Αχός βαρύς ακούγεται: Το Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ διέγραψε για έναν χρόνο τη γνωστή δημοσιογράφο Πόπη Τσαπανίδου διότι, λέει, συμμετείχε σε τηλεοπτική διαφήμιση (καλλυντικών), πράξη που απαγορεύει το καταστατικό και ο Κώδικας Δεοντολογίας της Ένωσης. Η ιστορία δεν είναι καινούρια. Πριν από χρόνια κάποιοι τηλεοπτικοί αστέρες-δημοσιογράφοι διαφήμισαν προϊόντα της αγοράς και οι φύλακες της δημοσιογραφικής ηθικής στην ΕΣΗΕΑ απαγόρευσαν στα μέλη της να μετέχουν σε τηλεοπτικές διαφημιστικές καμπάνιες μην τυχόν και μειωθεί το κύρος του «λειτουργήματος»…
Αν έχω καταλάβει σωστά, δηλαδή, το μόνο που απομένει για την προστασία του κύρους δημοσιογραφίας-δημοσιογράφων είναι αν ο Τσίμας θελήσει να διαφημίσει βιβλία, η Κοσιώνη μουσικά CD και η Τσαπανίδου καλλυντικά. Βάσιμα, λοιπόν, μπορεί να υποθέσει κάποιος ότι λ.χ. ένας πρωινός φωνακλάς που είχε αποκαλέσει τη Μέρκελ «ξεκ….ρα» και ένας άλλος που αγορεύει σαν δικηγόρος υπεράσπισης υπέρ του υπόδικου εργοδότη του, τηρούν με ευλάβεια τη δημοσιογραφική δεοντολογία, αφού δεν ενοχλήθηκαν από τους θεματοφύλακες.
Αναρωτιέμαι επίσης αν εκεί, στην οδό Ακαδημίας, διαθέτουν ραδιόφωνα και αν παρακολουθούν ενημερωτικές εκπομπές ιδιωτικών -και όχι μόνο- ραδιοσταθμών. Αν έκαναν τον κόπο, θα άκουγαν συναδέλφους παραγωγούς να διαφημίζουν καθημερινά με τη φωνή τους προϊόντα των εταιρειών που σπονσονάρουν τις εκπομπές τους. Σωστό; Προτού υπάρξει απάντηση να σκεφθούμε ότι εδώ υπάρχει πρόβλημα επιβίωσης. Τα μοναδικά έσοδα των ιδιωτικών ΜΜΕ (τηλεόραση, ραδιόφωνο, διαδίκτυο), που χρησιμοποιούμε όλοι δωρεάν, προέρχονται από τις διαφημίσεις. Αν αυτές δεν υπάρχουν βάζουν λουκέτο. Οι διαφημιστές επεξεργάζονται διάφορους τρόπους προβολής, εργοδότες και εργαζόμενοι αισθάνονται ότι πρέπει να προσαρμοσθούν, ιδιαίτερα αυτούς τους καιρούς που η διαφημιστική δαπάνη έχει πέσει κατακόρυφα, λόγω δραματικής μείωσης της κατανάλωσης. Ήδη έχουν χαθεί χιλιάδες θέσεις εργασίας στον δημοσιογραφικό χώρο.
Ναι, θα αντιδράσουν κάποιοι, αλλά η Πόπη Τσαπανίδου (που γνωρίζω μόνο από τις εκπομπές της) αγνόησε τον υπάρχοντα Κώδικα Δεοντολογίας. Για να δούμε τι λέει αυτή η περίφημη παράγραφος: «Να μην επιδιώκει (ο δημοσιογράφος) και να μη δέχεται τη διαφημιστική χρήση του ονόματος, της φωνής και της εικόνας του, παρά μόνο για κοινωφελείς σκοπούς». Σωστά, δηλαδή, διεγράφη. Αν θέλει, όμως, να μην κατηγορηθεί το Πειθαρχικό για υποκρισία ή επιλεκτική εφαρμογή, ας καλέσει σήμερα σε απολογία, όχι μόνο μια λαμπερή τηλεπερσόνα, αλλά -αν τολμάει!- όλους τους συναδέλφους που χρησιμοποιούν στις εκπομπές τους καθημερινά το όνομα και τη φωνή τους για διαφημιστική χρήση. Διαφορετικά, ας καταργήσει αυτή την ανόητη δέσμευση. Άλλωστε, αν στ’ αλήθεια εφαρμόζονταν βασικά άρθρα του Κώδικα, θα άγγιζαν πολλά δημοσιογραφικά μπουμπούκια για πολύ πιο σοβαρές κατηγορίες.
Το κύρος του δημοσιογραφικού επαγγέλματος (αυτό το μεγαλόστομο «λειτούργημα» δεν το έχω καταλάβει…) δεν εξαρτάται από τη συμμετοχή κάποιου συναδέλφου σε μια καθαρή και νόμιμη εμπορική πράξη, που δεν έχει σχέση με τη δημοσιογραφική του δουλειά. Υπάρχουν κάποιες άλλες ιδιότητες, όπως επάρκεια, εντιμότητα, ευπρέπεια. Ας αναρωτηθούν ΕΣΗΕΑ και Πειθαρχικά αν τις υπερασπίζονται με συνέπεια και ύστερα ας συνεχίσουν τις διαγραφές…