Την περασμένη Τρίτη η διοίκηση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς κλήθηκε, μετά και από δικό της αίτημα, στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, για να την ενημερώσει για το έργο της. Αυτή η αναγκαία για όλες τις ανεξάρτητες αρχές δημοκρατική άσκηση μάς έδωσε την ευκαιρία να εξηγήσουμε, να διευκρινίσουμε και να απαντήσουμε. Θεωρώ ότι θα ήταν χρήσιμο να μοιραστώ με τους αναγνώστες ορισμένα σημαντικά στοιχεία.
Το πρώτο, που έχει σχέση με την εν γένει δράση της Επιτροπής τα τελευταία τρία χρόνια, είναι ότι σε εποχή βαθιάς κρίσης της ελληνικής οικονομίας, άρα και της χρηματαγοράς, δεν υπήρξαν ούτε μεγάλα χρηματιστηριακά σκάνδαλα (θυμίζω ότι το εντελώς αντίθετο συνέβη στην υπόλοιπη Ευρώπη και στην Αμερική κατά την τριετία αυτή), ούτε χρεοκοπίες χρηματιστηριακών εταιρειών. Φυσικά, η αγορά δυσκολεύεται μέσα στην κρίση, αλλά τόσο οι χρηματιστηριακές όσο και οι εισηγμένες εταιρείες συμπεριφέρθηκαν, σε γενικές γραμμές, με τρόπο που τιμά και τις ίδιες και τον επόπτη τους -και αυτό οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, πιστεύω, στην έμφαση που δίνεται στην προληπτική εποπτεία. Δεύτερο κρίσιμο γεγονός, η ενδυνάμωση του ρόλου της Επιτροπής ως «συμβούλου» του κράτους: προτάσεις, με ευτυχή νομοθετική κατάληξη, για νέα επενδυτικά εργαλεία, ενσωμάτωση κοινοτικών Οδηγιών, σχέδια νόμου για εταιρική διακυβέρνηση και Συνεγγυητικό.
Στην ίδια κατηγορία βάζω και τις απόψεις που εκθέσαμε σχετικά με τον φόρο υπεραξίες στις μετοχές, απόψεις που μπορεί, όπως επανέλαβα στη Βουλή, να μην εισακούστηκαν στο σύνολό τους, συνέβαλαν όμως σε βελτίωση των διατάξεων -και το θέμα δεν έχει κλείσει, αφού η ηγεσία του υπουργείου Οικονομίας είναι πάντα ανοικτή στον διάλογο για περαιτέρω βελτιώσεις. Το τρίτο θέμα έχει να κάνει με την πρωτόγνωρη διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών: ο ρόλος της Επιτροπής αφορούσε την εγγύηση της ορθότητας και πληρότητας ενημέρωσης του επενδυτικού κοινού και θα μου επιτραπεί να πιστεύω ότι εκπληρώθηκε ικανοποιητικά. Σημαντική, τέλος, θεωρώ την έντονη διεθνή δραστηριοποίηση της Επιτροπής, τόσο στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής Αρχής Κεφαλαιαγορών (ΕΣΜΑ), όσο και κατά την εκτυλισσόμενη ελληνική προεδρία, στην οποία έχουν ήδη «κλείσει» σημαντικά νομοθετικά κείμενα (MIFID, MAD, CSDR, UCITSIV). Η κρίση για το έργο δεν ανήκει, φυσικά, σε εμάς. Η έκθεση των γεγονότων θεωρώ, όμως, ότι είναι καθήκον μας.