Δεν είναι απλή ανάμνηση

Μιχάλης Τριανταφυλλίδης 30 Νοε 2013

Είναι φορές που αναλογίζεσαι, τι έγινε λάθος και από κει κι ύστερα, στραβώσαμε και πάντα λάθος πάμε.

Διαβάζοντας για την χθεσινή ψηφοφορία στη Βουλή και για τις βοήθειες που θα δίνονται στους φοιτητές, για μαθήματα και δουλειές που έπρεπε να έχουν γίνει, ωσάν να είχαν γίνει, δαγκώνεσαι.

1974-1975, πέρναγες δεν πέρναγες τα μαθήματα, με το τότε σύστημα, δεν έχανες χρονιά αλλά την «κατοχύρωνες» και πήγαινες στην επόμενη. Το ότι δεν είχες χαμπάρι, κανέναν δεν ενδιέφερε, κυρίως δε τους συνδικαλιστές και τους φοιτητοπατέρες καθηγητές της εποχής…

Πήγαν να το κάνουν και για την χρονιά ΄75-΄76 και τότε έγινε αυτό που κανείς δεν θα φανταζόταν ότι υπήρχαν πιθανότητες να γίνει, κάπως ανάλογα.

Η ΔΗΣΥΚ της ΝΟΕ, κατέβηκε με δύο προτάσεις στη συνέλευση, πλειοψηφούσα και μειοψηφούσα. Ομιλούμε, για να μην μπερδευόμαστε, για Οκτώβριο, Νοέμβριο του΄75. Όταν η επαναστατικότητα και η επιθετικότητα βρίσκονταν στα επουράνια…

Θυμάμαι τον Χρυσάφη Ιορδάνογλου, με τα σαραντακάτι του κιλά, με θάρρος και παρρησία να υπερασπίζεται την μειοψηφούσα άποψη, δυστυχώς, πως αυτές οι χυδαιότητες θα έπρεπε να σταματήσουν και να κοπούν μαχαίρι. Και ήταν μειοψηφούσα γιατί μας διέτρεχε όλους η τρέλα της δήθεν φιλόστοργης και επαναστατικής, τρομάρα μας, πολιτικής. Δεν μπορούσαμε να φανταστούμε τι ερχόταν ως λαίλαπα στο πανεπιστήμιο…

Μόνος, απέναντι σε 600-70 άτομα, τα περισσότερα από φοιτητές από πολύ παλιά χρόνια, που ήθελαν να κατοχυρωθεί η χρονιά και να υπάρχει μεταφερόμενο τού μεταφερόμενου, που μεταφέρεται και ξανά μεταφέρεται και δεν τελειώνει ποτέ. Στο αμφιθέατρο της Φιλοσοφικής, διότι εμείς δεν είχαμε δικό μας ακόμη, να δίνει τη μάχη…

Ήταν από τις πραγματικά ευτυχείς στιγμές του φοιτητικού κινήματος. Εκεί όντως πείστηκα από τον νηφάλιο Χρυσάφη, που εξακολουθεί και σήμερα να έχει το πιο καθαρό μυαλό απ? όλους μας εκείνης της γενιάς και τις πιο ξεκάθαρες απόψεις, συμφωνείς ή διαφωνείς μαζί του.

Και για να συνεννοούμαστε, ψήφισα για την κατάργηση των προνομίων και έχασα χρονιά. Ήταν τόση η δυσκολία να πείσεις πως αδίδακτος και άρα ανερμάτιστος, δεν μπορείς να περνάς τα χρόνια, δήθεν επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι. Δεν σας λέω τι ψήφισαν βέβαια ετούτοι που χθες ψήφισαν τα «φιλοφοιτητικά» μετρά και ήταν πάρα πολλοί απ? τους γνωστούς και μη εξαιρετέους…

Είμαι όμως απολύτως βέβαιος ότι δεν κατάλαβαν απολύτως τίποτε, τριάντα οχτώ χρόνια τώρα….

Το δείχνουν εξάλλου σε κάθε ευκαιρία.