Διδαχές από την παγκόσμια περιπέτεια....

Νίκος Γκιώνης 04 Απρ 2020

Είπα να καταγράψω σκόρπια και ελάχιστα επεξεργασμένες μερικές από τις αρτιμελείς ή ίσως ανάπηρες σκέψεις μου μετα από 20 ημέρες εγκλεισμού, καθώς από Δευτέρα αναγκαστικά θα αρχίσω να εργάζομαι στον φυσικό μου χώρο , μιά εργασία εξ υπαρχής λοβοτομημένη....Για να τα δούμε λοιπόν

1. ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟΣ ή ΜΕΤΡΙΟΠΑΘΕΙΑ: Η ίδια η ζωή και κατά συνέπεια οι επιδημιολογικές αποτυπώσεις της έδειξαν την σημασία του συντηρητισμού ως επιστημονικής μεθοδεύσεως , ελλείψει νεωτερισμών που ανήκουν στο εγγύς ή απώτερο μέλλον. Ανθρωπότυποι πολιτικών , που δεν σου γέμιζαν το μάτι μιάς και η Ερινύα του χαρισματικού γεμίζει τα σωτηριολογικά φαντασιακά ξεχώρισαν. Έτσι ο βολονταρισμός του Κυριάκου Μητσοτάκη και η εγνωσμένη μετριοπάθεια του Πορτογάλου Αντόνιο Κόστα, δείχνουν τον ορισμό του μέτρου. Ειδικά εδώ η ομάδα των εμπειρογνωμώνων κατ΄αντιπροσώπευση στο πρόσωπο του Σ.Τσιόδρα μας κάλεσε να καταλάβουμε τα όρια και τις τομές αναμεσα σε πολιτική , επιστήμη , φιλαλληλία , αποδοχή κινδύνου , ελπίδα.

2. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΥΣΠΡΑΓΙΑ: Η διαφαινόμενη και απροσδιόριστη χρονικά και ποσοτικά ύφεση στα μίκρο και μάκρο Οικονομικά , μας καλεί να επανορίσουμε τις συντεταγμένες των μοντέλων εντος - φυσικά - του καπιταλισμού. Η ευημερία , όποτε κι εφόσον , δίνει μιαν άλλη οντότητα εποπτική στην κρατική δομή ενω η γενικευμένη κρίση οδηγεί στην επενεξέταση ταχύτατα του ευχερούς δανειακού μοντέλου , ενω το Κράτος ενδύεται γιά όσο απαιτηθεί την φορεσιά του πρώτου ιδιώτη , που θα παράξει πλούτο γιά όσο απαιτηθεί , ώστε μετά όλοι να επανέλθουν επικαιροποιημένα πλέον στους αρχικούς ρόλους. Το αν λέγεται Κεϋνσιανισμός ή αλλιώς μικρή σημασία έχει , καθώς το αποτέλεσμα μετράει , το αποτέλεσμα της θεραπείας.

3. ΣΔΙΤ: Όταν η Κυβέρνηση των Α.Σαμαρά - Ευ. Βενιζέλου τροχιοδρομούσε νομοθετικά τις πρώτες ΣΔΙΤ στην Υγεία ,πολλοί αναρωτιόντουσαν ως προς το «πως»....Να όμως που τώρα οι ΣΔΙΤ είναι γεγονός, με έδραση κυρίως στην αλληλεγγύη και πολύ λιγότερο στις αποζημιώσεις.Παραχωρούνται κλίνες, ολόκληρες κτιριακές υποδομές από τα μεγαλύτερα Ιδιωτικά Θεραπευτήρια του τόπου, αφήνοντας πίσω τις μικροψυχίες για το κόστος, την προέλευση, το μέγεθος. Η κύρια έδραση των πρώτων ΣΔΙΤ είναι το συλλογικό Ήθος, η ανθρωπιά, η φιλεργατικότητα των Υγειονομικών , το σμίξιμο και η εκθετική μεγέθυνση της απανταχού αλληλεγγύης.

4. ΔΙΕΘΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ: Στην ΕΕ δηλαδή ειδικότερα στην Ευρωζώνη γρατσουνιούνται ο πολιτικός λουθηρανισμός και η laicite των χωρών του Νότου ενώ στην μέση βρίσκονται θεωρητικά αλυσιτελείς προτάσεις μηδενικής εγγυήσεως, όπως τα τρύπια ομόλογα αμοιβαιότητας του Νότου. Μα κι εδώ θα γίνει κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που προτείνεται από τον Βορρά και υποδεέστερο του απολύτου που - δικαίως - αιτούνται κυρίως οι αφανιζόμενες Ισπανικές και Ιταλικές κοινωνίες. Δυστυχώς, δεν μπορεί παρά να γίνει έτσι, τουλάχιστον ας είναι έγκαιρα , καθώς εδώ ακριβώς βρίσκεται και η αλυσιτέλεια της ΕΕ ως προς τον πολιτικό φεντεραλισμό της.

5. ΟΙ ΕΓΧΩΡΙΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΛΙΤ: Οι φωνές των μειοψηφιών, οι απειλές, οι διαστροφικότητες ουδόλως αλλοιώνουν μιάν οιονεί ενότητα βάσεως στην εθνική μας Κοινότητα, που αποτυπώνονται με περισότερη η λιγότερη ενάργεια στις θεσμικές τοποθετήσεις της Κυβέρνησης και της Αντιπολίτευσης. Το να ζητάμε ομοιοκατάληκτες ίδιες ρίμες από τους μεν και τους δε, σε απόλυτες τιμές είναι αδύνατον και ιστορικά τεκμηριωμένο. Αρκεί ο μέσος όρος του Ήθους να είναι πάνω από την βάση. Άλλωστε ανόητοι ανορθολογιστές μειωμένης εσωτερικής ωριμάνσεως πάντα υπήρχαν ακόμα και στις παλιότερες πανδημίες, όπως αναφέρεται στα ανάλεκτα των ιστορικών .

6. Η ΕΠΑΥΡΙΟΝ: Αυτή είναι άδηλη επί του παρόντος , ακόμα κι αν δεχτούμε το μεσοδιάστημα της υφέσεως. Έχουμε δρόμο μπροστά μας - υγειονομικό πρώτιστα, χρηματοοικονομικής συναλληλίας στην συνέχεια - για να δούμε αν θα ξαναζήσουμε παρεμφερή ιστορικά αναπτυξιακά κύματα δυναμικής. Η αναδίφηση των ιστορικής και κοινωνικής διαχρονίας, συντείνει προς αυτό ωστόσο ετούτες τις ώρες έχουμε κάμποσες μεταβλητές απροσδιοριστίας.

7. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΤΑ ΜΟΝΑΣ: Αρκεί να περιδιαβεί την κοινωνική δικτύωση κάποιος με τους αναγκαίους αποκλεισμούς των ανοήτων, για να ιχνηλατήσει τους φόβους, την μοναξιά, την εγκατάλειψη ακόμα κι εντός της οικογένειας, τα ελλοχεύοντα καταθλιπτικά προσωπεία , που με ψυχικά εντεταλμένους μηχανισμούς υπεραναπλήρωσης αποδιώχνονται για να επανέλθουν, Σαν να σου λένε να πηδήξεις ένα αρδευτικό κανάλι πλάτους 2 μ. κι εσύ να κάνεις άλμα επί κοντώ . Μόνον με την αποδοχή των νέων δεδομένων και την συνύπαρξη των εαυτών μας εντός αυτών, μπορούμε να υπάρξουμε. Κι όπως αποδεχόμαστε την δυνητικότητα της νοσήσεώς μας , να δεχτούμε την αδυναμία μας , την ενσυναίσθηση, τον φόβο, την θλίψη κοκ  ως συστατικά μέχρι νεωτέρας της παρούσης καταστάσεως. Οι αναλύσεις της κρίσεως, μπορούν να περιμένουν δυό τρείς εβδομάδες, αντίθετα η οχυρωματική ψυχική μας υγεία όχι και σίγουρα δεν ενδείκνυται η υπεροψία της φαινομενικής ισχύος πολλών, που πίσω κρύβει βαθύτατο υπαρξιακό πόνο και ανασφάλεια.

8. ΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΜΙΜΗΣΕΩΣ: Ο καθ. Θ.Π.Τάσιος διαρκώς τονίζει γραπτώς ή προφορικώς την ανάγκη αναγνωρίσεως προτύπων, όχι τελείων μα σχετικών. Είναι η αντίληψη της Ηθικής Φιλοσοφίας, που οδηγεί στην Ηθοπαιδεία και που την μεθαύριο θα πάει χέρι χέρι με την ρομποτική και τα πολλά «νέφη δεδομένων»  όπως λένε της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης. Δεν είναι πρότυπα ταυτίσεως , μα εικόνες που αν αλλάξουν έναν κόκκο μέσα μας θα πρόκειται για εσωτερική επανάσταση. Και υπάρχουν πολλοί /ές για ετούτους τους ρόλους....από τους νοσοκομειακούς ανά τον κόσμο ως τον διπλανό μας, κανονικό ή διαδικτυακό, που βάζει άλλα ISO στις ως τα τώρα αντιλήψεις και εκλεκτικότητες...


Υ.Γ. Το υλικό της γραφής είναι σκόρπιο όπως είπα και στην αρχή , μα δεν γίνονταν αλλιώς.