Μιλάμε για τη χώρα που άνθρωποι κοινωνικής αμορφωσιάς και τραμπούκοι επιβραβεύτηκαν με εκλογή τους στη Βουλή.
Μιλάμε για τη χώρα που οι «προστάτες των φτωχών» ήταν προστάτες των νυχτερινών μαγαζιών.
Μιλάμε για τη χώρα που η Χρυσή Αυγή υπήρξε το όχημα για «χρυσές δουλειές» των στελεχών της.
Μιλάμε για τη χώρα που ένα τμήμα των πολιτών της κρυφομειδίασε ή και το «φχαριστήθηκε» όταν ο Κασιδιάρης «απένειμε» δικαιοσύνη χαστουκίζοντας τη Λιάνα Κανέλη.
Μιλάμε για τη χώρα που πολίτες της έτειναν ευήκοον ους στα «αντικατοχικά» κηρύγματα των νεοναζί, όταν οι Γερμανοί τους πρόγονοι υπήρξαν τα κατοχικά στρατεύματα με τις αποκρουστικές θηριωδίες σε βάρος της χώρας.
Μιλάμε για τη χώρα που «γέννησε» αλλά δεν προστάτευε επαρκώς τη Δημοκρατία, όπως το ένστικτο και το καθήκον του γεννήτορα απαιτεί.
Μιλάμε για μία χώρα στην οποία εκεί που οι πατριώτες κρεμούσαν τα άρματα, κρέμασαν οι χρυσαυγίτες τα δολοφονικά τους μαχαίρια.
Μιλάμε για μια χώρα που το εθνικό της σύμβολο ευτελίστηκε για να σκεπάσει παρανομίες και πράξεις που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του ποινικού δικαίου.
Μιλάμε για τη χώρα όπου το αρχαιοπρεπές μεγαλείο του «τήδε κείμεθα τοις ?κείνων ρήμασι πειθόμενοι», υποκαταστάθηκε με το «χρήμασι» και ο νεοπλουτισμός με τα φιρμάτα ρούχα και τα λαμπερά αυτοκίνητα χρησιμοποιήθηκε ως οικόσημο των πληβείων.
Μιλάμε για τη χώρα από την οποία αποδήμησε ο Ξένιος Ζευς, καθώς ο «ξένος» υπήρξε persona non grata σε αυτή τη χώρα.
Μιλάμε για τη χώρα που η ξενοφοβία καζάντισε κρυφές περιουσίες για τους λαθρ-εμπόρους των (μελαμψών) εθνών.
Μιλάμε για τη χώρα που έβλεπε χωρίς να αντιδρά τη γιγάντωση της πέμπτης φάλαγγας στη Δημοκρατία.
Μιλάμε για τη χώρα που «καταξίωσε» καινοτόμους επικοινωνιολόγους. Των λεκτικών βοθρολυμάτων, του αποχρεμματικού διαλόγου και των πτυλοεκτοξευτήρων.
Μιλάμε για τη χώρα με τους «φασίστες injection» εις επίρρωσιν ότι «κάποιοι μας ψεκάζουν».
Μιλάμε και για τη χώρα της από-γνωσης, καθώς τα παιδιά της, όσα μπορούν, αναζητούν τη γνώση έξω από την πατρίδα αφού όλοι, με τον τρόπο μας, απαξιώσαμε και απαξιώνουμε σχολειά και πανεπιστήμια.
Μιλάμε για τη χώρα που οι πολιτικοί της ταγοί είχαν βυθιστεί στον «νήδυμο ύπνο του δικαίου» αγνοώντας τις υλακές των φασιστοειδών της. Την «ναρκωμένη» κοινωνία στον πόλεμο νευροπαραλυτικών αερίων από τηλεοπτικούς κολαούζους του λαϊκισμού.
Μιλάμε για τη χώρα όπου η έκπτωση της εμπιστοσύνης στους θεσμούς της είναι τόσο ύπουλη ώστε Πολιτεία και κοινωνία να αποκαλύπτουν «αιφνιδιασμένες» θυλάκους χρυσαυγιτών στην ΕΛΑΣ και οι πολίτες σε χρόνο «dt» να περνούν από τον κανιβαλισμό της Δικαιοσύνης στην αποθέωσή της.
Μιλάμε για μια χώρα που οι πολιτικοί της συγχέουν την «αλήθεια στον λαό» με τη μισή αλήθεια. Την κομμένη και ραμμένη στα πατρόν των κομματικών σκοπιμοτήτων. Σαν αυτήν που εμφάνιζε τη βαθιά οικονομική κρίση ως «Μνημονιογένεση» αντί της εγκυμονούσας κρίσης από τη χρόνια συνεύρεσή της με τον ξένο δανεισμό.
Μιλάμε για πολιτικούς που αντί να δείξουν το πρότυπο του αγωνιστή για την αντιμετώπισή της, δεν ήταν σε θέση να διαχωρίσουν το απόλυτο κακό της φασιστικής εκτροπής ωσάν η φτώχεια να έχει αναπόφευκτη εξέλιξη τον εκφασισμό της κοινωνίας.
Μιλάμε για όλους μας. Ολους όσοι προσήλθαν και όλους όσοι δεν προσήλθαν στις εννέα εκλογικές αναμετρήσεις που ακολούθησαν τη Μεταπολίτευση.
Μιλάμε για εμάς και γι? αυτή τη χώρα. Για τη δική μας χώρα. Ε, δεν πρόκειται να την εγκαταλείψουμε.
Πολεμάμε και θα πολεμήσουμε. Νικάμε και θα νικήσουμε.