Οι «καταγγελίες» περί διόγκωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος του 2009 στο 15,4% αντί 13,6%, θα κρίνονταν ανεύθυνες και ανιστόρητες, εάν στην σημερινή χρονική συγκυρία δεν κρίνονταν και επικίνδυνες για τη Χώρα μας. Επικίνδυνες, γιατί εγείρουν πάλι θέμα αξιοπιστίας των ελληνικών στατιστικών, μετά από μία σοβαρή προσπάθεια που κατέληξε στην πλήρη εμπιστοσύνη για τα στοιχεία μας, αλλά και γιατί, έρχονται σε μια στιγμή που, αντί για συνωμοσιολογία, αυτό το οποίο έχουμε ανάγκη ως κοινωνία είναι επιτέλους μια ειλικρινή αυτοκριτική που θα στηρίξει αναγκαίες, αλλά όχι απαραίτητα, επώδυνες για όλους μας αποφάσεις, προχωρώντας σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Συνηθισμένη στο απυρόβλητο, η λαϊκή κρατικιστική Δεξιά, βρίσκει την ευκαιρία να ρίξει ευθύνες, στη προ και μετά Καραμανλή εποχή, προσπαθώντας να διασώσει το πολιτικό του κεφάλαιο.
Μιλώντας στην «Καθημερινή της Κυριακής» ο Αντιπρόεδρος της Κομισιόν κ. Αλμούνια χρησιμοποίησε, πολύ σκληρά λόγια για τον Κώστα Καραμανλή κατηγορώντας τον ότι σκεφτόταν τις εκλογές του 2009 και όχι τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, ενώ χαρακτηρίζει την τότε κυβέρνηση ανίκανη και προσθέτει ο πρώην Επίτροπος, «Μας έδωσαν το φθινόπωρο του 2008 έναν προϋπολογισμό που προέβλεπε έλλειμμα για το 2009, 1,8%. Τον πρώτο κιόλας μήνα είχε ξεπεράσει το 3% του ΑΕΠ και τον Απρίλιο το έλλειμμα ήταν πάνω από 5%, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας.
Η παράταξη, δηλαδή, που εμφάνιζε προϋπολογισμό με έλλειμμα 2% για το 2009 και που πριν δραπετεύσει δήλωνε – και έστελνε στοιχεία με τη σφραγίδα του ελληνικού κράτους – ότι το έλλειμμα θα είναι τελικά 6%, θέλει να χρεώσει τον λογαριασμό, για τον απόλυτο δημοσιονομικό εκτροχιασμό του 2009, στη διακυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ το τελευταίο τρίμηνο!!
Από την άλλη, η συμπολίτευση προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την επαναπομπή Γεωργίου, με απόφαση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ξένης Δημητρίου (την 1η Αυγούστου), κάνοντας, με πάγια πολιτική της βούληση, δηλώσεις στήριξης στην περίοδο Καραμανλή 2004-2009, επιρρίπτοντας ευθύνες στο ΠΑ.ΣΟ.Κ και στην Κυβέρνηση Παπανδρέου, για συγκεκριμένους δικούς της και προφανείς πολιτικούς λόγους, κρίνοντας, ότι αυτό μπορεί να οδηγήσει δήθεν, σε μείωση του χρέους. Αν, βέβαια, αποδειχθεί ότι ο πρώην Πρόεδρος της ΕΛ.ΣΤΑΤ διόγκωσε τεχνητά το έλλειμμα του 2009, παρά το γεγονός ότι, διορίστηκε μετά την είσοδο της Χώρας σε πρόγραμμα στήριξης…
«Τα στοιχεία για το χρέος της περιόδου 2010 -2015 έχουν αναφερθεί με πλήρη αξιοπιστία και ακρίβεια στην Commission και την Eurostat» έρχεται να δηλώσει σε όλα αυτά, πριν λίγες μέρες, η Επίτροπος κ. Μαριάννα Τύσεν. Ανακοίνωσε, επίσης ότι έχει ήδη στείλει επιστολή της Κομισιόν την οποία εκτός από την ίδια, υπογράφουν ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής κ. Βάλντις Ντομπρόβσκις και ο Επίτροπος Πιέρ Μοσχοβισί, προς τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών κ. Ευκλείδη Τσακαλώτο και τις ελληνικές αρχές σχετικά με την ανάγκη διαφύλαξης της ανεξαρτησίας της ΕΛ.ΣΤΑΤ και της ποιότητας των ελληνικών στατιστικών στοιχείων, διαπομπεύοντας, ουσιαστικά, τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ και τον ολοφάνερο, πλέον εταίρο του, τον Καραμανλή και την συνιστώσα του, τους ΑΝ.ΕΛ.
