Αύριο 3 Ιουνίου η ΑΔΕΔΥ καλεί τους δημόσιους υπάλληλους σε απεργία.
Ο μακρύς κατάλογος των αιτημάτων δεν είναι ικανός να κρύψει τη μία και μοναδική έγνοια των συνδικαλιστών της ΑΔΕΔΥ.
Η μοναδική τους αντίθεση στο νομοσχέδιο είναι η αυστηροποίηση των όρων νομιμοποίησης των απεργιών.
Τίποτα άλλο δεν τους απασχολεί.
Μία συνδικαλιστική φάρα που επί δεκαετίες δημιουργεί καθημερινό έμφραγμα στην κυκλοφορία και στην εμπορική δραστηριότητα της πρωτεύουσας και έχει μέχρι σήμερα προκαλέσει ανυπολόγιστη ζημιά σε εμπόρους, επαγγελματίες και εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, αγωνίζεται για το «δικαίωμά της» να συνεχίσει νόμιμα την πολύπλευρη δολιοφθορά ολόκληρης της χώρας.
Η ΑΔΕΔΥ καλεί αύριο 3 Ιουνίου, κρατικούς υπαλλήλους που επί 35 τουλάχιστον χρόνια απολαμβάνουν χυδαία εργασιακά και μισθολογικά προνόμια χωρίς, παράλληλα, να αξιολογείται καμία απολύτως πλευρά της προσωπικής καταλληλότητάς τους, να διαδηλώσουν «κατά του νέου εργασιακού μεσαίωνα που επιχειρεί να επιβάλλει η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση, βάζοντας ταφόπλακα σε κατακτήσεις αιώνων»!
Έτσι δήλωσαν ο κος Τσίπρας και ο Κος Κουτσούμπας οι δύο αντιπροσωπευτικότεροι πολιτικοί αγαπητικοί των Ελλήνων εργαζομένων.
Πιο υποκριτής πεθαίνεις.
*Το 1980 η διαφορά του μέσου μισθού και της μέσης σύνταξης ιδιωτικού και δημόσιου τομέα ήταν ασήμαντη.
*Το 2010 (έτος κρατικής χρεοκοπίας) η διαφορά αυτή αυξανόμενη χρόνο με το χρόνο είχε φτάσει να είναι πάνω από 35% υπέρ των δημοσίων υπαλλήλων.
*Σήμερα, η μισθολογική και η συνταξιοδοτική ψαλίδα μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα παραμένει, μετά τις εκατέρωθεν περικοπές, στα ίδια επίπεδα αν δεν έχει αυξηθεί κι άλλο!
Η τεράστια αυτή ψαλίδα πληρωνόταν και πληρώνεται διαρκώς με κρατικά δανεικά από όλες τις κυβερνήσεις. Δανεικά που έχουν την μερίδα του λέοντος στην κρατική χρεοκοπία, τις συνέπειες της οποίας πλήρωσαν περισσότερο επιχειρήσεις και εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα.
Το όργιο πελατειακής σχέσης κομμάτων-συνδικαλιστών του δημοσίου, κατέφαγε επί τέσσερις δεκαετίες τεράστιο μέρος αναπτυξιακών δυνατοτήτων που έδινε ο πακτωλός προσφοράς φτηνού χρήματος, μετατρέποντάς τις σε εισαγόμενη κατανάλωση, που οι ίδιοι την βάφτιζαν ανάπτυξη.
Παράλληλα με το κλείσιμο μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων δημιουργήθηκε ένας ακόμα στρατός από προνομιούχους ημι-εργαζόμενους σε μόνιμα υπερζημιογόνες «κοινωνικοποιημένες επιχειρήσεις» στο όνομα του κοινωνικού κράτους και της καταπολέμησης της ανεργίας.
Είμαστε η χώρα που από το 1981 οργανώνει και επεκτείνει ένα δήθεν κοινωνικό κράτος πάνω σε αντικοινωνική και δημοσιονομικά μη βιώσιμη βάση.
Η ΛΑΡΚΟ είναι η απόλυτα εξοργιστική απόδειξη.
