Ο Χάιντν,  θέλοντας να δείξει στο βασιλιά, που τον φιλοξενούσε και χρηματοδοτούσε την ορχήστρα του, πως και οι μουσικοί είναι  άνθρωποι  και χρειάζονται ανάπαυση,  κάποια στιγμή και  να δουν τις οικογένειές τους, συνέθεσε  ένα κονσέρτο, στο κλείσιμο του οποίου, οι μουσικοί, παίζουν ένα μικρό σόλο, σβήνουν το κερί στο αναλόγιο τους, παίρνουν την παρτιτούρα τους και φεύγουν από τη σκηνή, δηλώνοντας με αυτόν τον τρόπο, την κόπωση και την αντίρρηση τους,  να μην σταματάν ποτέ  να παίζουν.

Το κονσέρτο είναι καταπληκτικό.

Η εικόνα του χθεσινού Δημοτικού Συμβουλίου, όπου ο καθένας που μιλούσε, έπαιρνε τη παρτιτούρα του και έφευγε, οι τελευταίοι για να ξεθυμάνουν, τα είπαν στην μαμά τους, ήταν όντως κατάντια.

Εδώ δεν μετράνε ούτε σεβασμοί, προς τον απέναντι, ούτε εκκλήσεις για σοβαρότητα ή σοβαροφάνεια, ούτε τίποτε απολύτως. Μιλάμε για την έσχατη εικόνα, που μπορεί να αποκτήσει ο οποιοσδήποτε πολίτης,  για τη κατάντια του Δημοτικού Συμβουλίου, που διοικεί την πόλη μας….

Μα αφού είστε για τα πανηγύρια και τίποτε άλλο, τουλάχιστον κλείστε τη τηλεόραση. Κλείστε τη τηλεόραση, που σας εκθέτει με τρόπο ανεπανάληπτο.

Ακούω, ενθεν  κακείθεν,   διάφορες αιτιάσεις, για τη παράταξη που διοικεί το Δήμο, σήμερα και γιατί φτάσαμε ως εδώ.

Από την πρώτη στιγμή,  φάνηκε καθαρά, ότι κανέναν από αυτή την παράταξη, όπως τη συγκροτούσαν,  όπως τη λειτουργούσαν, δεν τον ενδιέφερε  ούτε η Αυτοδιοίκηση, ούτε η προοπτική να αναδειχτεί από την πόλη μας, ένα πραγματικό μοντέλο συμμετοχικής  Αυτοδιοίκησης.

Η παράταξη, αντί να απλωθεί στην πόλη και να καταλάβει το τι συμβαίνει, το γιατί βογκάει και πού χρειάζεται στήριξη η τοπική κοινωνία, συζητούσε τα κάθε φορά θέματα του Δ.Σ.  και παρά του  ότι, τους εξηγήθηκε πλειστάκις, ότι στο ΔΣ δεν αποφασίζουν οι παρατάξεις, αλλά αυτοί που εκλέγονται,   επέμειναν σε αυτήν, την ολέθρια για την δημοκρατική λειτουργία,  πρακτική.

Κι έτσι αυτή η πρωτοβουλία θα μείνει στην πόλη ως πρωτοβουλία των πέντε, έξι. Μάλιστα, είχαν πανηγυρίσει κάποια στιγμή, όταν πριν κάμποσο καιρό, είχαν κάνει μία σύσκεψη και μαζεύτηκαν, άκουσον –άκουσον, 200 άτομα, από ένα κοινό 300-400.000 πολιτών.  Μαζεύτηκαν να ακούσουν και να συζητήσουν, με την παράταξη που διοικεί την πόλη,  200 άτομα και  θεωρήθηκε θρίαμβος.

Και τώρα,  απέναντι στο  καλπονοθευτικό σύστημα, το  οποίο μόνον άρρωστα μυαλά μπορούσαν  να το σκεφτούν,  στην προσπάθειά τους να διασώσουν μερικές θεσούλες πανελλαδικά, σε δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια, για συριζαίους,  βγήκαν και μας είπαν  ότι θα κατέβουν  αγκαλιά με τον ΣΥΡΙΖΑ. Τον εμπνευστή αυτού του άθλιου νόμου και του ακόμη χειρότερου, δήθεν εκλογικού συστήματος,   που προσπαθεί, με κάθε τρόπο, να διαλύσει και καταρρακώσει,  την Αυτοδιοίκηση…  Αυτό είναι  το μοναδικό εργαλείο αντίστασης  και κατοχύρωσης της δημοκρατίας που απομένει στα χέρια των πολιτών, το ξέρουν και το υπονομεύουν όπως μπορούν…

Σιγά να μην το σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο και οι αρμόδιοι. Γιατί νομίζεις σκέφτονται  και αυτοί;;; Μια θεσούλα  για τον εαυτό τους  και γαία πυρί μειχθήτω.

Σήμερα με είπαν  ανώμαλο, όταν τους περιέγραψα ότι μέχρι τη μία, μιάμιση,  έβλεπα αυτό το μασκαραλίκι.

Είθε μέχρι τότε να μας  φωτίσει ο Θεός,  μπας και εξιλεωθούμε.

Επήλυδες  που νομίσατε, ότι η πόλη άρχισε να ζει, άμα τη εμφανίσει σας

Ο σπουδαίος  φίλος που χάσαμε ο Αντώνης Κοντογεωργίου δεν μπορείτε να φανταστείτε, το πόσα σημαντικά πρόσφερε σε αυτή την πόλη. Και είδαμε το ευχαριστώ σας.

ΝΤΡΟΠΗ !!!!!!!!!!!!!!