργού, κατ’ αρχήν, καθώς αυτός έδωσε το έναυσμα με τα διχαστικά στο εσωτερικό και εχθρικά προς τους ευρωπαίους διαγγέλματά του, όπως βεβαίως υπάρχουν και οι ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ, της γνωστής και μη εξαιρετέας Κωνσταντοπούλου, του ανέκφραστου Παππά και βεβαίως του Καμμένου, που κραυγάζει ότι «έχουμε πόλεμο» και δεν κρατιέται να το κάνει «Κούγκι…

«Θέλουν κατάλυση της Δημοκρατίας...»  διακηρύσσει ο ΣΥΡΙΖΑ στο τηλεοπτικό του σποτ, βάζοντας έτσι στο στόχαστρο όλους όσοι υποστηρίζουν το «Ναι» στο Δημοψήφισμα και οι οποίοι κατηγορούνται πλέον ότι … απεργάζονται την κατάργηση της Δημοκρατίας!!

Γι’ αυτό και ο πολεμοχαρής Καμένος σπεύδει να … καθησυχάσει, δηλώνοντας, παρόντος μάλιστα του πρωθυπουργού, στο Πεντάγωνο, ότι «οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας διασφαλίζουν τη σταθερότητα στο εσωτερικό…»!!

Δηλαδή; Οσοι ψηφίσουν Ναι στο Δημοψήφισμα, θέλουν να … «καταλύσουν τη Δημοκρατία»; Και πώς θα διασφαλίσει ο Στρατός τη «σταθερότητα στο εσωτερικό της χώρας» που, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, κινδυνεύει από το «Ναι»; Τι σκέφτονται; Τι έχουν σκοπό να κάνουν;

Κι όλα αυτά, πότε; Τη στιγμή που ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛληνες  βαδίζουν στο δημοψήφισμα χέρι χέρι με την ναζιστική εγκληματική συμμορία της Χρυσής Αυγής!

Είναι προφανές ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει από τον έλεγχο τους κι έχουν τρομοκρατηθεί. Εκεί που ανέμεναν ότι απέναντί τους θα είχαν τον Σαμαρά ή τον Βενιζέλο, τους εκπροσώπους δηλαδή του παλιού καταδικασμένου στη συνείδηση του κόσμου πολιτικού συστήματος, βρέθηκαν αντιμέτωποι με την κοινωνία των πολιτών που βγήκε στις πλατείες και πήρε την υπόθεση της παραμονής στην Ευρώπη στα χέρια της.

Απέναντί τους βρήκαν πολίτες από όλο το δημοκρατικό πολιτικό φάσμα.

• Βρήκαν εκλεγμένους δημάρχους που διαθέτουν ισχυρή λαϊκή νομιμοποίηση, όπως ο Γιώργος Καμίνης και ο Γιάννης Μπουτάρης
• Βρήκαν τον Δικηγορικό Σύλλογο της Αθήνας, το Τεχνικό Επιμελητήριο, τον Εμπορικό Σύλλογο – τον ίδιο που ήταν αντίθετος στο άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές..
• .Βρήκαν την ΓΣΕΕ, δεκάδες επιστημονικά σωματεία, την Ενωση των Δήμων
• Βρήκαν εκατοντάδες Ελληνες διανοούμενους, καθηγητές ελληνικών και ξένων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων,
• Βρήκαν δεκάδες καλλιτέχνες, πολλοί από τους οποίους ή δεν είχαν απασχολήσει ως τώρα την κοινή γνώμη με τις πολιτικές απόψεις τους  ή αρκετοί είχαν στηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ…
• Βρήκαν ακόμη και στελέχη της κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και των ΑΝΕΛ να αποδοκιμάζουν, χαμηλόφωνα έστω οι περισσότεροι, το Δημοψήφισμα και τον τρόπο διεξαγωγής του…

Τελικά τα ψέματα έχουν τελειώσει…

Όλα όσα αυτούς τους πέντε μήνες – και αφήνω τα χρόνια πριν τις εκλογές – έλεγαν και έκαναν,  δεν αποδεικνύουν τίποτε λιγότερο ή περισσότερο από το ότι συνειδητά εργαζόντουσαν για την άλωση του κράτους από το δικό τους κομματικό μηχανισμό προκειμένου να διαθέτουν και την «εξουσία», όπως ήταν και ο καημός του Φίλη, για την καλλιέργεια του μίσους εναντίον όλων όσοι δεν συμφωνούσαν μαζί τους, με την τεχνητή πόλωση «μνημονιακοί – αντιμνημονιακοί», καθώς βέβαια και συλλήβδην εναντίον των Ευρωπαίων εταίρων μας, εκείνων που με τις σκληρές θυσίες των Ελλήνων πολιτών κράτησαν όρθια τη χώρα ως σήμερα.

