Δεν ξεχνώ ότι συμπληρώθηκαν 48 χρόνια από τότε που οι δυνάμεις του «Αττίλα» εισέβαλαν στην Κύπρο και ότι, από τότε, κατέχουν παράνομα το βόρειο τμήμα του νησιού, το 40% του εδάφους της ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας, ενός κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεν ξεχνώ ότι επί μισό σχεδόν αιώνα η Τουρκία αρνείται να σεβαστεί και να εφαρμόσει τα ψηφίσματα του ΟΗΕ εργαλειοποιώντας το Κυπριακό ζήτημα για τη διαρκή όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων και την εξυπηρέτηση των γαλάζιων επεκτατικών σχεδίων της.
Δεν ξεχνώ, ταυτόχρονα, την εγκληματική προδοσία της Κύπρου από τη χούντα των Ελλήνων συνταγματαρχών και τον πραξικοπηματία Σαμψών που ανέτρεψαν την συνταγματική νομιμότητα και έδωσαν στην ηγεσία της Τουρκίας την αφορμή της επέμβασης με το πρόσχημα της «εγγυήτριας» χώρας.
Δεν ξεχνώ ακόμα ότι οι Ελληνοκύπριοι, με την παρόρμηση του τότε Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου και την παθητική συναίνεση του τότε Έλληνα πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, καταψήφισαν το 2004 το «σχέδιο Ανάν» για την επίλυση του Κυπριακού με την επανένωση των δύο κοινοτήτων και την ένταξη ολόκληρης της Κύπρου στην Ενωμένη Ευρώπη.
Δεν ξεχνώ, τέλος ότι το 2017 στην Ελβετία ο Μουσταφά Ακιντζί, ο τελευταίος Τουρκοκύπριος ηγέτης που ενδιαφέρθηκε ουσιαστικά για την επίτευξη βιώσιμης λύσης ερχόμενος σε αντιπαράθεση με την τουρκική ηγεσία, παρουσίασε για πρώτη φορά ρεαλιστικούς εδαφικούς χάρτες και ότι ο Νίκος Αναστασιάδης αποχώρησε από τις συνομιλίες ματαιώνοντας κάθε πιθανότητα συμφωνίας.
Την Κυπριακή τραγωδία του ‘74, ακολούθησαν 48 χρόνια ατελέσφορων προσπαθειών και χαμένων ευκαιριών, που κάθε μια δυσκόλευε ακόμα περισσότερο την εξεύρεση λύσης και μεγάλωνε το αδιέξοδο. Σήμερα, η ηγεσία Ερντογάν μιλάει πλέον ανοιχτά για τη δημιουργία δύο ξεχωριστών κρατών, επιδιώκοντας επί της ουσίας να μετατρέψει τη βόρεια Κύπρο σε νομαρχία της Τουρκίας.
Στην κρίσιμη σημερινή συγκυρία, με τα αναθεωρητικά σχέδια του Πούτιν και του Ερντογάν να απειλούν ανοιχτά τις ισορροπίες στην περιοχή μας, οι Ελληνοκύπριοι πρέπει να αποφασίσουν καθαρά αν θέλουν να λυθεί το Κυπριακό με μια μορφή, χαλαρής έστω, επανένωσης των δύο κοινοτήτων και να συνοδεύσουν την απόφασή τους αυτή με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Η ντε φάκτο διχοτόμηση που επιδιώκει η Τουρκική ηγεσία είναι προ των πυλών.