H μεθοδευμένη υποχρηματοδότηση των ελληνικών ΑΕΙ και η υπονόμευση του θεμιτού ανταγωνισμού τους. 

Η εκπαίδευση, ακόμη και στο ανώτερο επίπεδο της είναι ανθρώπινο δικαίωμα, που στη σύγχρονη Δημοκρατική μας κοινωνία πρέπει να διασφαλίζεται για τους πολίτες.

Έτσι θα προστατεύσουμε και θα ενισχύσουμε τη δυνατότητα της κοινωνικής ανέλιξης και ταξικής κινητικότητας...

Όλοι οι πολίτες μιας χώρας και προφανώς οι νέοι της, πρέπει να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση, όπως μπορούν να χρησιμοποιήσουν κάθε "δημόσιο" αγαθό στη κοινωνία μας.

Αυτό το "αγαθό" της εκπαίδευσης όμως, σε κάθε γνωστικό πεδίο, πρέπει να είναι αξιολογημένο για την ποιότητα του και ανταγωνιστικό σε διεθνές περιβάλλον.

Είναι προφανές ότι για την οργάνωση και λειτουργία αυτών των δομών εκπαίδευσης απαιτούνται προϋπολογισμοί δαπανών από το κράτος, που θα είναι υπόλογο για την τεκμηρίωση τους, έναντι των φορολογούμενων πολιτών.

Αυτό το δημόσιο λοιπόν αγαθό πρέπει να "παρέχεται" από το κράτος...

Δεν είναι υποχρεωτικό όμως να "παράγεται" από δομές κρατικές...

Πιστεύω στην συνύπαρξη Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα, σε ένα πλαίσιο ισότιμου ανταγωνισμού...

Με τους ίδιους όρους "ρύθμισης" και λειτουργίας...

Με τους ίδιους κανόνες και πλαίσιο...

Με την ίδια διαδικασία αξιολόγησης από την σχετική Δομή αξιολόγησης (ΕΘΑΑΕ) των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Δημόσιων, Ιδιωτικών, Ιδρυματικών...

Και την ίδια χρηματοδότηση, ανά πτυχίο ή πιστοποιητικό εκπαίδευσης...

Συγκρινόμενη με το μέσο ευρωπαϊκό επίπεδο ώστε να αντιμετωπιστεί η σημερινή μεθοδευμένη υποχρηματοδότηση των ελληνικών ΑΕΙ... Έχουμε υποστηρίξει, με βάση έγκυρα στατιστικά δημόσια δεδομένα, ότι τα ελληνικά δημόσια ΑΕΙ είναι μακράν τα πιο υποχρηματοδοτημένα στην Ευρώπη, με τη χώρα μας να δαπανά μόλις 2.360 ευρώ ανά φοιτητή, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 11.700.

Εάν τα Ιδρυματικά ή ιδιωτικά αυτά πανεπιστήμια θέλουν να προσφέρουν εκπαίδευση, με αυτούς τους όρους είναι καλοδεχούμενα...

Θα ανταγωνιστούν με τα Δημόσια ιδρύματα στη χώρα μας, με διαφάνεια και θεμιτούς κοινούς κανόνες σύγκρισης και αξιολόγησης...

Αυτό θα βελτιώσει την ποιότητα της εκπαίδευσης στη χώρα μας...

Με την αποδοχή της αξίας της εκπαίδευσης ως "δημόσιου" αγαθού και με διαμόρφωση όρων και προϋποθέσεων "υγιούς ανταγωνισμού", μεταξύ των δημόσιων και ιδιωτικών αυτών δομών, θα καταστήσουμε αυτό το ανθρώπινο δικαίωμα, στην εκπαίδευση, ακόμη πιο προσιτό και την "εκπαίδευση" στη χώρα μας διεθνώς ανταγωνιστική.