Πηγές της Ευρωζώνης, άφησαν ανοιχτό το ενδεχόμενο να συζητηθεί το θέμα στο Eurogroup, πρόσθεσαν μάλιστα, ότι για την Κομισιόν είναι σαφές ότι κανένα εθνικό δικαστήριο δεν έχει αρμοδιότητα να κρίνει την μεθοδολογία της Eurostat, η οποία πιστοποίησε τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ για την περίοδο 2010 – 2015 – αν κάποιος διαφωνεί με τη Eurostat πρέπει να προσφύγει σε Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, όπως προβλέπει η Ευρωπαϊκή Συνθήκη.
Σε αυτή την παρέμβαση της Κομισιόν, εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση η Κυβέρνηση διά του Αναπλ. Υπουργού Δικαιοσύνης κ. Παπαγγελόπουλου, βάζοντας εν γνώσει της σε κίνδυνο το πρόγραμμα δανειοδότησης της Χώρας καθώς και σε επιβράδυνση τις διαπραγματεύσεις για την β”αξιολόγηση, με τις γνωστές συνέπειες για την Οικονομία, προχωρώντας σε ηθική κάλυψη της επαναπομπής, θέτοντας ξεκάθαρα πρόβλημα αξιοπιστίας με τους δανειστές και τους εταίρους. Να θυμίσουμε, εδώ, ο κ. Παπαγγελόπουλος ήταν από τους στενότερους συνεργάτες του Κώστα Καραμανλή και επί διακυβέρνησης Καραμανλή (το 2009) είχε τοποθετηθεί επικεφαλής της ΕΥΠ!!
Ηταν, όμως, τόσο έντονες οι αντιδράσεις που ακολούθησαν που η Κυβέρνηση αναγκάστηκε να αναδιπλωθεί διά στόματος του αναπλ. Υπουργού Οικονομικών κ. Γιώργου Χουλιαράκη, ο οποίος δήλωσε – και καλά έκανε – στην Βουλή ότι, η κυβέρνηση «δεν αμφισβητεί τα στοιχεία στα οποία στηρίχθηκε η συμφωνία του Αυγούστου του 2015, εγγυάται και προστατεύει την ανεξαρτησία της ΕΛ.ΣΤΑΤ», κρατώντας, βέβαια, το θέμα, για εσωτερική κατανάλωση, σε υψηλούς τόνους.
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί και αυτές τις μέρες αλλά και παλαιότερα. Η βασική είναι ότι η κυβέρνηση φούσκωσε το έλλειμμα -παρά το γεγονός ότι ήταν ήδη διψήφιο- περαιτέρω «για να μπει η χώρα στο Μνημόνιο». Προφανώς για να αναγκαστεί να πάρει κι άλλα μέτρα και συνεπώς ακόμα περισσότερο πολιτικό κόστος και να βασανίσει περισσότερο τον κόσμο…
Το πρόβλημα, όμως με αυτές τις θεωρίες είναι ότι έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα γεγονότα και την κοινή λογική. Η συγκρότηση του μηχανισμού στήριξης αποφασίστηκε τον Μάρτιο τον 2010, η ένταξη της χώρας στον μηχανισμό και το μνημόνιο έγιναν τον Μάιο του 2010, ενώ το υποτιθέμενο φούσκωμα του ελλείμματος από το 13,6% στο 15,4% «ώστε να παραδοθεί η χώρα στο ΔΝΤ» έγινε τον Νοέμβριο του 2010! Κάποιοι μας εμπαίζουν, εξώφθαλμα!!
Να θυμίσουμε επίσης, ότι ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ και Ν.Δ, αρνούνται κάθε συζήτηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ, για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, για την περίοδο 2004-2009!!
Πρέπει, όμως κάποια στιγμή, να μιλήσουν τα στοιχεία και να γίνει επιτέλους σε αυτόν τον τόπο, μία σοβαρή και ώριμη πολιτική συζήτηση, για το πώς μπήκαμε στα Μνημόνια και ποιές είναι οι ευθύνες όλων των εμπλεκομένων, πέρα από την δραματική οικονομική διαχείριση της περιόδου 2004-2009, από την Ν.Δ. Γιατί, ότι και να πουν οι Δικαστές, η ιστορία δεν αλλάζει : η Χώρα μας βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού και για αυτό, δεν ευθύνονται οι στατιστικολόγοι…
Έχουμε και λέμε, λοιπόν, κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης της Ν.Δ, το χρέος αυξήθηκε από τα 184 στα 300 δις ευρώ και μεταξύ 2005 και 2009 αυξήθηκαν οι κρατικές δαπάνες από το 44,6% στο 53,9% επί του Α.Ε.Π, σε ένα Κράτος όπου ένα εκατομμύριο Ελληνες (952.625) δήλωναν δημόσιοι υπάλληλοι. Τα έσοδα αντίθετα μειώθηκαν το ίδιο διάστημα από το 39% στο 38%.