Γι’ αυτό και έχουν εισβάλει ως κατακτητές στον κρατικό μηχανισμό, έχοντας διορίσει στις διοικήσεις όχι μόνο των δημόσιων οργανισμών αλλά ακόμη και των καλλιτεχνικών σκηνών ή και των καλλιτεχνικών φεστιβάλ, κομματικά στελέχη, αποτυχημένους υποψήφιους, συγγενείς και φίλους, συζύγους και συντρόφους – με πρόσφατο το διορισμό του συντρόφου της συντρόφισσας Δούρου στη διοίκηση της ΕΥΔΑΠ, την ώρα που ο Τσίπρας κήρυσσε και επίσημα τη χρεοκοπία του κράτους και έστελνε στις ουρές έξω από τα ΑΤΜ εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους να συνωστίζονται για 60 ευρώ – που δεν καταδέχεται βέβαια να εισπράξει ο Βαρουφάκης!!…

Αυτά είναι δεδομένα. Ο Αλέξης Τσίπρας οδήγησε εν ψυχρώ τη χώρα στη χρεοκοπία, έχοντας κηρύξει ανοιχτά τον πόλεμο εναντίον των ευρωπαίων ηγετών με ψέματα και απίστευτους χαρακτηρισμούς, κόβοντας κάθε γέφυρα συνεννόησης μαζί τους και κάνοντας αναπόφευκτη τη ρήξη.

Αυτό άλλωστε αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι ουδέποτε, όπως όφειλε ως πρωθυπουργός, παρενέβη να μαζέψει όλους εκείνους, από τον Λαφαζάνη,  και τον Λαπαβίτσα έως τους γραφικούς Λεωτσάκους που καθημερινά προπαγανδίζουν τη ρήξη και την δραχμή και επιτίθενται με απίστευτους χαρακτηρισμούς εναντίον Ευρωπαίων ηγετών και όσων στην Ελλάδα υποστηρίζουν ότι η ασφαλής έξοδος της Ελλάδας από την κρίση πρέπει να γίνει μέσα στους κόλπους της ευρωζώνης σε στενή συνεργασία με τα δημοκρατικά κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Όπως βέβαια δεν έχει κάνει και με τα εθνολαϊκά παραληρήματα της Κωνσταντοπούλου, που έχοντας μετατρέψει τη Βουλή σε χώρο προσωπικής της προβολής στρέφει τα πυρά της εναντίον όποιου όχι μόνο τολμά να της ασκήσει κριτική, αλλά έστω και να της απευθύνει κάποιο ερώτημα που δεν τυγχάνει της εγκρίσεώς της.

Και βέβαια, το Δημοψήφισμα δεν μπορούσε παρά να της προσφέρει το ιδανικό πρόσχημα για να κηρύξει και αυτή, ως το θηλυκό alter ego του Καμμένου, τον πόλεμο εναντίον όλων όσοι βρίσκονται στην πλευρά του «Ναι», αδιαφορώντας ως συνήθως προκλητικά ότι ως Πρόεδρος της  Βουλής δεν έχει δικαίωμα να παρεμβαίνει στις πολιτικές αντιπαραθέσεις.

Για την συγκρουσιακή Κωνσταντοπούλου, όσοι υποστηρίζουν το «Ναι» εκτός όλων των άλλων κακών που απεργάζονται, αγωνίζονται στο πλευρό των ξένων και για «την εκχώρηση της κυριαρχίας και της δημοκρατίας», φυσικά στα ξένα πάντα «συμφέροντα»!..

Όλα αυτά τα ανόητα και ακατάληπτα η Ζωή Κωνσταντοπούλου έχοντας αναγορεύσει τον εαυτό της και σε αυθεντικό ερμηνευτή του Συντάγματος, τα επενδύει θρασύτατα  με την επίκληση του εμβληματικού για τη γενιά του ’60 άρθρου 114 (σήμερα 120) του Συντάγματος!

Εφτασε όμως η στιγμή να αντιληφθεί η ανιστόρητη και εν πολλοίς άσχετη πολιτικά και κοινωνικά Κωνσταντοπούλου, ότι πλέον αυτή και οι καμένοι είναι που θα βρεθούν αντιμέτωποι με την οργή του δημοκρατικού κόσμου, ο οποίος αν υποχρεωθεί θα οπλιστεί τελικά με τη δύναμη του 114 που εναποθέτει την τήρηση του Συντάγματος «στον πατριωτισμό των Ελλήνων που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία»…

Κι ας έχει υπόψη της η Κωνσταντοπούλου, ότι αυτή την υποχρέωση και αυτό το δικαίωμα πολλοί από εκείνους τους οποίους απειλεί και εναντίον τους στρέφεται, το έχουν ασκήσει σε καιρούς πολύ πιο δύσκολους και με κινδύνους απείρως μεγαλύτερους – που αυτή απλώς ακουστά τους έχει… – από τους λεκτικούς τραμπουκισμούς στους οποίους επιδίδεται…

Οι δημοκρατικοί πολίτες, πέραν και έξω κομματικών προσδιορισμών, έχουν βγει στις πλατείες και ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος δεν σκοπεύουν να ξαναμπούν παρά μόνο αν επικρατήσει τελικά η δημοκρατική νομιμότητα που σήμερα  παραβιάζεται προκλητικά από την ίδια την κυβέρνηση.