Η συζήτηση περί ιδιωτικών πανεπιστημίων, όπως μεθοδεύεται από την κυβέρνηση, γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να αποφευχθεί η αντιμετώπιση της δυσμενούς πραγματικότητας της υποχρηματοδότησης...

Σε συνέχεια της δημοσιοποίησης, με στοιχεία, της μεθοδευμένης υποχρηματοδότησης του ΕΜΠ, όπως μας ενημέρωσε με ανακοίνωσή του το Συμβουλίου Διοίκησης του, θέτοντας το θέμα, στην ουσία, για αντικειμενική υπονόμευση του δημόσιου Πανεπιστημίου, όπου οι διδάσκοντες μειώθηκαν κατά 36% και ο προϋπολογισμός κατά 64% μέσα σε μία δεκαπενταετία, ακολουθεί και η αντίστοιχη ανακοίνωση, πάλι από το Συμβούλιο Διοίκησής, του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Ένα από τα καλύτερα ελληνικά πανεπιστήμια, με διεθνή κατάταξη σε όλους του δείκτες παγκοσμίως, αναγνωρίσιμο για το έργο και την ερευνητική του υπόσταση, υποχρηματοδοτείται σταθερά, με άμεσο κίνδυνο να κλονιστεί η ακαδημαϊκή του υπόσταση.

Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά η κρατική χρηματοδότηση για λειτουργικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς έχει περικοπεί κατά 58,62% σε σχέση με το 2009, τα μέλη ΔΕΠ έχουν μειωθεί κατά 8,76%, οι άλλες κατηγορίες προσωπικού (ΕΔΙΠ, ΕΤΕΠ, ΕΕΠ, διοικητικοί υπάλληλοι) κατά 22,71%, ενώ την ίδια περίοδο ο αριθμός των εγγεγραμμένων φοιτητών αυξήθηκε κατά 39,78%.

Παρά την πίεση αυτών των συνθηκών, το Πανεπιστήμιο Κρήτης, έχει καταφέρει να διακρίνεται και να τιμά τη χώρα μας διεθνώς. Σύμφωνα με τη λίστα της Times Higher Education World University Rankings το Πανεπιστήμιο Κρήτης βρίσκεται εδώ και αρκετά χρόνια ανάμεσα στα 500 κορυφαία Πανεπιστήμια στον κόσμο και στα 100 καλύτερα νέα πανεπιστήμια με χρόνο ζωής κάτω από 50 χρόνια.

Οι όποιες αυτές κατακτήσει έγιναν με τη συμβολή και τις προσπάθειες του διδακτικού και διοικητικού προσωπικού του Πανεπιστημίου που εργάζεται κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες..

