Δεν είναι τα πάντα ρατσισμός

Παύλος Αθανασόπουλος 11 Αυγ 2012

Η άγρια και βάρβαρη κακοποίηση της νεαρής κοπέλας στην Πάρο από τον Πακιστανό, γέννησε δύο ειδών παράλογες αντιδράσεις.

Ορισμένοι, με ροπή στο ρατσισμό, θεώρησαν ότι το έγκλημα οφείλεται στην εθνικότητα του δράστη και ότι τέτοιου είδους εγκλήματα οφείλονται στην ύπαρξη αλλοδαπών μεταναστών. Θέλησαν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι κάθε Πακιστανός ή και κάθε μετανάστης, είναι δυνάμει βιαστής και εγκληματίας. Μερικοί μάλιστα το θεωρητικοποίησαν, προβάλλοντας τη θεωρία ότι οι Πακιστανοί είναι επιρρεπείς σε βιασμούς, λόγω της περιφρόνησης που δείχνει η μουσουλμανική θρησκεία στις γυναίκες. Λες και δεν γίνονται καθημερινά δεκάδες βιασμοί από ανθρώπους άλλων θρησκειών και εθνικοτήτων. Πρόσφατο παράδειγμα, ο βιασμός βρετανίδας τουρίστριας από δύο ομοεθνείς της. Άλλοι πάλι, επαγγελματίες αντιρατσιστές, προσπάθησαν με έναν παράλογα ενοχικό τρόπο να υποβαθμίσουν το γεγονός. Δεν ασχολήθηκαν με αυτό, αλλά προσπάθησαν να μας θυμίσουν όλους τους βιασμούς που έγιναν από Έλληνες, από γενέσεως ελληνικού κράτους, λες και έτσι θα ελάφρυναν τη θέση του δράστη. Έδειξαν, δυστυχώς, να μην τους απασχολεί και τόσο το δράμα της κοπέλας και της οικογένειάς της, αλλά το πως δεν θα θιγεί ένας αφηρημένος και μεταφυσικός αντιρατσισμός.

Όλα αυτά είναι ενδεικτικά ενός τρόπου σκέψης και ενός μοντέλου δημόσιου διαλόγου που κυριαρχεί στη χώρα μας. Καθένας θεωρεί τα ιδεοληπτικά στερεότυπά του ανώτερα από την πραγματικότητα και ότι η πραγματικότητα οφείλει να υποτάσσεται σε αυτά.

Το μεταναστευτικό είναι πρόβλημα αντοχών της χώρας, της οικονομίας και της κοινωνίας. Δεν έχει σχέση με το αν οι μετανάστες είναι καλοί ή κακοί ανθρωποι, με θεωρίες για ανώτερους και κατώτερους λαούς και πολιτισμους, με ρατσιστικά ιδεολογήματα για την καθαρότητα της ελληνικής φυλής. Και με αυτό το κριτήριο πρέπει να κρίνονται οι επιχειρήσεις κατά των παράνομων μεταναστών. Πέρα βέβαια από τη γελοία ονομασία τους ως «Ξένιος Ζευς».

Κάθε χώρα έχει γεωγραφικά, πληθυσμιακά, οικονομικά και κοινωνικά, να όριο ως προς τον αριθμό των μεταναστών που μπορεί να δεχθεί. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την Ελλάδα, που περνά τη μεγαλύτερη και τραγικότερη κρίση της από τον πόλεμο. Αν δεν σταματήσουν οι ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές, η χώρα θα διαλυθεί πλήρως, ενώ θα κάνει επέλαση η ναζιστική ρατσιστική ακροδεξιά. Χαρακτηρίζοντας κανείς ρατσιστικές αυτές τις επιχειρήσεις, δείχνει να αγνοεί το νόημα των λέξεων.

Ρατσισμός, είναι οι διακρίσεις με βάση τη φυλή, τη θρησκεία, την εθνικότητα, το φύλο, τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Δεν είναι να προσπαθείς με σεβασμό στο σύνταγμα και τους νόμους να προστατεύσεις τα σύνορα και τις κοινωνικές ισορροπίες της χώρας σου. Δεν είναι σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα να πασχίζεις για τη συντήρηση της εξαθλίωσης στο κέντρο της Αθήνας και σε άλλες περιοχές της χώρας, των σχέσεων απάνθρωπης εκμετάλλευσης, της εγκληματικότητας, των υγειονομικών βομβών.

Οι νόμιμοι μετανάστες πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους Έλληνες. Η χώρα, δυστυχώς, στην κατάσταση που έχει περιέλθει δεν μπορεί να νομιμοποιήσει άλλους. Η συντήρηση της παθογένειας της παράνομης μετανάστευσης, μόνο τη Χρυσή Αυγή ευνοεί. Η κυβέρνηση λοιπόν πρέπει να πάρει τα μέτρα εκείνα με τα οποία θα αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά αυτό το εκρηκτικό πρόβλημα.