Στις 12 Νοεμβρίου, όσοι προσέλθουν στις κάλπες θα επιλέξουν αυτόν που θεωρούν καταλληλότερο να ηγηθεί του νέου ενιαίου φορέα στον προοδευτικό χώρο.

Η ιδιομορφία σε αυτή την αναμέτρηση είναι ότι ο αρχηγός που θα εκλεγεί δεν ηγείται κάποιου ήδη υπάρχοντος κόμματος αλλά αναλαμβάνει την ευθύνη συγκρότησης του νέου φορέα. Ο χαρακτήρας του νέου κόμματος θα καθοριστεί από το πρόσωπο που θα εκλεγεί. Κάποιοι τον φαντάζονται ως μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ, άλλοι όπως ο Στ. Θεοδωράκης ως κάτι εντελώς νέο.

Ένα από τα ερωτήματα που απασχολούν και τέθηκε και στο debate μεταξύ των υποψηφίων, είναι: Τί γίνεται με τα υπάρχοντα κόμματα και τις κοινοβουλευτικές ομάδες. Θα συνεχίσουν να υπάρχουν ή θα διαλυθούν; Πώς θα λειτουργεί το νέο κόμμα όταν θα λειτουργούν παράλληλα και τα σημερινά; Μήπως από την επομένη της εκλογής πρέπει να υπάρχει μόνο μια  κοινοβουλευτική ομάδα κι όχι δύο;

Γύρω από το τελευταίο κάποιοι προσπαθούν να χτίσουν προεκλογικό προφίλ, ποντάροντας στην επιθυμία των πολιτών για ενότητα και  προτείνουν μια κοινοβουλευτική ομάδα από τις 20 Νοεμβρίου. Πρόκειται για προσέγγιση που δεν σέβεται τους πολίτες και είναι θεσμικά προβληματική.

α) Οι πολίτες ψήφισαν να τους εκπροσωπούν σε αυτή τη Βουλή η Δημοκρατική  Συμπαράταξη και το Ποτάμι. Αυτά τα κόμματα κατέβηκαν στις εκλογές κι αυτά επέλεξαν όσοι έκριναν ότι πρέπει να τα εμπιστευθούν για αυτή την κοινοβουλευτική θητεία. Αυτοί που θα προσέλθουν στις κάλπες στις 12 Νοεμβρίου δεν είναι κατ΄ανάγκην οι ίδιοι με εκείνους που ψήφισαν τον Σεπτέμβριο του ’15. Θα ήταν λοιπόν αντιδημοκρατικό να πείς σε εκείνους που εμπιστεύθηκαν

Συμπαράταξη και Ποτάμι,ότι τώρα δεν θα σε εκπροσωπούν αυτά τα κόμματα, αλλά κάποιο άλλο.

Στις προσεχείς εκλογές, δεν θα κατέβει ούτε ΠΑΣΟΚ, ούτε Ποτάμι. Θα κατέβει το νέο κόμμα. Αυτό θα ψηφιστεί από τους πολίτες και αυτό θα τους εκπροσωπεί στη νέα Βουλή. Καθαρές κουβέντες, καθαρές λύσεις.

β) Η ενοποίηση των κοινοβουλευτικών ομάδων πέρα από τα σοβαρά συνταγματικά και άλλα θεσμικά προβλήματα, θα ήταν κι ένα δώρο στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Θα χανόταν το δικαίωμα για διπλές ομιλίες σε επίπεδο αρχηγών, για διπλές παρουσίες στις και τοποθετήσεις στις επιτροπές και στην ολομέλεια.  Είναι σαφές ότι από την επόμενη μέρα θα υπάρχει ισχυρός συντονισμός και η πολιτική γραμμή θα χαράσσεται από τα όργανα του νέου κόμματος, ώστε να αποφεύγεται η πολυγλωσσία.

γ) Επειδή γράφονται διάφορα, περι παρασκηνιακών διαβουλεύσεων, το μείζον ζήτημα της λειτουργίας στη Βουλή, όφειλαν να το ξεκαθαρίσουν οι επικεφαλής της Συμπαράταξης και του Ποταμιού από την πρώτη στιγμή. Κι αυτό έκαναν. Θα ήταν ανεύθυνο να πάμε σε μια εκλογή δίχως να έχει λυθεί αυτό το θέμα. Αυτή η συμφωνία μπορούσε να γίνει μόνο μεταξύ των δύο αρχηγών των κοινοβουλευτικών κομμάτων και όχι μεταξύ όλων των υποψηφίων για την ηγεσία του νέου κόμματος, οι περισσότεροι των οποίων δεν είναι καν βουλευτές. Και είναι παράδοξο να υποστηρίζουν ότι πρέπει να πάψουν να εκπροσωπούν τους πολίτες τώρα τα κόμματα τα οποία ψηφίστηκαν από αυτούς, ο κ.Καμίνης και ο κ.Ανδρουλάκης όταν και οι δύο λένε ότι δεν θα παραιτηθούν από το Δήμο και την Ευρωβουλή αντίστοιχα επειδή έχουν ψηφιστεί για μια 5ετία! Επίσης, επειδή υποστηρίζουν ενιαιοποίηση από την επόμενη μέρα και δεν είναι βουλευτές, οφείλουν να απαντήσουν και ποιός θα τους εκπροσωπεί στη Βουλή.

Η δημιουργία του νέου κόμματος προϋποθέτει την ύπαρξη μιας μεταβατικής περιόδου. Από την επομένη πρέπει να συγκροτηθεί ένα ισχυρό πολιτικό κέντρο και οργανωτική επιτροπή συνεδρίου. Στο συνέδριο θα αποφασιστεί το πρόγραμμα και θα εκλεγούν τα όργανα. Η οικοδόμηση ενός σύγχρονου, πολυτασικού, δημοκρατικού στη λειτουργία και προοδευτικού στο πρόγραμμα, νέου κόμματος, θα είναι μια διαδικασία που δεν λήγει την επομένη της εκλογής. Θα πάρει  χρόνο.

Η μαζική συμμετοχή των πολιτών είναι αυτή που θα του δώσει δύναμη και θα αποτρέψει φυγόκεντρες τάσεις. Τα σημερινά κόμματα, δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης όταν θα έχει συγκροτηθεί και θα έχει ψηφιστεί από τους πολίτες ο νέος φορέας. Οποιος πιστεύει ότι πρέπει ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, ΚΙΔΗΣΟ, ΔΗΜΑΡ να διαλυθούν τώρα, ας βγεί να το πει καθαρά.