Η συγκυρία δεν θα μπορούσε να είναι πιο ευνοϊκή. Στο διεθνές πεδίο ΗΠΑ και Ε.Ε., επιθυμούν λύση της διαμάχης της ΠΓΔΜ με την Ελλάδα και ανοίγουν το δρόμο για ένταξη στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στα Σκόπια βρίσκεται μια κυβέρνηση, που σε αντίθεση με τις προηγούμενες, δείχνει διατεθειμένη να προχωρήσει σε συμβιβαστική λύση με τη χώρα μας. Στην Ελλάδα από το 2008 είχε διαμορφωθεί μια εθνική γραμμή που μιλούσε για “σύνθετη ονομασία για όλες τις χρήσεις”. Η θέση αυτή είχε υποστηριχθεί από την κυβέρνηση της ΝΔ, ο σημερινός αρχηγός της ήταν από τους πιο ένθερμους θιασώτες της ως βουλευτής (άλλωστε ο πατέρας του, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης την υποστήριζε πάντα) ενώ είχε τη σύμφωνη γνώμη του ΠΑΣΟΚ και περιλαμβανόταν στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Άρα ευρύτατη πολιτική συναίνεση. Κι όμως!
Η ευρύτερη ευνοϊκή συγκυρία χάνεται στους λαβύρινθους των εσωτερικών μικροπολιτικών υπολογισμών. ‘Ενα ζήτημα που θάπρεπε να ενώνει τις πολιτικές δυνάμεις έχει μετατραπεί ξανά σε αντικείμενο κομματικού καυγά. Ο Αλ.Τσίπρας αντί να ζητήσει από την πρώτη στιγμή εθνική συνεννόηση και να προχωρήσει σε ειλικρινείς διαβουλεύσεις με την αντιπολίτευση, επεχείρησε να χρησιμοποιήσει το ζήτημα ως όπλο για να πλήξει τους αντιπάλους του, ιδιαίτερα τη ΝΔ. Ο Κυρ. Μητσοτάκης υποκύπτοντας στις πιέσεις και φοβούμενος την εμφάνιση νέου κόμματος στα δεξιά του, αποφάσισε να σκληρύνει τη στάση του και τα στελέχη του πρωταγωνιστούν στα συλλαλητήρια, αμφισβητώντας αυτό που αποτελούσε πάγια θέση τα τελευταία χρόνια.
Την ίδια στιγμή, ο υπουργός Άμυνας και οι βουλευτές των ΑΝΕΛ τάσσονται κατά της λύσης την οποία διαπραγματεύεται η κυβέρνηση στην οποία μετέχουν και διαδηλώνουν στις πλατείες κατά της “προδοτικής στάσης εκείνων που θέλουν να εκχωρήσουν το όνομα” προκειμένου να συγκρατήσουν ό,τι έχει απομείνει από την εκλογική τους βάση. Για να γίνουν ακόμη πιο περίπλοκα τα πράγματα, στο παζλ εμπλέκεται και η Εκκλησία και οι πλατείες γεμίζουν ξανά ζητώντας να μην δοθεί καμιά λύση στην οποία θα περιλαμβάνεται ο όρος Μακεδονία στην ονομασία της γειτονικής χώρας. Την ίδια στιγμή οι μετρήσεις δείχνουν ότι αυτή την άποψη ασπάζεται το 64% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.
Αντί λοιπόν να εκμεταλλευθούμε τις ευνοϊκές συνθήκες και να προχωρήσουμε σε λύση έχουμε βρει ξανά ευκαιρία διχασμού. “Μακεδονομάχοι” από τη μια “ενδοτικοί” από την άλλη. Οι λίγες ψύχραιμες φωνές από το Ποτάμι και το Κίνημα Αλλαγής, χάνονται μέσα στον ορυμαγδό.
Ο κ.Τσίπρας έχει δείξει ότι βάζει πάνω απ΄όλα την παραμονή του στην εξουσία και την πολιτική του επιβίωση. Βλέποντας λοιπόν το κλίμα που διαμορφώνεται και το πολιτικό κόστος που θα αναλάβει σε περίπτωση λύσης, παράλληλα με τον κίνδυνο ρήξης με τους ΑΝΕΛ, είναι πολύ πιθανόν να επιρρίψει τις ευθύνες για τη μη λύση στην πλευρά της ΠΓΔΜ και να παραπέμψει το ζήτημα στις ελληνικές καλένδες. Μια μεγάλη ευκαιρία υπάρχει κίνδυνος να χαθεί.
Τα 25 χρόνια που μεσολάβησαν από το 1992 φαίνεται να μη μας έχουν διδάξει τίποτα. Ο όρος Μακεδονία μονοπωλείται διεθνώς από τη γειτονική χώρα, αφού οι περισσότερες χώρες του πλανήτη (ανάμεσά τους οι πιο ισχυρές όπως οι ΗΠΑ και η Κίνα) έχουν αναγνωρίσει την ΠΓΔΜ ως Δημοκρατία της Μακεδονίας. Η Ελλάδα αντί να προχωρήσει σε λύση που θα της επιτρέψει να διαδραματίσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της στην περιοχή, κρύβει το κεφάλι της στην άμμο και λέει ότι “δεν με νοιάζει τι κάνει ο υπόλοιπος κόσμος αφού δεν της αναγνωρίζω εγώ τη χρήση της λέξης Μακεδονία”.
Όπως ακριβώς και με την οικονομική κρίση, η πλειοψηφία του πολιτικού συστήματος διαχειρίζεται κι αυτό το ζήτημα με μικροκομματικούς όρους. Η Ελλάδα βολοδέρνει στην κρίση επί 9 χρόνια, όταν όλοι οι υπόλοιποι βγήκαν από αυτή σε 2-3, κυρίως λόγω έλλειψης συνεννόησης μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων ακόμη και για τα στοιχειώδη. Τώρα θα αλλάξουμε μυαλά;
thetoc.gr