Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές σήκωσαν το δικό τους βαρύ φορτίο στην άνιση μάχη κατά του κορωνοϊού. Κατάφεραν, σε μικρό χρονικό διάστημα, παρά τα λίγα - έως καθόλου ορισμένοι - μέσα που διέθεταν, να διασώσουν ένα μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας που τόσο ξαφνικά σταμάτησε. Κι αυτό, παράλληλα με τα χιλιάδες προβλήματα που είχαν, όπως και όλοι οι άλλοι πολίτες, να αντιμετωπίσουν στην καθημερινότητά τους. Δίκαιη η αναφορά που τους έγινε σε όλα σχεδόν τα εγκωμιαστικά μηνύματα που πέρασαν αυτό το διάστημα, δίκαιο και το χειροκρότημά μας.

Όσα μπράβο αξίζουν στους χιλιάδες εκπαιδευτικούς άλλη τόση κοινωνική αποδοκιμασία αξίζει στην συνδικαλιστική τους ηγεσία. Το ΔΣ της ΟΛΜΕ, εκπροσωπώντας δήθεν τα συμφέροντα του κλάδου κάνει, για μια ακόμα φορά, ότι μπορεί για ν΄αποδείξει πόσο απομονωμένο είναι από τους καθηγητές και την εκπαιδευτική κοινότητα. Κράτησε από την αρχή, με διάφορα προσχήματα, αρνητική στάση ακόμα και στο θέμα της τηλε-εκπαίδευσης, αδιαφορώντας για την συνέχιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας των μαθητών.

Το ίδιο και τώρα, η ΟΛΜΕ αντιδρά στο άνοιγμα των σχολείων, επικαλούμενη ακόμα και γνώμες λοιμωξιολόγων τους οποίους προφανώς η ίδια εμπιστεύεται περισσότερο από εκείνους που μας κράτησαν ζωντανούς τόσο καιρό. Καλεί τους καθηγητές να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο που διαθέτουν, συνδικαλιστικό ή προσωπικό - στάσεις εργασίας, αποχές, άδειες κανονικές ή ειδικού σκοπού - προκειμένου να εμποδίσουν το άνοιγμα των σχολείων. Την ώρα που η χώρα ξεπερνάει τον εαυτό της, εκσυγχρονίζοντας το βήμα της για να σταθεί όρθια, η συνδικαλιστική εκπροσώπηση των καθηγητών κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να εμποδίσει τη μεγάλη κοινή προσπάθεια.