Χρειάστηκε ν΄ αλλάξουν τη σκυτάλη τρεις γενιές για να μπορούμε ν΄ απολαμβάνουμε σήμερα τους καρπούς της πιο μακράς και σταθερής δημοκρατικής περιόδου στη νεότερη ιστορία της χώρας. Ήταν μια σκυταλοδρομία γεμάτη με ηρωικές πράξεις, αυθόρμητες εξεγέρσεις, ρομαντικές αυταπάτες κι απόλυτες βεβαιότητες. Μια σκληρή σκυταλοδρομία ιδεολογικών αντιπαραθέσεων και πολιτικών αγώνων, άλλοτε κερδισμένων και άλλοτε χαμένων. Τρέχοντας σε διαφορετικές συνθήκες, η κάθε γενιά δεν διήνυσε μόνο τη δική της διαδρομή αλλά, όταν παρέδιδε τη σκυτάλη, παρέμενε στον στίβο μπολιάζοντας την επόμενη με το πάθος της για τη δημοκρατία.

Η «γενιά του 1-1-4» έβαλε τα θεμέλια των μεγάλων δημοκρατικών κατακτήσεων. Την ώρα που το σκληρό μετεμφυλιακό καθεστώς πάσχιζε να διαφυλάξει με κάθε τρόπο τα λάφυρα των νικητών, μια ολόκληρη γενιά όρθωσε το ανάστημά της διεκδικώντας με θάρρος πολιτικά δικαιώματα και δημοκρατικές ελευθερίες. Κι όταν η χούντα των συνταγματαρχών κατέλαβε πραξικοπηματικά την εξουσία για να ανακόψει το δημοκρατικό κίνημα, ξεπήδησε η γενιά της αντίστασης κατά της δικτατορίας, η «γενιά του Πολυτεχνείου». Μια γενιά που πολιτικοποιήθηκε βίαια, σε συνθήκες παρανομίας, συνειδητοποιώντας μέσα από τους αγώνες της την αξία και τη δύναμη της δημοκρατίας.

 Διαβάστε τη συνέχεια στην athensvoice.gr