—του Γιώργου Τσακνιά—

Στις 2 Νοεμβρίου είναι η γιορτή των Αγίων Πάντων για την καθολική εκκλησία. Από την παραμονή της γιορτής, και κυρίως ανήμερα, οι Μεξικάνοι τιμούν εκείνους που έχουν φύγει· στολίζουν τους τάφους με λουλούδια, αφήνουν προσφορές, μαγειρεύουν, τρώνε, πίνουν, ανταλλάσσουν σκωπτικούς επικήδειους (οι ζωντανοί), τραγουδούν, χορεύουν. Τιμούν τους νεκρούς και ξορκίζουν τον θάνατο, εικονοποιώντας τον, δίνοντας στα πάντα (ακόμα και στα γλυκά τους) το σχήμα της νεκροκεφαλής, εξοικοιούμενοι με τον ανυπέρβλητο ανθρώπινο φόβο του αναπόφευκτου τέλους. Η καταγωγή της Ημέρας των Νεκρών  (Dia de los Muertos) είναι παγανιστική και συνδέθηκε με τον χριστιανισμό μετά την επικράτησή του — όπως συνέβη αντίστοιχα με τα δικά μας Ψυχοσάββατα, που εντάχθηκαν ημερολογιακά στον κύκλο Απόκριες-Πεντηκοστή-Πάσχα.

Η μεξικάνικη Ημέρα των Νεκρών έχει αποτυπωθεί στη λογοτεχνία από τον Malcolm Lowry (1909-1957), στο αριστουργηματικό ημι-αυτοβιογραφικό Under the volcano (Κάτω από το ηφαίστειο, 1947). Ο ήρωας του βιβλίου Geoffrey Firmin, ένας αλκοολικός Βρετανός πρόξενος στη μεξικάνικη κωμόπολη Quauhnahuac, περιφέρεται μεθυσμένος στους δρόμους την Ημέρα των Νεκρών, στις 2 Νοεμβρίου του 1938. Το 1984, o John Huston γύρισε την ομώνυμη ταινία, βασισμένη στο βιβλίο.

Η εμμονική, τοτεμικού χαρακτήρα, απεικόνιση του θανάτου κατά τη διάρκεια της Ημέρας των Νεκρών, έχει συνδεθεί με το έργο του σκιτσογράφου και γελοιογράφου Jose Guadalupe Posada (1851-1913)…

Διαβάστε τη συνέχεια στο dim/art