Έχω υποστηρίξει την ανάγκη για δημόσια αναγνώριση της συμβολής του μέσου εκπαιδευτικού, σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, για την κατάσταση της εκπαίδευσης στη χώρα.
Προφανώς και υπάρχουν περιπτώσεις αχαρακτήριστες, όπως σε κάθε επαγγελματική και κοινωνική ομάδα, που δεν αποτελούν το αντικειμενικό δείγμα, ούτε καθορίζουν την συμβολή του μέσου όρου.
Και είχα σημειώσει σε ανάρτησή μου σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης ότι «…κάποια στιγμή θα πρέπει να φτιαχτεί το άγαλμα, για την εθνική προσφορά του, προς τιμήν του Έλληνα εκπαιδευτικού...».
Ήταν εκεί που εισέπραξα σχόλια για την περιορισμένη συμβολή των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εκπαιδευτικών κάθε κατηγορίας στην αξία και συμβολή της διαδικασίας αξιολόγησης για να αντιπαρατεθούν στην ανάγκη αντιμετώπισης της αποδεδειγμένης υποχρηματοδότησης της εκπαίδευσης στη χώρα.
Για το άγαλμα λοιπόν, δεν αναφέρομαι στην ΟΛΜΕ, στην ΔΟΕ ή την ΠΟΣΔΕΠ.
Για την αναγνώριση, όμως, της συμβολής του “μέσου εκπαιδευτικού”, κάθε βαθμίδας, στο γίγνεσθαι της χώρας επιμένω...
Ελάχιστοι είναι οι θεσμοί και οι τομείς, στη χώρα μας, που η συμβολή τους είναι,
 ποιοτικά συγκρινόμενη σε διεθνές επίπεδο, καλύτερη σε απόδοση από τους τομείς εκπαίδευσης, με όλα τα προφανή προβλήματά τους, κυρίως κατά τη γνώμη μου λόγω υποχρηματοδότησης, με βάση όλα τα διεθνή δημοσιευμένα συγκριτικά στοιχεία.
Ας μου υποδειχθεί ένας άλλος τομέας της οικονομίας ή άλλος θεσμός, με καλύτερες επιδόσεις ποιοτικές και ποσοτικές στη χώρα μας. Βιομηχανία; Δικαιοσύνη; Σώματα Ασφαλείας; Υγεία; κλπ…. Κάθε αναφορά σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα δεκτή…
Εκτός και αν δεν έχουμε συνείδηση σε ποιο περιβάλλον εθνικό παρέχονται οι υπηρεσίες εκπαίδευσης
Τι άλλο αποδεικτικό στοιχείο θα μπορούσε να προστεθεί, στον πίνακα που παραθέτουμε και αφορά στο κόστος εκπαίδευσης συγκριτικά ανά μαθητή;

Έχουμε υποστηρίξει επανειλημμένως την αξία και συμβολή της χρήσιμης διαδικασίας της “αξιολόγησης”, για την άσκηση "Διοίκησης" όμως, στις σχετικές δομές και το αντίστοιχο προσωπικό τους.

Αλίμονο και αν πιστεύαμε ότι η “απόδοση” και “επίδοση” των δομών αυτών, στο ανταγωνιστικό πλαίσιο λειτουργίας τους, διασφαλίζεται με κάποια, την όποια, διαδικασία “αξιολόγησης” και μόνον...

Η κάθε διαδικασία αξιολόγησης στοχεύει στο να μπορέσει η κάθε αξιολογούμενη δομή να βγάλει συμπεράσματα και να βρει τρόπο να θεραπευθούν οι αδυναμίες και να ενισχυθούν περισσότερο τα δυνατά σου σημεία…

Υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία σε διεθνές επίπεδο για την συμβολή της διαδικασίας "αξιολόγησης" στο management…

Και για να συνεχίσω, από το 2008 και μετά, στα πανεπιστήμια γίνεται ετησίως εσωτερική έκθεση αξιολόγησης και κάθε 5ετια εξωτερική αξιολόγηση, την οποία και βρίσκουμε ανηρτημένη στην ιστοσελίδα της σχετικής αρχής πιστοποίησης (ΕΘΑΑΕ)...

Στο Scopus και στο Google sholar έχουμε, σε πραγματικό χρόνο, δεδομένα για κάθε πανεπιστημιακό διδάσκοντα και ερευνητή...

Χρήσιμες πληροφορίες για την διαχείριση του ανθρωπίνου δυναμικού των σχετικών δομών και της "Διοίκησης" τους…

Στο χωριό μου λένε "...ότι πληρώσεις, παίρνεις...".

Είμαι σίγουρος, από την εμπειρία των 33 ετών, σε ελληνικά και ξένα Πανεπιστήμια, ότι κατά μέσο όρο στην Ελλάδα, οι συνάδελφοι μου άντρες και γυναίκες, δίνουν περισσότερα από όσα παίρνουν και σε αυτούς οφείλεται ότι δεν έχει καταρρεύσει το σύστημα λόγω της μεθοδευμένης υποχρηματοδότησης 
όπως το ζει ο μέσος πολίτης στη χώρα μας στο τομέα της Υγείας…