Διαβάστε και θαυμάστε:
https://www.protagon.gr/themata/larko-i-etaireia-fantasma-me-tous-1-200-ergazomenous-44341938535
Είμαστε η χώρα που οι συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ κατέβαζαν όποτε γουστάρανε τους διακόπτες, οι συνδικαλιστές της ΠΟΣΠΕΡΤ απεργούσαν όποτε υπήρχαν σημαντικά γεγονότα και οι συνδικαλιστές της ΠΟΕ/ΟΤΑ περίμεναν πως και πως τα Χριστούγεννα και τους καλοκαιρινούς καύσωνες για να κηρύξουν απεργίες διαρκείας.
Έτσι φτάσαμε μέχρι την εκδήλωση της φονικής πανδημίας.
Η χώρα μας-όπως και κάθε χώρα- πέρασε από τις συμπληγάδες της που, χωρίς ακόμα να έχει τελειώσει, συσσώρευσε νέα μεγάλα οικονομικά προβλήματα σε επιχειρήσεις και εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, ενώ κανένας μισθοδοτούμενος από το Δημόσιο δεν έχασε το ίδιο διάστημα ένα ευρώ.
Για μία ακόμα φορά ο ιδιωτικός τομέας πληρώνει την πολιτική ασυλία των δημοσίων υπαλλήλων, πράγμα που είναι φανερό ότι κινδυνεύει να εξελιχθεί σε διασπάθιση πόρων και του Ταμείου Ανάκαμψης.
Πρόκειται για έναν ακόμα σοσιαλισμό (όπως όλοι οι σοσιαλισμοί) των εκλεκτών.
Στο πλαίσιο αυτό η ΑΔΕΔΥ καλεί σε απεργία αύριο 3 Ιουνίου!
Μην ξεχνάτε ότι η προηγούμενη απεργία της ΑΔΕΔΥ ήταν πριν μερικές ημέρες, όταν απέργησαν οι εργαζόμενοι του ΕΦΚΑ επειδή ο Υπουργός κος Χατζηδάκης νομοθέτησε την δυνατότητα δικηγόρων να διεκπεραιώνουν την προκαταρκτική εργασία για την συντόμευση της απονομής προσωρινών συντάξεων!
Δεν πρόκειται πια για πρόκληση αλλά για ύβρι.
Μονίμως άεργοι κρατικοί συνδικαλιστές σε συνεργασία με επαγγελματίες απεργούς του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ θα κλείσουν και πάλι αύριο το κέντρο της Αθήνας για να «περιφρουρήσουν το ιερό δικαίωμα» να μαζεύονται τρείς κι ο κούκος και να κηρύσσουν όποτε γουστάρουν απεργίες.
Και ενώ οι δημόσιοι υπάλληλοι που θα πάρουν μέρος στο κλείσιμο του κέντρου θα είναι ελάχιστοι, ολόκληρο σχεδόν το δημόσιο θα ερημώσει, καθώς ορδές σιωπηλώς αγωνιζόμενων θα ξεχυθούν για απεργιακούς τσιπουρομεζέδες σε περιώνυμα στέκια του κέντρου και δροσερά στέκια των προαστίων.
Αυτά συμβαίνουν εδώ και δεκαετίες αντικοινωνικών και καταχρηστικών απεργιών της δημοσιοϋπαλληλίας που η «ανάλγητη νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση» επιχειρεί δειλά και άτολμα να συμμαζέψει με το νομοσχέδιο.
Από τις 4 Ιουνίου ο συνδικαλιστικός υπόκοσμος της ΑΔΕΔΥ θα συνεχίσει να πουλάει μαζί με τους νεοσταλινικούς «προστάτες» το ίδιο «αγαπητηλίκι» στους εργαζόμενους.
Υπάρχουν και συνώνυμα των δύο αυτών λέξεων που παραπέμπουν σε ένα άλλο κομμάτι του υποκόσμου. Αυτό που κλέβει δολοφονώντας, που εμπορεύεται ανθρώπους, ναρκωτικά, όπλα και συμβόλαια θανάτου και προς το παρόν τουλάχιστον δεν κλείνει όποτε γουστάρει το κέντρο και δεν αναγκάζει τον ιδιωτικό τομέα να πληρώνει τους τόκους διαβίωσής του!