αναδημοσίευση από το Facebook

Αγαπητή Αγγελική, είμαι και εγώ ένας από αυτούς που σαράντα χρόνια τώρα στον χώρο της ανανεωτικής αριστεράς, σ’ όλες τις εκδοχές και τους συνδυασμούς της, το πιο πιθανό είναι να ψηφίσω στις επόμενες εκλογές Μητσοτάκη.

Απλώς θέλω να σε ενημερώσω ότι δεν είμαι ΑντιΣύριζα. Δεν αντλώ ταυτότητα από την αντίθεσή μου με κάποιους που δεν έχουν ταυτότητα, ή που αλλάζουν ανά φεγγάρι.

Θεωρώ πολύ επικίνδυνο, να λες όσους θεωρούν «Ότι η πρώτη φορά Αριστερά» δεν τα πήγε από «τόσο καλά» έως»και απαράδεχτα», ότι είναι ΑντιΣύριζα. Ο ΑντιΣυρισμός, σε τελευταία ανάλυση, ως προπαγάνδα υπέρ του Σύριζα μπορεί να εκληφθεί, αν όχι «τρομοκρατία».

Δεν είναι ΑντιΣύριζα, όσοι ήλπιζαν ότι «η πρώτη φορά Αριστερά» θα ανοιγόταν στην κοινωνία, πως δεν θα ταμπουρωνόταν στα ολίγιστα αλλά πιστά κομματικά του στελέχη, όσοι πιστεύαν στην αξιοκρατία και δοκιμάσαν την μετριοκρατία, όταν η άλλου τύπου ανάπτυξη και ανάδειξη της υγιούς μικρής επιχειρηματικότητας, θα αντιμετωπίζετο με τον αντίλογο των επιδομάτων και των νέων τζακιών.

Απλως να ξέρεις ότι από δω και πέρα το θέμα μας είναι η Ελλάδα της Δημιουργίας, όλων των ανθρώπων που θέλουν να κτίσουν με όρους αξίας, κινδύνου, ρίσκου και τόλμης.

Δεν είμαστε σίγουροι ότι ο Μητσοτάκης θα είναι ο ικανότερος, αυτό όμως που είναι σίγουρο, είναι ότι θα απελευθερωθούν οικονομικές, παραγωγικές και κοινωνικές δυνάμεις που τώρα απλώς χαρακτηρίζονται ως ΑντιΣύριζα. Και αυτές οι δυνάμεις έχουν να προσφέρουν περισσότερα. Κοντός ψαλμός Αλληλούια.

Αλλά προς Θεού όσοι ελπίζουν σε μια άλλη Ελλάδα δεν είναι ΑντιΣύριζα, απλώς έχουν αποφασίσει να δοκιμάσουν κάτι άλλο-παρ’ όλους τους κινδύνους. Και επιτέλους τα «Αντί», Αντιμνημόνια, ΑντιΣύριζα, δεν περνάνε πια αυτά. Οι πολώσεις αυτού του είδους αφορούν τους σανοφάγους, για όλους τους άλλους ας αρκεστούμε στις φρέσκες ιδέες, στα σχέδια και στις ελπίδες για το μέλλον.

Μέχρι σήμερα, σπάνια τοποθετούμαι πολιτικά στα κοινωνικά δίκτυα…αλλά σήμερα ένιωσα κάτι σαν μια απειλή…και ξέδωσα.