Με μία πολιτική, λοιπόν, ανεξέλεγκτων δαπανών και μάλλον ανίκανων χειρισμών σε οικονομικά και δημοσιονομικά ζητήματα και αυξάνοντας καταστροφικά το δημόσιο χρέος, ο Καραμανλής, στα έξι χρόνια της πρωθυπουργίας του, σημάδεψε την πολιτική ζωή της Χώρας. Και τα κατάφερε όλα αυτά, με την Ελλάδα, να βγαίνει από καθεστώς δημοσιονομικής επιτήρησης, στις 23 Απριλίου του 2007!!
Μέσα σε όλα αυτά, η κατανάλωση των Ελλήνων την διετία 2006-2007 διπλασιάστηκε σε σχέση με την χρονιά που μπήκαμε στο Ευρώ και κατά επέκταση, ανέβηκαν τα ανοίγματα των Ελληνικών Τραπεζών. Με εξαίρεση, μία οδηγία – προτροπή της Τράπεζας της Ελλάδος, για εξορθολογισμό του ύψους δανεισμού για τους δανειολήπτες, ώστε το σύνολο των μηνιαίων δόσεων για τα δάνεια που έχουν λάβει, να μην υπερβαίνει, το ένα τρίτο των δηλωμένων μηνιαίων αποδοχών τους, είδατε καμία ουσιαστική παρέμβαση για την προστασία των Ελληνικών Τραπεζών αλλά, ιδίως των δανειοληπτών;
Χωρίς διάθεση λαϊκισμού, είδατε καμία παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Μπαρόζο; Του Μπαρόζο ναι, του πρώην Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αυτού που τώρα είναι Σύμβουλος της Goldman Sachs!
Δηλαδή, αυτοί δεν έχουνε ευθύνες, παρακολουθώντας μία Χώρα που δανειζόνταν ασύστολα και ανεξέλεγκτα, έχοντας απέναντί τους μία Κυβέρνηση, που είχε κατηγορηθεί ήδη για αλλοίωση των δημοσιονομικών της στοιχείων; Και εάν γίνανε προειδοποιήσεις, από τα αρμόδια Ευρωπαϊκά όργανα, δεν είναι καιρός να τις μάθουμε;
Αναμφισβήτητα, αν η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να έχει μέλλον, πρέπει να διερευνήσει την περίοδο αυτή και να μάθει από τα λάθη της. Και εάν ΣΥΡΙΖΑ και Καραμανλική Δεξιά, δεν θέλουν Εξεταστική, το αίτημα για διερεύνηση μπορεί να τεθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, για να δούμε τις ευθύνες των Ευρωπαίων, για τους λόγους που μπήκαμε στα Μνημόνια και τότε αναγκαστικά θα εξεταστούν οι ευθύνες και του ελληνικού πολιτικού συστήματος, την συγκεκριμένη χρονική περίοδο.
Πρόκειται, απλά για μία πρόταση για διερεύνηση, η οποία θα συμπληρώσει την προηγούμενη που έγινε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, για το αν διαχειρίστηκαν την κρίση ορθά Δ.Ν.Τ, Ευρωπαίοι εταίροι και Δανειστές, τα συμπεράσματα της οποίας, έτυχαν σκληρής πολιτικής εκμετάλλευσης από την παρούσα Κυβέρνηση, στην προσπάθεια της να διατηρηθεί στην εξουσία, μέχρι να συνειδητοποιήσει, διά στόματος του Πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος αυταπατήθηκαν.
Παραφράζοντας, το γνωστό ρητό του Μακιαβέλι, ο Λέων Τρότσκυ, είχε πει: » Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα αλλά πρέπει να ξέρουμε τι είναι αυτό που αγιάζει το σκοπό «. Αυτό που αγιάζει τον σκοπό, δεν είναι η ομολογία της αυταπάτης, δηλαδή της απάτης, δηλαδή της εξαπάτησης, είναι να πει επιτέλους ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ την αλήθεια, για τις πραγματικές ευθύνες της περιόδου 2004-2009 και να γίνει δεκτό, από ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ και τη σημερινή ηγεσία της Ν.Δ, το ξεκάθαρο αίτημα του ΠΑ.ΣΟ.Κ και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, για Εξεταστική επιτροπή όλης την περιόδου, από τότε που μπήκαμε στο Ευρώ, έως και σήμερα.