Αν νομίζατε ότι έχουμε αφήσει οριστικά πίσω μας την εποχή που στην πολιτική ζωή του τόπου κυριαρχούσαν συνθήματα όπως «ή εμείς ή αυτοί» και «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» αλλά και περί αριστερών που «θέλουν να κάνουν τη χώρα Βόρεια Κορέα», ή χαρακτηρισμοί όπως «γερμανοτσολιάδες», «νενέκοι», «μερκελιστές» αλλά και «προδότες της Μακεδονίας μας», μάλλον είστε γελασμένοι.

Φουλ της πόλωσης

Μητσοτάκης και Τσίπρας, κατά τις πρόσφατες -άτυπες- προεκλογικές τους περιοδείες, δεν άφησαν περιθώριο για παρερμηνείες επί του θέματος. Ο δρόμος προς τις κάλπες είναι στρωμένος με πόλωση, που θα κλιμακώνεται σταδιακά και αλλοίμονό μας τι έχουμε να ακούσουμε και να δούμε αν τελικά οδηγηθούμε σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις.  

Περί καταλληλότερου

Η αρχή αυτού του ανηφορικού δρόμου έγινε με μια επίφαση θεσμικότητας στα κατά τ’ άλλα διχαστικά διλλήματα που μπήκαν στο προεκλογικό τραπέζι από τους δύο αρχηγούς. Το σύνθημα «ή εμείς ή αυτοί» υιοθετήθηκε πλέον και από τα δύο στρατόπεδα, ντύθηκε με πιο κομψά ρούχα και έγινε «ή Μητσοτάκης και Ν.Δ. ή Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ». Βεβαίως, για να είμαστε ειλικρινείς, σε ένα -ουσιαστικά- δικομματικό σύστημα διακυβέρνησης, όπως το ελληνικό, το ερώτημα «ποιος θέλετε να σας κυβερνήσει» είναι υπαρκτό. Και είναι κυρίως υπαρκτό για εκείνο το τμήμα των ψηφοφόρων που στην πλειοψηφία του αυτοπροσδιορίζεται στο λεγόμενο Κέντρο και διαχρονικά έκανε την επιλογή του με βάση την «πρωθυπουργησιμότητα» του εκάστοτε αρχηγού. Το ότι τα τελευταία χρόνια ως οπαδοί αυτής της άποψης έχουν εμφανιστεί και άνθρωποι που στο πρόσφατο παρελθόν αγωνιούσαν για το 2,9%, είναι μια συζήτηση που δεν αφορά το παρόν κείμενο.

Τα ξένα συμφέροντα

Μέσα σε αυτό το σκηνικό, λοιπόν, δεν προκαλεί καν εντύπωση ο ισχυρισμός Μητσοτάκη -και μάλιστα με δημόσιες τοποθετήσεις του στα κομματικά όργανα και σε συνεντεύξεις- ότι έχει στηθεί σχέδιο αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης επειδή κάποιοι, εκτός Ελλάδας, δεν θέλουν τον ίδιο ως πρωθυπουργό, καθώς τους ενοχλεί η πατριωτική εξωτερική πολιτική που ασκεί. Επιστρέφοντας δηλαδή σε μια ρητορική που είχε υιοθετήσει και ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατά την περίοδο της Συμφωνίας των Πρεσπών, αφήνει να εννοηθεί ότι αφού μόνο η δική του κυβέρνηση είναι πατριωτική τότε οι άλλοι, οι αντίπαλοι, οι απέναντι είναι προδότες και στόχος τους είναι να εξυπηρετήσουν ξένα σχέδια.

Τα κομματικά τρολ

Πως απαντάει σε αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ; Από τη μία προσπαθεί να ξεπεράσει τη Ν.Δ. σε δήθεν πατριωτισμό και από την άλλη έχει αφήσει εκτός ελέγχου τα τρολ του διαδικτύου να θεωρούν ότι παράγουν πολιτική και βοηθούν το κόμμα τους όταν δημιουργούν hashtags και λογαριασμούς που σπρώχνουν την πολιτική αντιπαράθεση ακόμα πιο βαθιά στον δυσώδη βάλτο.

Δημοκρατική απάντηση

Δήθεν κόμματα παιδεραστών, πρωθυπουργοί που γα…αι και λιγότερο πατριώτες πολιτικοί, διλλήματα και συνθήματα δημιουργημένα στα ζοφερά κομματικά υπόγεια, που μεταφέρονται σε τηλεοπτικά παράθυρα, αρθρογραφία αλλά και μέσα στη Βουλή, ετοιμάζονται να βγουν σύντομα επίσημη περιοδεία. Καθήκον μας να απαντήσουμε σε όλα αυτά με περισσότερη Δημοκρατία.