Μία μόλις ημέρα μετά τις εκλογές, η αίσθηση που έχω ακούγοντας χθές τον Αλέξη Τσίπρα και τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, είναι πως θα δούμε σε επανάληψη το προεκλογικό έργο τους. Κάποιοι θα παίζουν τον καλό αστυνόμο και κάποιοι τον κακό. Εκλογικά τους βγήκε. Άλλοι μοίραζαν λεφτά, άλλοι τους μάζευαν, άλλοι έταζαν δραχμή, άλλοι ορκίζονταν στο ευρώ, κάποιοι τους διέψευδαν και με αυτό τον πολτό απόψεων έπεισαν ένα μέρος του εκλογικού σώματος.
Χθες το μεσημέρι ο Τσίπρας είπε στον Σαμαρά το όχι που όλοι γνωρίζαμε. Πρόσθεσε ωστόσο ότι πρέπει να σχηματισθεί αμέσως(!) κυβέρνηση(αλλά χωρίς αυτόν),διότι η χώρα δεν αντέχει…μπλα…μπλα…και ότι το κόμμα του θα ασκήσει «υπεύθυνη αντιπολίτευση». Το πόσο υπεύθυνη ανέλαβε να το εξηγήσει –ποιος άλλος;- ο Λαφαζάνης. Πριν καν υπάρξει απόφαση για τη δημιουργία κυβέρνησης έσπευσε δύο ώρες μετά τις δηλώσεις Τσίπρα, να αφορίσει(9,84 FM, Άρης Τόλιος) με τη βεβαιότητα που διαθέτει κάθε ανεύθυνος: «Αυτή η κυβέρνηση που θα δημιουργηθεί δεν θα προσφέρει τίποτα στον τόπο…» , υπονοώντας ότι αφού οι ΄Ελληνες δεν τους έδωσαν την εξουσία, η χώρα θα πάει κατά διαβόλου. Για να εμπεδώσουμε καλύτερα την «υπεύθυνη στάση» κατά τον Τσίπρα, ο Λαφαζάνης αποκάλεσε την προσπάθεια που κάνουν Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ «συναινετική σούπα» και «σαλάτα της κακιάς ώρας». Καταλάβαμε έτσι τι σημαίνει σοβαρή πολιτική σκέψη μίας τάσης της «υπεύθυνης» αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Μετά τη σούπα και τη σαλάτα ήρθε το απαραίτητο κερασάκι με την κλασική επίθεση σε όλα τα ΜΜΕ, για διαστρέβλωση, συκοφαντίες και τα λοιπά γνωστά. Αλλά σε αυτό το σημείο θα συμφωνήσω με τον Λαφαζάνη και έφτασε η ώρα να καταθέσω την προσωπική μου μαρτυρία: Ήταν ένα βροχερό ανοιξιάτικο βράδυ τότε που μαζευτήκαμε από όλη την Ελλάδα εκπρόσωποι των ΜΜΕ με στόχο να πλήξουμε τον ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως ένα από τα ικανότερα στελέχη του, τον Παναγιώτη Λαφαζάνη. Μετά από πολλές συζητήσεις έγινε αποδεκτή ,το ομολογώ, η πιο ανήθικη πρόταση: Να γράψουμε και να μεταδώσουμε όλοι μαζί ότι ο Λαφαζάνης δήλωσε ότι επιθυμεί την επιστροφή στη δραχμή! Ξεκινήσαμε, λοιπόν, αυτή την εκστρατεία και το συκοφαντημένο στέλεχος της Κουμουνδούρου σε μία επίδειξη ανωτερότητας δεν καταδέχθηκε ούτε να το διαψεύσει.
Πέρα από τα αστεία, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν θα κάνει υπεύθυνη αντιπολίτευση, αλλά θα είναι ένας μόνιμος παραγωγός προβλημάτων μέσα και έξω από τη Βουλή. Μπορεί να αντιμετωπισθεί αυτή η πάγια υπονομευτική τακτική στην οποία προσχώρησε χθες και ο Καμμένος; Νομίζω ναι, αλλά υπό προϋποθέσεις: Να δημιουργηθεί μία ισχυρή κυβερνητική ομάδα, μακριά από μικροκομματικές σκοπιμότητες. Να γίνουν α μ έ σ ω ς λίγες έστω μεταρρυθμίσεις και να βοηθηθούν οι ανήμποροι. Να αναταχθεί ο διαλυμένος κρατικός μηχανισμός και να πεταχτούν σαν την τρίχα από το ζυμάρι όσοι μποϋκοτάρουν αυτό το έργο. Να συνδράμουν τις αμέσως επόμενες ημέρες οι θεσμικοί παράγοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δίνοντας ανάσες στην ελληνική οικονομία.
Δύσκολος δρόμος, συμφωνώ. Αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να κατεβούν από τα κεραμίδια οι Λαφαζάνηδες και οι Καμμένοι. Για να επιβιώσουμε δηλαδή.